Desperate To Love You (COMPLETED)✔️

Epilogue

[Kumiko]

"Dude! Ba't ang tagal mo?" Bryle asked me with a grumpy face and pointed out to the two people na para bang hindi sila magpinsan kung magturingan.

"I've told you already, nakatulog ako do'n sa rooftop. By the way, anong nangyari sa dalawang iyan?" tanong ko habang naglalakad sa desk kung saan ang puwesto ko.

"Like the usual," si Carl ang sumagot sa tanong ko.

"Ah, iyon pa rin ba ang pinag-aawayan ng dalawang iyan?" bored kong sagot sa kanilang dalawa.

"Hindi ka pa ba nasanay, kaya lang naman nagagalit itong Prince natin dahil nangingialam si Aidan sa kung anong gagawin niya do'n sa babaeng nakabangga niya." Tyrone looked so chill together sitted on the desk with a lollipop on his mouth.

"Tss! Shut the hell up! Naririnig namin kayo, mga idiot!" si Prince.

"Hindi pa ba tayo magsisimula? May lakad pa kasi ako ngayon-" naputol ang kaniyang sinasabi nang magsalita ako.

"Palibhasa mag-d-date na naman kayo ni Suzytte, tss!" ani ko.

Lumaki ang mata nito dahil sa sinabi ko. Pinagtutukso pa tuloy siya ng tatlo dahilan para mawala ang atensyon nila sa dalawang kanina pa nagbabangayan sa harapan namin.

Ginisa rin nila ako kung saan ko ba raw nalaman ang tungkol sa ginagawa ng tukmol na 'to. "Nakita ko sila sa mall noon isang araw. Nag-aaway pa nga yata sila," bored kong kuwento.

Pero agad akong napangiti nang maalala ang babaeng nakilala ko malapit sa botanical garden dahil inakala nito na yung nakita niyang bag at laptop ay baka sa ibang studyante pala, at muntikan pa'ng dalhin nito sa lost and found office.

Nagsimula ang meeting namin na wala masyadong pumapasok sa utak ko kundi ang babaeng iyon lang. Lagi na siyang nasa isip ko kahit gustuhin ko man na mag-focus sa pakikinig pero nagsusumiksik pa rin talaga siya rito.

Not until I overheard when she was talking to her friend Aileen outside the school gate one day. Sinundan ko sila nang hindi nila ako nahahalata kahit naglalakad lang sila at mahina ang pagpatakbo ko sa kotse ko. Huminto ang dalawa sa may kanto at pumasok sa papalikong eskinita kaya ipinarada ko na lang muna ito sa walang masdayong tao para hindi mapagtripan itong kotse ko.

Nilakad ko ang daan patungo sa eskinita kung saan ay natatanaw ko pa rin sila. Nang huminto ang mga ito at pumasok sa isang bahay ay napangiti na lang ako.

"This is the place where I could send you something, that you've remember me and my name." Bulong ko.

Pero syempre 'tsaka ko na sasabihin sa kaniya na ako ang nagpadala nun kung tatanggapin ba niya 'yun?

I did send the three bento box sa harap ng bahay nila Wendy ng hapon nang mga sumunod na araw. Hindi ko maiwasan na mapangiti nang makita siyang lumabas ng bahay nila matapos sigurong marinig ang delivery guy nang pindutin nito ang doorbell ng gate nila. Dali-dali nitong pinaharurot ang motor na may nakalagay pa ng isang malaking box at nakasulat ang food panda sa likuran nito.

Pagkatapos kong ma satisfied ay umalis na rin ako sa lugar nila at umuwi sa bahay ko. Yes, it's mine. Simula kasi nang iwan ako ni Mommy sa pangangalaga ni Daddy ay nakikipag-fling lang ako sa mga babae dati. I admit that though, but right after I've met that girl, she instantly changed my past events na na-encounter ko. Although my Dad worked very hard for me to live pero naging independent rin ako.

Dahil na rin sa nakilala ko ang mga kaibigan ay nabigyan nila ako ng spot na maging SSC Officer para may ma-i-provide naman ako para sa sarili ko. Hindi ako umaasa sa kinikitang bilyones na ngayon ng ama ko sa Japan dahil ayokong isipin niya na pera lang nito ang habol ko.