first step

2.2K 209 614
                                    

Çalan zille yarı uykulu halimden ayrılmıştım

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Çalan zille yarı uykulu halimden ayrılmıştım. Gece istediğim gibi gitmemişti, uyuyamamıştım. Ki genel olarak böyleydim ama önemli olan bu değildi. Sınıftakilerin bağırışları kulağımda yankılanıyordu. Gözlerimi tekrar yummuştum.

"Harin kalk hadi. Öğlen arası."

Kollarımın üzerinde ki başımı sallamış onu reddetmiştim.

"Uyumak istiyorum. Sen in aşağı."

Sesinin gelmemesiyle gittiğini anlayıp tekrar uykuya dalmıştım. Uykuya her şeyden çok ihtiyacım vardı.

Omzumum dürtülmesiyle kısa süren uykumdan uyanmıştım. Başımı yanıma çevirip boş bakışlarımı ona dikmiştim. Elindeki poşeti masaya boşaltmıştı.

"Sen aşağıda yemezsen yemek sana gelir."

Başımı sıradan kaldırmıştım. Hâlâ beklenti dolu gözleri üzerimdeydi. Benimle durmadan ilgileniyordu; yemeğimi yiyip yemediğimden, uyuyup uyumadığıma kadar...

Masadaki çilekli sütü alıp pipeti bastırmıştım deliğe. İçmek içi dudağıma götürmek istememle ters bakışlar atmaya başlamıştı.

"Önce sandvicini yemelisin. Kaç gündür adam akıllı bir şey yemiyorsun."

Sütü elimden çekmesiyle hepsi eteğime dökülmüştü. Şaşkın bakışları bir yüzümde birde eteğime bulaşan sütte geziyordu.

"Özür dilerim, bir işi de doğ-

"Sakin ol, sorun yok."

Dudaklarını bükmüş sıradan kalkmıştı geçmem için.

"Ben hallederim."

Hızlı adımlarla sınıftan çıkmış soyunma odasına ilerliyordum. Eşofman takımımı giyebilirdim, zaten az kalmıştı derslerin bitmesine.

Yeni paspaslanan yeri fark etmeden hızlıca ilerlemem sonucu ayağım kaymıştı. Yeri boylayacağımı düşünmüş ama bir anda kolumun tutulmasıyla dikleşerek son anda düşmekten kurtulmuştum.

Gözlerimi beni tutan kişiye döndürmemle soğuk bakışlarıyla yine karşılaşmıştım. Benden saklamaya çalıştığı şeyler var gibiydi gözleri.

Teşekkür etmiş yoluma devam etmiştim. Pek konuştuğumuz bir şey yoktu sonuçta. Sadece Jisung'un arkadaşıydı.

Soyunma odasında eşofman takımımı giyinmiştim hızla. Kapıda gördüğüm kişiyle korkmuş ama belli etmemiştim. Uzattığı ceketi elime tutuşturmuş ve bir şey söylemeden gitmişti.

Ceketimi beden dersinde kaybetmiştim, bu yüzden kısa kolluydum. Ama o bunu nereden biliyordu? Tuhaftı.

Giderken ki hızlı adımlarımın aksine adımlarım yavaş ve yerdeydi bakışlarım. Çok tuhaftı, acaba istemeden bir şey mi yapmıştım ona karşı?

Streetlight • Han JisungWhere stories live. Discover now