Renjun

217 33 32
                                    

Arkadaşlar öhm ben şimdi bu kitabı baştan aşağı bi' okudum ve ne fark ettim biliyor musunuz? Kitap özellikle Jaemin ve biraz da Markhyuck başrollü olmuş. Hiç söylemiyorsunuz hep onlarla ilgili yazmışım. Jaemin saolsun birazcık Jeno da var kitapta ama Chenji bebeklerimle Renjun aşkım yok. O yüzden bu ikisine özel bölüm yayınlamak istedim.

Eğer özel bölümler hoşunuza giderse isterseniz diğer shiplere de özel bölüm yapabilirim.

Şimdiii oy verdiyseniz yorum yapacağınız bölüme geçelim🥰

İyi okumalarrr

...

Dün aldığım haberden sonra kendimi boşluğa düşmüş gibi hissettim.

Dün akşam yine bu saatlerde mesajıma bilmediğim bir numaradan mesaj gelmişti. Kim attı bilmiyorum ama mesajda kanıtlar da olduğu için ona inandım. Ailem... ölmüştü. Ve yapan da o gerizekalı Taeyong.

Yani ailemle görüşmeyi zaten yıllar önce bırakmıştım fakat kavga ederek falan değil. Sadece mecburduk. Onları çok seviyordum. Son bir kez görmek isterdim...

Diğerlerine söylemedim çünkü hepsi şuan çok mutlu. Sevdikleriyle beraberler ve ben onların mutluluğunu bozmak istemedim. Biliyorum öğrendiklerinde bana kızacaklar 'neden söylemedin?' diye ama ben söylemezsem öğrenemezler.

Ah şuanda Jaemin'in bağırışlarını duyuyorum. Sanırım Haechan ile tartışıyor. Yani şuan onlar da benim gibi pek mutlu sayılmazlar. Yine de şuan yanlarına gidip ailem ölmüş diyecek halim yok.

Hepsinin uyumasını bekleyip yatağımdan ve odamdan çıktım. Mutfağa gittim. İçimdeki boşluğu doldurmak için su içtim. Belki işe yarar diye fakat tabii ki yaramamıştı.

Öğrendiğimden beri ağlamadım. Ağlamak gelmiyordu içimden. Belki de onların yokluğuna alıştığım için. Yine de üzüldüğümü biliyorum ağlamasam bile içimden bir parça koptuğunu hissediyorum.

Gece olmasına rağmen biraz hava almak istedim. Üzerime bir ceket geçirip dışarı çıktım biraz dolaşıp eve geri geleceğim.

Neredeyse yarım saat yürüdüm. Evden uzaklaştığımı düşünüyordum fakat etrafıma bakındığımda evin etrafında dolaştığımı fark ettim. Evi göremiyordum ancak aynı caddedeydim.

Adımlarımı bu sefer başka yöne çevirdim. Evden uzaklaşmak istiyordum. Sahile geldim. Çoğu insan bir derdi olduğunda ya da kafa dinlemek istediğinde hep sahile gelirdi. Onların bir bildiği olmalı bu yüzden denemek istedim. Benim de içimdeki boşluğu doldurabilir mi sahil, görmek istedim.

Biraz daha yürüyüp orada ileride oturan birini gördüm. Gece olduğu için dışarıda kimse yoktu. Şuan burada sadece o ve ben vardık. O da üzgün olmalıydı bu saatte burada olduğuna göre. Zihnini okumak istemedim fakat istemsizce okumaya başlamıştım bile.

Onunda annesi ölmüştü babası tekrar evleniyordu. Evlendiği kadın çocuğu istemediği için de babası onu dışarı atmıştı. Bu nasıl bir babaydı böyle. Herhangi biri çocuğunu istemiyor ve sende sorgusuzca onu kapı dışarı ediyorsun.

Adımlarım istemsizce orada sessizce oturan çocuğa doğru ilerledi. İyice yakalştığımda çocuk beni fark etmişti. Ancak dönüp bakmamıştı bile. Yanına oturdum. Bir süre beraber sessiz kaldık. Ne o konuştu ne de ben.

Daha sonra sessizlikten sıkılmış olacak ki konuşmaya karar vermişti. Benim derdimin ne olduğunu sordu. Benim de onun gibi bir derdimin olduğunu anlamıştı. Başka bir şey sormasına gerek yoktu.

Kısaca anlattım ona derdimi. Güçlerimden veya küçük bir kasabada geçirdiğim korkunç zamanlardan bahsetmedim. Ailemden bahsettim. Öldüğünden...

Ben ona sormamıştım fakat o da kendininkini anlattı. Sormamamın sebebi belki anlatmak istemez diyeydi. Ancak onun buna ne kadar ihtiyacı olduğunu o anlattıkça gevşeyen bedeninden anlamıştım.

"Şey üzgünüm adınızı sormadım ben Yangyang sizin adınız nedir?" Bu kadar kibar sormasına gülümsedim. Dünyada hâlâ böyle insanlar vardı demek ki.

"Ben Renjun. Saygı ifadeleri kullanmana gerek yok büyük ihtimal aynı yaşlardayızdır."

Kafa sallamakla yetinip tekrar önüne döndü. Denizi izliyordu. Ben de onu izledim bir süre. Ne yalan söyleyeyim yakışıklı bir suratı vardı. Kendisi üzgün olsa bile sanki etrafa ışık saçmaya devam ediyordu.

Onu ne kadar izledim bilmiyorum fakat izlediğim süre boyunca aklımda hiçbir düşünce kalmamıştı. Sanki... Sanki içimdeki boşluk kısa süreliğine de olsa dolmuştu. Bu sahil değil ama sahildeki çocuk derdimi unutmama yardım etmişti.

Yangyang...

Şirin bir ismi vardı.

Ben sanırım ilk görüşte hoşlanmıştım bu dertli çocuktan. Evet klişe ama normalde bunlara inanmam. Aşkmış, ilk görüşmüş bunlar bana gerçekçi gelmez... -di. Gelmezdi. Şu ana kadar.

Sonra aklıma bir fikir geldi. Onun zihnini okudum, doğru söylediğini ve güvenilir olduğunu biliyorum. Sokakta kaldığını da biliyorum. Acaba benimle gelmesini teklif etsem kabul eder mi?

"Sokakta kaldığını söylemiştin onun yerine benimle kalmak ister misin?" Ortada hiçbir şey yokken sormama normal olarak şaşırmıştı. Neredeyse bir dakika suratıma şaşkınca baktı ne diyeceğini bilemiyor gibiydi. Aptal Renjun neden şu cesaretin saçma yerlerde devreye giriyor. Daha adını yeni öğrendiği biriyle nasıl gelmesini beklersin. Bana nasıl güvenebilir.

"Şey... Ben yani ben... Ol-"

"Haklısın. Sormam hataydı üzgünüm. Lütfen sormamışım gibi davranalım."

"Hayır hayır. Ben aslında kabul edecektim. Yanlış anlaşılmak istemem ama sokakta kalmak çok zor ve sen de güvenilir birine benziyorsun. Seri katil falan değilsen benim için sorun yok." Kendince oluşan gergin havayı son söylediği cümleyle gülerek dağıtmaya çalışmıştı. Başarılı olduğu söylenebilir.

"Seri katil değilim ama aklını okuyabilirim."

"N-ne?"

"Ahahah şaka yapıyorum. Şey bu arada benimle yaşayan birkaç arkadaşım daha var."

"Ah o zaman beni istemeyebilirler..."

"Merak etme onlar bana güvenir yani seni sorgulamazlar bile hemen aralarına alırlar. Onlarla da anlaşabilirsin."

"Emin misin?" Başımı salladım. Umarım sorun çıkarmazlar. Onlara sakince anlatırım her şeyi anlarlar bence. Heyecanla yerimden kalktım ve çocuğun arkasındaki çantayı kendi sırtıma takıp ona da elimi uzattım. Önce elime anlamaz gözlerle bakmış sonra elimi tutup o da ayağa kalkmıştı.

"Hadi o zaman evimize gidelim."

...

Olm Renjun özel bölüm yapayım derken bambaşka bir kurgu oluşturdum kfkemkdmdkd

Acaba bunu silip başka kitabın konusu yapıp yayınlasam mı kckdmckmdc

Neyse umarım beğenmişsinizdir

İlk defa birinci kişi ağzından yazdım yapabilmişimdir inş

Bir dee ben normalde Renjun ile kimseyi shiplemiyorum yani fark etmez bana. Önceki bölümde size soracaktım ama spoiler olur diye sormadım.

O yüzdeeen ben de okuduğum kitaplarda Renjun en çok kimle shipleniyorsa onu yaptım. İnş sizde Renyang seviyorsunuzdur.

Neeyse başta ve sonda yazar notu olması pek hoş olmadı ama size açıklamak istedim özür dilerim vee görüşürüz muahhh

Fantasy DreamWhere stories live. Discover now