ကျုပ်က ဆရာကြီး
အခန်း ၅
ဘာသာပြန်စာရေးဆရာ - တင်အောင်ခိုင်
(သာမန်လူတစ်ယောက် နှင့် ခွေးတစ်ကောင် )
မူရင်းဝတ္ထုအမည် - I am actually a cultivation Bigshot
ထို အချိန်တွင် တောင်ပေါ်၌ တိုက်ပွဲတစ်ခု ဖြစ်ပွားနေလေသည်။
“မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်က ဒီလောက်တောင် မောက်မာနေမယ်လို့ မထင်ထားဘူး..ဒါဆို ဒီကောင်က ကျားသစ် မကောင်းဆိုးဝါးပေါ့…”
“ကျားသစ်မကောင်းဆိုးဝါး ကလေးမလေးကို ငါတို့ လက်အပ်ပါ…ဒါဆိုရင် မင်းရဲ့ အလောင်းကို အကောင်းတိုင်း ဖြစ်စေရမယ်…”
မိန်းကလေး တစ်ဦး နှင့် အတူ လူငယ် နှစ်ယောက်မှာ တော်တော်လေး စိတ်အားတက်ကြွနေကြသည်။ သူတို့ သုံးယောက်က ကျားသစ်မကောင်းဆိုးဝါးအား တြိဂံ သဏ္ဍာန် ဝိုင်းထားပြီး အရှုံးပေးရန် ပြောနေလေသည်။
“ဟားဟားဟား…လူသေးသေးလေး သုံးယောက်က မကောင်းဆိုးဝါးကို သတ်ဖို့ ပြောနေကြတာလား…အားရား…ဘယ်လောက် သတ္တိကောင်းလိုက်လဲ…ဒီနေ့ ဒီ သခင်ကြီး ကျားသစ် က မင်းတို့ အားလုံးကို စားပစ်မယ်…” ကျားသစ်မကောင်းဆိုးဝါး မှာ ရယ်မောလိုက်သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က လူသားသဏ္ဍာန် ရပ်နေသော်လည်း ခေါင်း နှင့် ခြေလက်များက ကျားသစ်အတိုင်းသာ ရှိနေသည်။
“ပေါက်ကရတွေ တော်စမ်း…ဒါကို ခံယူကြည့်…” ထို သုံးယောက်မှာ ဓားများကို မြောက်ကာ လေထဲ လက်ညှိုးဖြင့် ထိန်းညှိလိုက်ကြပြီး အော်လိုက်သည်။
“ယုကျန်းရှူ…”
ရုတ်ချင်းပင်…ဓား သုံးချောင်းမှာ အလင်းစီးကြောင်း နှင့် အတူ လေထဲ ပိရမစ် သဏ္ဍာန် ဖွဲ့တည်ပြီး အတွင်းရှိ မကောင်းဆိုးဝါး အား လှောင်ပိတ်သည်။
“ဂါး…”
ကျားသစ် မကောင်းဆိုးဝါး ကြိမ်းဝါးလိုက်ကာ သူ့ပါးစပ်မှ တဆင့် ရွှေရောင် အမြူတေအား အန်ထုတ်လိုက်လေသည်။ ထို အမြူတေ မှာ ဆန်းကြယ်သည့် အလင်းတို့ နှင့်အတူ မကောင်းဆိုးဝါးအား ဝန်းရံလိုက်၏။
ဝုန်း…
ဓားရှည်သုံးချောင်းမှာ အလင်းစက်ဝန်း အား မထွင်းဖောက်နိုင်ကြပေ။ ကျင့်ကြံသူ သုံးယောက်မှာ အံအားသင့်သွားကြသည်။
YOU ARE READING
ကျုပ်ကဆရာကြီး ( လီနင်းဖန်)
Fantasyအင်မော်တယ် တာအို ဆိုသည်မှာ ထာဝရ တည်ရှိသော်လည်း အင်မော်တယ် များအား ရှာရအလွန်ခက်ခဲပေသည်။ လီနင်းဖန် သည် သေမျိုးကမ္ဘာ မှ ကျင့်ကြံခြင်း ကမ္ဘာဆီသို့ ကူးပြောင်းရောက်ရှိလာလေသည်။ သို့သော် သူ့ထံ ကျင့်ကြံရန် မျှော်လင့်ချက် မရှိကြောင်း သိပြီးသည့် အနောက်တွင်တော့...
