Bir mahalle düşünün öyle bir mahalle ki o eski sıcacık mahalleler gibi. aile sıcaklığını bırakmamış mahalle. Dedii koducu teyzeler, oğluna ve kızına kısmet arıyan teyzeler, çapkın erkekler, deli kanlı adamlar, küçük çocuklar, neşeli ev hanımları, ma...
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
*İyi geceler güzel gözlüm...*
Hayatımın yarısından çoğunu hep bir adım sonrasını düşünerek gittim. Evet çoğu zaman yaptığım planlar uyguladığım hiçbir şeye uymadı ama önemli olan planlamamdı.
Hayatımın çocuğu zamanını çok çalışarak geçirdim çok heyecanlandım, çok ağladım, çok strese girdim ama hep duygularımı yaşadım her birini teker teker en dibine kadar. Şuan yaptığım hissettiğim tek duygu koca bir boşluktu. Karşımda bana parlayan kara gözleriyle bakan adama tek bir kelime tek bir adım atamıyordum.
Palan yapmamıştım, böyle bir düşünceye kapılmamıştım. Evet Yankı benim için de farklıydı diğerini kardeşim abim gibi görürken Yankı'ya hiç o gözle bakmamıştım. Aramızda ki o değişik çekim benimde her şeyi farkına varmamı sağlıyor fakat benim Yankı'ya bir adım atmam demek bu kaoslu ortamı alevlendirip herkesi her şeyi küle çevirmem demek oluyordu. Benim Yankı'ya evet seni seviyorum demem Yankı'yı bilmediği bir dünya da başbaşa bırakıp ateşlerin içine atmam demek. Ne ben bunu kabul ederim ne de Yankı kabul ederdi. Çünkü biliyorum Yankı mesleğine aşık bir adam tıpkı benim de mesleğime aşık olduğum gibi.
"Müge?" Dedi Yankı. Susma konuş demek ister gibi. Ama ne diyeceğimi ben bile bilmiyorken ona saçma bir açıklama yapmam gerçekten gereksiz olurdu. "Bir şey demeyecek misin?" Umutla gözlerime bakarken benim dumur olmuş halimi görmesiyle dudaklarını ıslatıp heyecandan soğuk ve titreyen ellerimi tuttu. "Bak ben gördüm senin bana olan bakışlarını, benle temas ettiğinde heyecanlanan kalbinin sesini duydum, gözgöze geldiğimiz de kızaran yanaklarını gördüm. Müge ben her şeyi gördüm. Şimdi bana hiçbir şeyi inkar etme." Sertçe yutkunup derin nefes alıp verdim.
"Ben." Dedim. Susma gereği duyup sustum. Ne diyecektim? Kalbim her ne kadar evet de dese de mantığım devreye girdiğinde hep saf dışı kalıyordu Yankı. Usulca bir kez daha nefes alıp boğazımı temizledim. "Yankı ben bunu sana yapamam." Yankı anında kaşlarını çattığında konuşmasına izin vermeden girdim araya. "Senle ben farklı dünyaların insanlarız. Evet sana karşı boş olmadığımın bende farkındayım ama kendime itiraf edememişken sana bir şey demem doğru olmaz. Üstelik benimle bir birliktelik kurman demek mesleğini tehlikeye atman demek. Buna gerçekten hazır mısın?" Heyecandan kalbimin sesi kulaklarım da yankılanıyordu. Ellerim titrerken bu sıcak havaya rağmen sırtımdan akan terle gözlerim kısıldı.
