1.5

16K 405 19
                                    

Şoku üzerimden atıktan sonra sinirle nefes verip arkamı döndüm. Hızlı adımla ilerlerken bir de kendime kızıyordum. Annenin arkadaşlarından biri mi? Cidden mi Çakır!

Kolumu tutup beni kendine çevirdi. "Lütfen bir dinle beni." Kolumu kurtardım hemen. "Neyini dinleyeceğim senin! Bir sapıkla konuşmayacağım." Tekrar dönüyordum ki kolumu daha sıkı tuttu ama acıtmıyordu. "Sapık değilim, her fırsatta bunu söylemekten vazgeç."

Histerik bir kahkaha attım. "Ben mi her fırsatta bunu söylüyorum? Yani sen her fırsatta bana yürümüyorsun? Yarı çıplak halimi izlemek de buna dahil." Dudağını yaladı. "Çakır keyif bir anımdaydım."

Kolumu çekmeye çalıştım. "Bırak beni. Konuşmak istemiyorum."

"Çakır,"

"Korkutuyorsun beni."

Sinirle söylemiştim ama biraz daha zorlarsa sinirden ağlayacaktım. Hatta korktuğumdan ağlayacaktım. Gözümde hâlâ sapıktı. Ve yalan söylemişti. Yine! Cesareti yok falan değildi. Bu çocuk tabiri caizse tanrı gibi bir şeydi ve 'çakır keyif' olduğunu iddia ettiği zamanlarda söylediğine bakılırsa da oldukça zengindi. Alışveriş merkezi de yalandı yani.

Kolumu bıraktı. Ben de sırtımda hissettiğim bakışları arasında uzaklaştım.

- - - - -

Instagram : leyhizal

Instagram Sayfası : leyhizalhikayeleri

Twitter : leyhizal

Yayım Tarihi : 7 Kasım 2021

Don't Cry Darlene | TextingWhere stories live. Discover now