How to Stop an Obsessive Love?

Chapter 23: Meeting Her Dad

Just kidding. I know na malabong mangyari yun. Siguro mga 10% lang out of 100% hahaha.

Kahit kinakabahan, I silently followed Freyha towards her Dad's office. Sya na muna ang pinauna kong pumasok. Isang malalim na buntong-hininga ang aking ginawa.

'You can do this Ashleene. That's Freyja's Dad. Relax lang.' I said to myself at pilit pinakalma ang aking sarili.

Automatic na sumalubong sa akin ang isang pares ng mata nang makapasok ako sa loob. Matipuno at makisig na lalaki. From the looks of it, I know that he's also strict just like her daughter. Blangko ang kanyang expression habang diretsong nakatingin aa akin.

I gulped. Parang biglang bumalik ang kabang nararamdaman ko at nadagdagan pa nga takot. My heart's beating so fast. Ganto ba talaga kapag meeting the in-law na agad?

"Sit down." I can feel the ahivers running on my whole system when I heard that. Damn. Ang lamig ng boses nya.

Hindi ako nagdalawang-isip na gawin ang sinabi ni Mister Mitsuki. I sat in the chair that is infront of him. I sighed in relief nang makaupo ako. I need this dahil ramdam na ramdam ko ang panghihina ng mga paa ko. Baka mamaya ay mahimatay ako bigla.

Kahit kinakabahan, sinalubong ko ang kanyang mga mata. Wow. May similarities sila ni Freyja. We had a staring contest and since medyo competitive ako, hindi ako nagpatalo. Maya-maya pa ay nakita kong pinasadahan nya ako ng tingin.

I gulped at pasimpleng inayos ang poisture ko. I'm confident. I hope he noticed it.

"So... you're the Ashleene Conrad?" He asked while emphasizing my name. Napakagat-labi ako. Why? What's wrong with my name?

"That's right sir. I'm the Ashleene Conrad." Sagot ko. Nakita kong napatango-tango sya. He rested his chin on his hand while still staring at me intently.

"Anong relasyon nyo ng anak ko?" Diretsahang tanong nito sa akin. Nanlaki ang aking mata at napanganga. I gasped in so much surprise. Did I heard it right? Wow. Hindi ko ineexpect na yun ah.

"Dad bakit naman ganyan ang tanong mo?!" Freyha exclaimed and quickly held my hands. I looked at her at hindi maipinta ang kanyang mukha.

"Let me handle this sweetheart." Her dad said and motioned her yo stop. "So, what's your answer Ashleene?"

Napatungo ako at nagsimulang mag-isip. Gosh. Hindi oa ako ready na sagutin yun. Ano nga bang relasyon namin dalawa? Friends? No. Hindi naman naghahalikan ang magkaibigan. Duh. We almost did love making pa nga so it's a no no.

Hmm... are we a couple? Pero hindi naman kami official. I don't want to embarass myself infront of Freyha and her Dad. Baka masabihan pa akong assuming.

"Ahm... Nasa MU stage pa lang po kami ni Freyja, sir." Nauutal kong saad. I saw how he shooked his head. I can see the disappointment on his eyes. Mali ba ako ng sagot?

"Mutual Understanding really? Hindi yun ang ineexpect kong sagot mula sayo Ashleene." He said with a hint of sarcasm on his tone.

"I like how you guys looked at each other. It's full of adoration. Gusto nyo talaga ang isa't isa. Base sa mga pictures at videos na sinesend sa akin, I really like how you treat my daughter Ashleene."

Unti-unting nabawasan ang kaba ko. Damn. I feel so proud dahil sa compliment nya. But wait, saan naman nanggaling yung mga pictures at videos na yun.

"Pero, paano ko ipagkakatiwala ang anak ko sayo kung wala pa kayong proper label?" He said. I was taken aback. "Be thankful because magpapakasal na kayong dalawa para maging maayos ang status ng lovelife nyo."

The next senteces he said took me speechless. I'm stunned in my spot. Parang hindi nagfafuntion nang maayos ang isip ko. Napapikit ako nang mariin. Is this for real? O baka naman nananaginip lang ako?

"Po? Magpapakasal na kaming dalawa ni Freyja?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa. Freyja gave me a reassuring smile. I'm really confused right now.

She held my hands and intertwined it together. "Argh! Dad naman! Don't approach her in that way. Yung maayos naman para hindi nagugulat ang asawa ko."

"Okay fine. You heard her Ashleene. 'Asawa ko' na ang tawag nya sayo. Kailangan nyo nang magpakasal ngayon din." Freyja's dad said with finality on his voice.

Napamaang ako bigla. Naguguluhan ako. Paraang umiikot ang paligid ko. Untu-unting bumigat ang ang talukap ng aking mata. Ang nag-aalalang mukha ni Freyha ang huli kong nakita before I fainted.

I SLOWLY OPENED MY EYES at ang hindi pamilyar na ceiling ang sumalubong sa akin. Oh damn. Sinasabi ko na nga ba at panaginip lang yun. Geez. That was one of a heck dream.

I know, gusto ko ring pakasalan si FreyJa but that's my plan in the future. Alam kong hindi pa kami ready. Hindi pa namin kilala ang isa't isa. Atsama, we're still young at nag-aaral pa.

It took a while bago ko napagdesisyunang bumangon mula sa higaan. Hindi talaga familiar sa akin ang lugar na to. Lumabas ako ng room na kinalalagyan ay binaybay ang hallway.

While walking, I noticed a door. I quickly make my way towards that at pumasok sa loob. Automatic na nanlaki ang aking mata nang mapagtantong nasa loob pala ako ng simbahan.

There are empty chairs pero may mga bulaklak. Napakaganda rin ng ayos ng harapan pati na rin ang kinalalagyan ng pari.

Wait. Parang ganto yung mga nakikita ko sa TV kapag may kinakasal. I wonder who's wedding ceremony is this.

"Gising ka na pala. Bakit hindi mo naman ako ginising." I jumped off in my position when I heard that. Mabilis na gumuhit ang pag-alala sa mukha ni Freyja.

Pinasadahan ko sya g tingin. Hindi ko maiwasang mapatulala. She's really beuatiful. Ang ganda-ganda nya talaga. She's perfect for me. 

Her white dress that she's wearing right now fits perfectly on her. Bagay na bagay. Ang ganda rin ng suot nyang damit. Mahaba ito at may design na flowers. May slit at mahaba ang neckline kung kaya't makikita mo na ang cleavage nya.

"What's wrong Ashleene?" She asked and cupped both of my cheeks. Hindi ko man lang namalayan na nasa harapan ko na sya. I'm busy staring at her that's why.

"Nothing. Ang ganda-ganda mo kasi." I sincerely said. Nakita ko kung paano sya napakagat-labi bigla. She leaned closer and quickly gave me a kiss.

Suddenly, I remembered something. Maybe, I should ask her. "Freyja.." I called her. "Ano nga palang ginagawa natin dito?"

I heard she giggled at me. "Nakalimutan mo na ba? Kaya tayo nandito sa simbahan kase magpapakasal na tayong dalawa."

_____//_______

Thank you for 39K reads!