MY REAL IDENDITY (Slow Updates)

CHAPTER 6

CHAPTER 6: THE TRUTH

(A/N: TYPOS AND WRONG GRAMMARS AHEAD[JUST IGNORE IT HIHI])

SARAH'S POV

Nasa kalagitnaan ako ng kain ko nung na process na ang mga nangyare kanina. Like what the! Kalahating oras bago ko nagets shacks.

Bubuka na sana bibig ko nung nag salita na si Steven. Nakaupo kami ngayon sa ground kasama sina Jacob at Kevin.

"Na process na ba?" Tanong nito kaya natawa mga kasama niya. Sinamaan ko sila ng tingin kaya palihim na silang tumatawa.

"Oo at what the hell! Did u just act? Oh my ghad nasusuka ako sa "my gerl" "beybe" what the ackkkk" sabi ko na kunwari nasusuka nga ako.

"Tsk without knowing gustong gusto mo naman" sabi nito sabay ngisi. Kumulo dugo ko sa sinabi niya mukha akong dragon ngayon na sasabog na!

"WHAY DID YOU SAY? GUSTO GUSTO? OH MAY GHAD DI MO BA NARINIG? NASUSUKA AKO NANDIDIRI!!" sigaw ko sakanya halos nakuha ko na nga atensyon ng mga istudtyanteng naiwan dito na nag prapractice ng sports nila.

"Lower your voice BABY" aba ang gago diniinan talaga ang salitang baby? Argghhh.

Kesa sa makipag rebatan ako sakanya aalis nalang ako.

"Im going " sabi ko saka tumayo.

Nakalimang step palang ako sakanila ng bigla ulit akong lumingon.

"Ano miss mo ko agad?" Pang aasar na naman niya saakin.

"Shut up Steven ! Oh btw stop coming closer to me your messing my life. Stay away from me Steven if ako ay isa talagang mafia then ako na mismo ang mag sasabi senyo. Stop doing scenes Steven di ako natutuwa" i know i sound like rejecting kung confessing man ang peg pero sobra na nadadawit nako sa mga gulo dito sa school like earlier when i was heading dito sa school some groups of girls ang humarang sa daan ko and sinabihan ako ng masasakit na salita. They thought that a transferee like me is dating there prince?! Oh come on !

"No" mariin nitong sagot sa sinabi ko.

"Your not part of my life Steven! Im not either your girlfriend or your wife to do this!" Busal ko sakanya.

"Then be my girlfriend then"matigas niyang sabi saakin.

"In your dreams! Now im going PRINCE STEVEN" diniinan ko talaga ang pagkasabi ko sa pangalan niya.

Nasa gate ako nung nag text saakin si papa na di daw niya ko masusundo mag comute muna daw ako kasi busy daw siya. Wala akong ibang magagawa edi go.

Nasa kalagitnaan ako ng paglalakad ko nung may humatak sakin sa likod.

"What the!" Usal ko and i know who the heck pulled me.

"Stop acting like you dont like me Sarah kase first of all sinong babae ang di ako magugustuhan huh? Sa gwapo ko at yaman kong to Sarah halos lahat! " sigaw niya sakin.

"Steven ano ba nasasaktan ako!" Sobra kase ang hawak niya saakin.

"At kung sa tingin mo mabubulag mo ko sa pera at kagwapuhan mo para magustuhan ka? Steven for pitty sake! Hindi! Masgugustuhin ko pang mamatay kesa magustuhan ka im more attracted to good attitude boys di mo ko makukuha sa panlabas na anyo mo" sabi ko saka hinila ng malakas ang kamay ko at umalis.

Naalala ko na naman ang nakaraan namin.

I was entering my first year in highschool noon. I met him madalas kaming magkasama ni Steven noon. His my bestfriend yeah but one day nawala siya ng parang bula. I tried to search him but no wala ni bakas ng buhok niya wala.

Tas ngayong fourth year ko siya makikita and his forcing me to be his girlfriend. No way!

Nakauwi nako ng bahay ng may makita akong magandang sasakyan sa harap! Wow pang mayaman. Pumasok nako para makita kung sino ang bisita namin and my jaw drop when i saw my papa and mama is crying infront of someone.

"Ma? Pa?"sabi ko saka sila nilapitan.

"Sarah!" Usal ni mama saka ako niyakap ng napakahigpit.

Anlakas ng awra ng mga tao sa harap namin.

"Siya na ba ang anak ko?" Tanong nung babaeng asawa siguro nung lalaki sa harap namin. Umiiyak den siya.

"Opo madaam" sabi ni papa at halata ang lungkot sa boses nito.

"Ma sino sila? Anong anak papa?" Tanong ko.

"Anak let us explain" sabi ni mama pero di ako nakinig ang tanging narinig ko lang "sila ang mga tunay mong magulang" and my tears run down.

"SARAH! Come back here!" Sigaw ni inay mula sa aking likuran. Di ko siya kayang lingunin oh kaya naman ay sulyapan dahil sa mga emosyong nagkahalohalo at nagkakagulo sa loob ng dibdib ko. Di ko na den makita ang tinatahak kong daan at halos ay matalisod nako sa kakatakbo dahil sa mga nagbabadyang luha.

Sobrang sakit sobra sobra!

Nakalayu layu na ko ng huminto ako. Nakakabwiset! Akala ko siya na mali, mali!

"BAT GANUN!" tanging nasigaw ko saka nagpahila sa pagod kaya natumba ako sa daan.

Nasa kalagitnaan ako ng paghagulgul nung may lumapit sakin. Amoy palang kilalang kilala ko na. STEVEN DELACRUZ my knight in shining armor.

"Whats wrong with you at sa gitna ka pa ng daan nagdrama?" natatawang tanong niya.

Tinignan ko siya at sinamaan ng tingin.

"Problema mo? Umalis ka kung ayaw mo kong nakikita. Dami mo pang satsat." Sinagot ko sakanya saka tumayo at nagsimula ulit maglakad.

"HEY! Wait Sarah im here to comfort you sinundan kita kanina and narinig ko ang lahat" sabi nito na nagpatigil saakin saka siya hinarap.

"Ano masaya ka na? Totoo nga isa akong anak ng mafia " usal ko dito saka umiyak ulit.

"I know Sarah that its hard to accept but please listen to them first" sabi nito kaya kumunot ang noo ko.

"anong sabi mo? Makinig! Sa loob ng 15 years! Ang mga inakala kong mga magulang hindi pala tunay ni isang patak ng dugo di ko sila kaano ano! Ansakit sobra!" Sigaw ko saka umiyak ulit matutumba ulit sana ako kung di niya lang ako sinalo.

"Ill tell you why they give you to them but promise me youll listen" sabi nito saka ako inalalayang umupo sa damuhan sa malapit. Tumango ako bilang sagot.

________________________________________

A/N: ANO KAYA ITO? ABANGAN! VOTE AND COMMENT MGA SIS!💙