Blind Date With Mr. Arrogant [FINISHED]

Part 1

"I won't take the blame for that mistake. I'm not the reason why your client backed out."

Kasalukuyang nakikipagtalo si Anna sa kanyang supervisor sa Poland. Currently employed siya bilang translator ng isang multinational automotive company na Fast Innovations. Sa katunayan, ito ang kauna-unahang nakatanggap siya ng reklamo patungkol sa kanyang job performance at kahit minsan, hindi siya nagkamali sa pagsasalin ng dokumento dahil bihasá siya sa Polish language.

"Anna, I'm sorry but I have to fire you. This company contributor would definitely come after me if I didn't follow what he wanted. You may now go back to your country," malungkot na saad ng employer niyang si Mr. Steve.

"Please, Mr. I just translated the instruction that was given to me. You know how passionate I am when it comes to my tasks, right?" pangungumbinsi ni Anna sa kanyang boss habang pinipigil ang napipintong pagluha.

"I'm sorry, Anna. But I still wish that you can work for another company," giit ni Mr. Steve.

"But how can I ever find another job if that unknown businessman already ruined my work ethics to his clients? Who would hire me because of that error I didn't commit?" pagkwestyon naman ni Anna. Walang ibang sagot si Mr. Steve kundi ang umiling. Hindi na siya nakipagtalo pa at lumabas na lang sa office nito at medyo nabuhayan siya ng pag-asa nang makita ang isa niyang kasamahan na Pilipino rin, si Audrey.

"Tinanggal na ako," naiiyak na sambit ni Anna sa kaibigan at niyakap ito.

"But, wait kakausapin ko sila. I'm very sorry, Anna. Sana pala hindi ko na binigay sa'yo 'yong order na 'to. Hindi ko rin akalain na gano'n pala ang ugali ng businessman na 'yon. Kalahi pa naman natin siya pero hindi ko akalain na sa atin na taga-translate lang naman ng deal na gusto nila. Gagawin ko ang best nila para hindi ka magkaroon ng bad record sa profession natin," nakikisimpatyang saad naman ni Audrey.

"Don't worry. Kakayanin ko 'to. Isang favor na lang ang hihingin ko, baka kung pwede malaman mo kung sino 'yong nagpatanggal sa'kin. Gusto ko siyang makilala at gusto ko lang malaman kung gaano siya kaimpluwensyang tao at nagawa niya akong ipatanggal. For sure, pagtatawanan na naman ako ni Madam Celia kapag nalaman niyang uuwi ako dahil wala na akong trabaho. Sana pala nakapaghanap man lang ako ng kahit anong part time dito sa Poland," nanghihinayang na tugon ni Anna.

"Huwag kang mag-alala. Kakausapin ko 'yong ibang nasa higher department kung sino 'yong nagpatanggal sa'yo. Ang sabi gwapo raw 'yon. Sayang naman ang itsura, hindi bumagay sa ugali," naiinis na pakli ni Audrey.

"Sige, aasahan ko 'yon Audrey. mag-reunion na lang tayo kapag maayos na ulit ang buhay ko," sagot pa ni Anna. Kinabukasan after niyang ma-fire sa trabaho, nakapag-book na siya agad ng ticket pauwi sa Pilipinas dahil madaling pinroseso ng employer niya ang mga papeles ng kanyang termination. Kung tatagal din ang pananatili niya sa Poland, mauubos din ang ipon niya. Medyo nadismaya siya dahil walang sumundo sa kanya mula sa airport sa kabila ng katotohanang nakarating na rin siya sa Pilipinas.

"Bakit kaya hindi ako nasundo ni Hyacinth? Siguro busy siya sa career niya," malungkot na sambit ni Anna sa sarili. Labis ang kanyang pasasalamat sa ina ni Hyacinth na si Madam Celia Sawyer sa kanyang nakuhang financial support mula noong ito ay nasa high school. Mahirap ang pagkabata ni Anna dahil naulila siya sa murang edad. Ang kanyang mga magulang ay may mahabang kasaysayan ng serbisyo sa pamilya Sawyer. Ang kanyang yumaong ama ay nagtrabaho bilang isang driver ng pamilya, at ang kanyang ina ay nagtrabaho bilang isang kasambahay. Namatay sila dahil sa malubhang sakit. Labing-apat na taong gulang pa lamang siya nang mangyari ang kalunos-lunos na pangyayaring ito. Napagdesisyunan ni Madam Celia na pag-aralin si Anna nang libre at bayaran siya buwan-buwan bilang kasambahay at alalay ni Hyacinth dahil mabait siya at masipag.

"Tawagan ko kaya si Hyacinth at sabihing nandito na ako?" sambit ni Anna at kinuha ang kanyang cellphone, pero bago pa niya matawagan ang kababata, nakapag-iwan na ito ng mensahe sa kanya.

"Hey, Anna. Sorry kung hindi kita nasundo. Sumama kasi ang pakiramdam ko, pwede mo ba akong puntahan dito sa coffee shop na lagi nating tinatambayan?" ang text sa kanya ni Hyacinth. Hindi na nga nag-aksaya si Anna ng oras na puntahan ang kanyang kababata.

"Anna, miss na miss na kita. kumusta ka sa Poland?" nasisiyahang tanong ni Hyacinth nang magkita na sila ni Anna.

"I'm fine. How about you, full-fledged model ka na ba ngayon? May nakita akong tv commercial na nag-highlight sayo at parang ikaw ang pinaka-star," interesadong tanong naman ni Anna.

"Yes, I'll have another TV ad. Balik na tayo sa mansion after this. May gusto sana akong sabihin sa'yo, at sa ngayon, hindi pa pwedeng malaman ng iba lalo na si mama," malungkot na sagot ni Hyacinth na ikinagulat ni Anna.

"Nandito ba ang nanay mo?" curious na tanong pa ni Anna.

"Wala pa siya rito, Anna. Out of town siya dahil sa business trip. I can't say it here in public since my mom won't accept me once na malaman niya ang tungkol dito," sagot ni Hyacinth na may luha sa kanyang mata.

Naiintriga si Anna; ganoon ba talaga ka-crucial na magsabi ng isang bagay para mapanatiling pribado ang kanilang arrangement? Hinayaan na lang niya si Hyacinth sa gusto nito at nanatili silang tahimik hanggang sa makarating sila sa mansyon.