Stapelgek op Matthy

Deel 92⚡️🤍

Ik stop bij een nieuwe game en pak een nieuw muntje. "Zijn er ook nog spellen die we samen kunnen doen? Of tegen elkaar kunnen doen?" vraag ik als ik dat spel al weer zat ben. "Ik weet het niet laten we gaan kijken." zegt Matthy, hij pakt mijn hand en we lopen een rondje door de game hall. "Oh mijn god schat!" zeg ik als ik een schiet spel zie. "Ik wil dit doen!" zeg ik en trek hem mee, er zijn twee geweren dus we kunnen het samen doen. Ik pak het rode geweer en hij de blauwe. Ik gooi er wat muntjes in en we beginnen te schieten. Matthy probeert vals te spelen door mij af te leiden. "Houd eens op! Ik wil dit winnen." zeg ik en duw hem weg. "Nee houd jij eens op." zegt ie en duwt me net iets te hard waardoor ik bijna mijn evenwicht verlies.

Ik voel een hand op mijn rug en een hand om mijn arm net voordat ik de grond raak. "Blijf je staan." lacht de jonge die me op ving. "Oh ja zeker, hij kan niet tegen zijn verlies dus duwde me om." zeg ik en knik naar Matthy. De jonge lacht weer. "Mag ik eens tegen je spelen dan? Kijken of ik het wel kan winnen." zegt ie en loopt naar Matthy toe. "Nou we gingen eigenlijk net een ander spel doen." zegt Matthy wat geirriteerd. "Het spel is nog niet klaar." merkt de jonge op. "Kom op 1 keertje." zegt ie tegen me, hij heeft nog steeds zijn arm op mijn rug. Dus ik neem een stap van hem af maar hij beweegt met me mee. "Hey uh kan je je hand van mijn rug halen? Ik sta weer gewoon hoor." zeg ik, hij luistert niet. "Hallo? Haal je hand van me af alsjeblieft." zeg ik nog een keer en pak zijn arm.

"Hoor je haar niet? Haal je hand van mijn vriendin af." zegt Matthy dan. "Je vriendin?" zegt de jonge en haalt gelijk zijn hand van mijn rug af. Pff. "Ja mijn vriendin, en nee ze wil geen potje tegen je spelen oprotten nou." zegt Matthy, de jonge luistert en loopt weg. Bitch de fack, wel respect hebben voor andere jongens maar niet voor een meid. Verdomme, ik haat jongens. "Gaat het?" vraagt Matthy en stapt naar me toe en legt zijn arm om me heen. "Hm ja im fine thanks." zeg ik en pak het geweer weer op en begin weer te schieten. "Hey! Leid me niet af wicht!" zegt Matthy waardoor ik moet lachen. We maken het spel af. Matthy heeft gewonnen. "Je krijgt wel een mooie grote knuffel van me oke?" zegt ie. "Om het goed te maken." zegt ie nog. "Is goed." zeg ik, we lopen nog door de hall, spelen een paar andere games.

Rond half 12 vinden we het wel weer genoeg geweest en lopen we naar de balie. "Nou schatje wat wil je hebben?" zegt Matthy die achter me staat, met zijn armen om me heen en zijn hoofd op die van mij. "Uhm een knuffel." zeg ik. "Ja zover waren we al, maar welke?" zegt ie. "Hoeveel tickets hebben we?" vraag ik en pak de tickets uit mijn tasje. Ik stop ze in het tel apparaat en hij begint te tellen. "We hebben er 250." leest Matthy van het schermpje. "Okee, laten we kijken wat we daar van kunnen krijgen." zeg ik en pak de tickets weer. We lopen naar het prijzen kraampje. We zien allemaal leuke knuffels. Dan zie ik een grote Pikachu knuffel. "Mat ik wil die!" zeg ik en wijs naar hem. "Tuurlijk wil je die. Hoeveel tickets kost die?" vraagt ie aan mij. "Alsof ik dat moet weten." zeg ik en loop naar de medewerker die achter het kraampje staat. 

"Hey! Ik had een vraagje." zeg ik. Ze draait zich om en kijkt me aan. "Wacht, ben jij Tessa?" zegt ze. "Van de Bankzitters?" "Uhm ja dat ben ik." lach ik naar haar. Matthy komt naar me toe gelopen en legt zijn arm om me heen. De meid kijkt ons aan met grote ogen, Matthy trekt gelijk zijn arm van me af. "Zijn jullie een koppel?!" zegt ze. "Uhm, nee, gewoon goede vrienden." zegt Matthy. "Is de rest hier dan ook?" vraagt ze. "Nee, just us." zeg ik. "Zijn jullie op date?" "Uhm." zeg ik en kijk Matthy aan. "Nee gew-" begint Matthy. "Jullie zijn zeker een koppel!" zegt ze. "Oke, Kim, ja dat zijn we. Maar alsjeblieft houd het voor je, we willen het zelf tegen iedereen zeggen als we daar klaar voor zijn." zeg ik, lees haar naam van haar naambordje. "Nee is goed. Ik houd het voor me ik beloof het." zegt ze. "Maar goed sorry hoor van dit, wat was je vraag?" zegt ze.

"Ik wil weten hoe veel tickets die Pikachu kost?" zeg ik. Ze kijkt er naar en loopt er heen. "300 tickets." zegt ze. "Kut." zeg ik zachtjes. "Hoeveel hebben jullie er?" vraagt ze. "250." zeg ik en houd ze op. "Oh neem maar mee." zegt ze. "Nee joh, ik zoek wel iets anders uit." zeg ik. "Nee neem hem mee, als cadeautje van mij." zegt ze. "Dat kunnen we toch niet doen." zeg ik. "Wat vind je baas er van?" "Oh maak je daar maar geen zorgen over. Ik wil dat je deze meeneemt." zegt ze. "Weet je het heel zeker? Dat je niet in de problemen komt hierdoor?" "Nee geen zorgen echt waar!" zegt ze nog een keer. Ze scant de knuffel. "Dat word dan 250 tickets." zegt ze. Ik geef haar de tickets, ze haalt ze zelf ook nog een keer door de tel machine en drukt dan een paar knopjes op de kassa.