Stapelgek op Matthy

Deel 5⚡️🤍

"Wat zien jullie er mooi uit dames." zegt de enge buurman van beneden. "Ieuw." zegt Britt en ze loopt snel door. Ik lach om haar maar loop snel achter haar aan. "Wat zit je te kijken naar mijn vriendin engerd!" zegt Bram wanneer de deur open gaat. "Ik mag prima kijken, of niet?" "Nee!" "Wat ga je er aan doen?" zegt de man. Ik trek Bram weg voordat hij zichzelf in de problemen werkt.

"Wat doe je nou?" hist Britt naar me. Ik haal mijn schouders op en loop verder naar de auto. "Hij heeft wel gelijk, jullie zien er heel mooi uit. Vooral jij he Tessje." zegt Bram en geeft me een zoen op mijn wang. Ik duw hem half van me af maar het lukt niet echt. Hij is toch sterker dan dat ik ben. "Dank je, jij ziet er niet uit. Kom Tes we gaan." zegt Britt en trekt me uit Bram's grip.

"Waar gaan jullie heen?" "Uit et-" "Nergens." zegt Britt snel voordat ik verder kan praten. Dan trekt ze me naar de auto en duwt me in de bijrijderskant. "Wat heb ik nou gezegd over Bram? Je moet hem niet informatie geven over waar we heen gaan. Hij gaat ons nu volgen." Ik kijk in de spiegel en zie dat hij ook snel in zijn auto springt. Ik zucht. "Godver kijk nou wat je doet. Dit zou een leuke avond worden." "Sorry hoor." zeg ik en kruis mijn armen over elkaar.

"Goed gelukkig is hij zo'n persoon dat zich aan de verkeersregels houd en ik niet. Dus ik schud hem wel af. Waar wil je heen?" zegt ze en pakt haar telefoon voor navigatie. "Weet ik niet ga jij nou maar rijden dan zoek ik wel iets op." zeg ik en pak haar telefoon van d'r af. Ze zet de auto aan en begint te rijden. Ik zoek snel een mooi restaurant op en zet de navigatie aan.

Britt rijd snel en soms door stoplichten heen om Bram af te schudden. Na een half uurtje rijden, of wat een half uurtje had moeten zijn maar eigenlijk 20 minuten was door de snelheden van Britt komen we aan in het midden van Rotterdam, bij restaurant Trattoria A Proposito. Een Italiaans restaurant. Ik had onderweg nog gebeld of we terecht konden om 18 uur en ze hadden nog plek dus we konden direct gaan zitten.

"Goede avond. Had u een reservatie?" "Uh, niet echt een reservatie maar ik had net nog wel gebeld of we terecht konden." "Oh ja mevrouw Tessa?" "Yep that's me." "Bravo, seguimi." Britt elleboogt me. "He's cute." zegt ze als we de jonge volgen. Ik rol mijn ogen, ze had gelijk maar ik ben niet opzoek. Niet na Bram, kut joch. Waarom kan ik niet gewoon meer zijn als Britt? Gewoon eerlijk tegen hem zijn?

"Hier is jullie tafel, of willen jullie liever binnen zitten?" vraagt de jonge. Ik had niet eens door dat we weer naar buiten waren gelopen. "Oh nee dit is goed hoor dank je knapperd." zegt Britt, ik kijk haar aan met grote ogen, zei ze dat nou echt? Hij lacht naar haar en geeft haar een knipoog. "Ik ben zo terug met de menus." "Thanks." zeg ik en hij loopt weg.

"Jezus Britt, ik kan jou ook nooit ergens mee naar toe nemen zonder dat je gaat flirten met iemand eh?" "Sorry I can't help it als er een leuke boy is dan moet ik wel." "Hier zijn de menus, kan ik alvast wat te drinken inschenken?" zegt de jonge wanneer hij weer bij onze tafel staat. "Heb je trouwens een naam of moet ik je knapperd blijven noemen?" zegt Britt. Ik schiet in de lach als ik het hoofd van de jonge zie. Smooth Britt smooth. "Oh uh je mag me zo blijven noemen maar ik heet Rafaël." 

"Goed Rafaël, doe voor mij maar een biertje, want deze meid hier is vandaag geslaagd en dat gaan we vieren." "Sorry, maar ik moet je dan toch echt vragen naar je legitimatie, ik geloof niet dat je ouder bent dan 18." "Is dat een compliment of een belediging?" zegt ze met een knipoog terwijl ze haar ID uit haar tasje pakt. "Een compliment natuurlijk, je ziet er zo mooi uit." Ik schaam me dood, ik ziet hier naast en ze zitten ongestoord de flirten. 

"Ahw wat lief van je dank je." "Geen probleem Britt." zegt ie als hij haar d'r ID terug geeft. "En wat mag ik voor jou inschenken?" vraagt ie als hij zich naar mij draait. "Oh, uhm doe maar gewoon een sinas alsjeblieft." zeg ik met een glimlach. Hij lacht terug en knikt. "Helemaal goed komt er aan. Oh en gefeliciteerd trouwens." "Dank je!" zeg ik en hij loopt weg.