Stapelgek op Matthy

Deel 12⚡️🤍

Ik word ruim voor mijn wekker wakker, zo gespannen. Ik weet niet waarom, het is mijn diploma uitreiking. Ik ben al geslaagd, ik moet alleen even een papiertje tekenen en dan ben ik klaar. Toch ben ik enorm zenuwachtig. Ik pak mijn telefoon en zie dat het pas 7:13 is. Jezus zo vroeg? Ik besluit om dan maar even een rondje te gaan rennen. Ik heb me gister niet eens om gekleed. Dus heb nog de trainingsbroek en het shirt van Matthy aan.

Het shirt ruikt naar Matthy, god wat ruikt hij lekker. Stop, Tess. Ik trek het shirt en de broek uit en trek mijn sport legging en sport bh aan. Mijn haar laat ik in een staart, doe sokken aan en mijn hardloop schoenen. Neem mijn telefoon, airpods en huissleutel mee. Dan trek ik de deur achter me dicht en loop naar de lift. 

Eenmaal beneden op de parkeerplaats loop ik naar een muur en begin mijn strek oefeningen. Ik schrik me dood als ik aan getikt word. Ik trek een van mijn oortjes uit en draai me om. Matthy en Raoul staan achter me. "Hey, wat doen jullie hier zo vroeg?" "Ze komen straks mijn auto ophalen en daar moest ik bij zijn, geen idee waarom." "En jij gaat een stukje rennen zie ik?" zegt Raoul. Ik knik en gebaar naar mijn outfit. 

"Ik werd wakker dus ik dacht een stukje rennen kan niemand kwaad." "Nou dan zullen we je niet meer tegen houden. Veel plezier vandaag, en tot morgen." zegt Raoul. "Ja thanks moet goed komen. Tot morgen!" zeg ik en stop mijn airpod weer in en begin te rennen. Snel ren ik de bocht om zodat ik zeker weet dat ze me niet meer kunnen zien en ren sneller weg. Na een tijdje rennen komt 'Stop The Time' van MainStreet op, wat een goed nummertje. 

Na een half uurtje rennen vind ik het wel goed geweest en ren terug naar huis. Matthy's auto is weg dus die is opgehaald en waarschijnlijk naar de garage voor een nieuw raam. Ik loop het gebouw in en neem de trap, om nog even rustig af te koelen na het rennen. Ik stop voor de deur als ik stemmen hoor. Het klinkt niet alsof het van de tv komt, maar ik weet zeker dat het Britt is. Bijna zeker dat het Matthy is, en dan moet de derde stem wel Raoul zijn. Wat doen ze nog hier?

Ik draai de deur van het slot en loop naar binnen, mijn ogen vallen gelijk op Raoul en Matthy. "Hey, lekker gerent?" vraagt Matthy de seconden dat ik binnen loop. "Ja wel oke, is het gelukt met je auto?" "Ja, hij is nu naar de garage, hopelijk kunnen ze snel het raam vervangen." "Sorry." "Ik heb toch al gezegd het is niet jou schuld." zegt ie en haalt zijn schouders op. "Ja maar toch voel ik me nog schuldig." "Hoeft niet, deze jongen heeft genoeg geld." zegt Raoul en aait Matthy over mijn hoofd. Britt en ik schieten in de lach.

"Uhm maar ik ga even douche, ik ben zo terug." zeg ik en loop naar mijn kamer om ondergoed, een broek en een shirt te pakken. Dan loop ik terug de woonkamer in en mijn ogen vallen gelijk op die van Matthy, ik trek mijn hoofd snel weg en loop naar de badkamer. Ik doe de deur op slot en draai de douche aan. Dan kleed ik me uit en haal mijn haar uit de vlecht. Ik stap onder de lekker warme douche en spoel al het zweet van me af.

 Even een koude douche er na en de douche gaat weer uit. Ik hoor gelijk Matthy, Raoul en Britt hard lachen. Snel droog ik me af en kleed ik me om. Ik handdoek droog m'n haar en kam het even door. Het rode is zo mooi. Ik ben er echt verliefd op. Ik draai de deur van het slot en loop weer de woonkamer in. "Heyy, jij was er wel weer vroeg bij he?" zegt Britt. "Ja, ik weet niet waarom. Heb ik je wakker gemaakt trouwens?" "Dat heb je zeker, maar geeft niet." 

Ik werp haar een 'sorry' blik en ga naast Raoul op de bank zitten. "Hoe laat moeten jullie op je school zijn?" vraagt Matthy. "Uhm, elf uur als het goed is." zeg ik. "Dus hoe laat moeten jullie weg?" vraagt Raoul "Willen jullie hier weg ofzo?" lach ik. "Nee dat niet maar dan weten we hoe laat wij ook weg moeten." zegt ie. "Nou we moeten rond 10 uur weg denk ik, dan zijn we nog op tijd." zeg ik en kijk Britt aan, die knikt. "Maar we moeten ons nog klaar maken, en dat duurt ook even." "Ja bij jou wel ja." zeg ik. "Dus ik hoor dat jullie ons weg willen hebben?" grapt Raoul.