Stapelgek op Matthy

Deel 53⚡🤍

Ik had mijn wekker gezet om half 10 zodat ik nog even snel kon douchen. Dus zo gezegd zo gedaan, snel gedoucht, make-up gedaan, haar gedaan, tanden gepoetst, deo en parfum op gedaan en een leuk jurkje aan gedaan. Mijn schoenen aan. Als laatst pak ik nog een tasje voor mijn telefoon en what not. "Zin in vandaag? Dagje alleen met Matthy?" vraagt Britt die blijkbaar ook wakker is net voordat ik de kamer uit wil lopen. "Oh uh ja! Zin in, maar na dat ding van gister ben ik bang." "Hoe zo? Jullie zijn oke." zegt ze. "Weet ik, maar toch ik ben bang dat ie er nog steeds mee zit ofzo." "Als dat zo is dan hoor je dat wel van hem. Komt helemaal goed. Ga nu snel naar beneden en ga lekker met hem weg!" zegt ze ik loop naar het bed en geef haar een knuffel.

"Tot vanavond!" zegt ze en duwt me terug naar de deur. "Joe." zeg ik en duw de deur open. Net op dat moment komt Matthy ook zijn kamer uit lopen. "Hey!" zegt ie. Ik lach naar hem. "Hey." zeg ik. "Goed wat gingen we vandaag doen?" vraag ik als we samen de trap af lopen. "Ik zat te denken gewoon het centrum in gaan en kijken wat we kunnen doen." "Helemaal goed, ik moet dan wel even kijken voor een cadeau voor Boterbloempje." lach ik. "Je hoeft me niets te geven prinses!" zegt Milo die in de woonkamer op de bank zit met Raoul. "Weet ik! Maar ik voel me schuldig dat ik niet wist wanneer je jarig was!" "Goed wij gaan, kunnen we de bus meenemen?" vraagt Matthy aan Raoul. "Ja denk het wel, als we iets nodig hebben appen we jullie wel of regelen we een taxi." zegt ie. "Top dank je!" zegt Matthy. 

"Veel plezier!" zegt Milo en geeft ons een knipoog. Ik lach. "Ik rijd!" zeg ik en gris de sleutel van het tafeltje. "Ik hoor dat jij rijd, goed let's go." zegt Matthy en duwt me met één hand op mijn rug naar de voordeur. "Ik kan zelf lopen, dat weet je?" "Ja weet ik." zegt ie maar haalt zijn hand niet van mijn rug. Kijk ik vind het niet erg, maar oke. We lopen naar de auto, ik loop met Matthy mee naar de bijrijderskant. Ik houd de deur voor hem open en hij stapt lachend in, dan duw ik de deur weer dicht en loop snel naar de bestuurderskant. "Ik kan zelf een deur open en dicht doen, dat weet je?" zegt ie. Ik lach. "Weet ik." zeg ik en start de auto. We rijden naar het centrum, waar we maandag avond ook hebben gegeten. Ik parkeer weer in dezelfde parkeergarage als toen en we stappe uit.

"Oke Mat. Wat zou Milo leuk vinden?" "Uhm, goeie weet ik niet, laten we gaan lopen en dan zien we wel." zegt ie. "Is goed." zeg ik, hij pakt mijn hand en zo lopen we de parkeergarage uit en het centrum in. "Heb je honger?" vraagt ie. "Uhm, ik niet echt nu, maar als jij iets wilt eten kunnen we dat doen. Daar zit een bakkerij." zeg ik en wijs een stukje verder. "Als je het niet erg vind, ik heb best wel honger ja." "Joh je moet niet niet gaan eten omdat ik geen honger heb, kom." zeg ik en trek hem mee richting de bakkerij. We lopen er naar binnen en de geur van vers gebakken brood schiet mijn neus in. God wat ruikt dat tyfus lekker. "Zeker weten dat je niets hoeft?" vraagt Matthy. Ik knik. "Ja komt goed." zeg ik. Hij bestelt een broodje en dan gaan we buiten zitten zodat hij het in rust kan op eten.

"Nogmaals sorry voor gister Mat." zeg ik, hij slikt zijn hap weg en kijkt me aan. "Tess, dat hoeft niet, het is al oke." "Weet ik maar ik voel me alsnog schuldig." "Hoeft niet, Tess alsjeblieft. Laat het los." zegt ie en pakt mijn hand en knijpt er in. "Oke, als jij het zegt." "Ik zeg het, laat het gaan." "Laat het los! Laat het gaan!" begin ik te zingen. Hij schiet in de lach. "Daar moet je niet om lachen, het is heel serieus, een heel serieus deel van de film." zeg ik en kijk hem verwijtend aan. "Sorry." zegt ie terwijl hij zijn lach probeert te minderen. Ik lach ook. "Hey het was heel serieus!" zegt ie. "Het is heel serieus maar er viel een kindje daar." zeg ik en wijs achter hem. Hij draait zich om en ziet dat inderdaad een kind op zijn bek ging.

"Daar mag je ook niet omlachen." "Toch wel, hij was al de hele tijd kut aan het doen, dus als ie dan valt is het hilarisch." lach ik. "Je mag kinderen niet zo pesten." "Awh Matthy heeft een soft spot voor kinderen, cute!" lach ik en neem een hap van zijn broodje. "Hey! Ik dacht dat je geen honger had." "Heb ik ook niet, het zag er gewoon zo lekker uit." "Ik neem toch ook geen hap van jou?" "Pfffff." "Sorry dat was heel cheesy." "Nogal." lach ik. "Sorry." zegt ie nog een keer en neemt een hap van zijn broodje. Ik lach en schud mijn hoofd. Als Matthy zijn broodje op heeft lopen we verder. We lopen wat winkeltjes in en gewoon door de mooie winkelstraten van Vigo. 

"Oh Tessa, ik heb iets leuks voor Milo." zegt Matthy en pakt mijn hand steviger vast en trekt me een souvenir winkeltje in. Hij loopt helemaal naar de andere kant van het winkeltje en stopt voor de voetbal shirts. Ik lach. "Dit is wel een Milo afdeling ja." "Zeker." zegt Matthy trots, hij is echt cute als ie trots is op zichzelf. "Maar nu is de vraag, welke moeten we nemen?" "Wel een echt Spaanse speler, of oude Spaanse speler." zegt Matthy en kijkt door de shirts. "Nee is goed, ik weet ook precies wie wie is en wie waar speelt of heeft gespeeld." zeg ik en volg hem. Dan stopt ie met zoeken en kijkt me aan. "Wat?" lach ik. "Ken je geen spelers?" "Ja tuurlijk wel, maar geen Spaanse of iets. Ik ben niet zo'n voetbalfanaat." zeg ik. 

"Oke prima, dat gaan we wel regelen, maakt niet uit Tessje, ik vind je nog steeds leuk." zegt ie en aait me over mijn hoofd. "Pff. Oke meneer." lach ik. "Maar Mat, wat is dan volgens jou een goed shirt voor Milo?" vraag ik hem en hij gaat verder met zoeken. "Heb je nog een budget?" vraagt ie. "Nee niet perse." zeg ik. Hij knikt en zoekt verder. Dan pakt hij een rood wit gestreept shirt met het nummer '9' er op en 'Torres' op de achterkant. "Fernando Torres." zegt Matthy en kijkt heel vrolijk. "Die gaat ie wel leuk vinden." zegt ie. Ik knik maar wat met hem mee. "Hoeveel kost ie?" "€45." "Oke, laten we die meenemen." zeg ik. Hij knikt, we lopen terug naar voor en dan zie ik een facking schattige knuffel. Ik heb een dierenknuffel verzameling, het is echt erg. "Wat?" vraagt Matthy en volgt mijn blik.

Ik pak de stier op, het is echt zo schattig. Ik check de prijs, €25 jezus, het is wel een grotere knuffle maar €25 voor een knuffel vind ik een beetje veel. Dus ik leg hem weer terug en loop door naar de kassa. Ik leg het shirt op de tafel en de gozer er achter geeft me een knipoog en scant het shirt. "Eso serán 45 euros.(dat wordt dan 45 euro)" zegt hij en lach heel vies naar me. Ik houd mijn pinpas op en hij knikt. Hij toetst wat op het scherm en dan piept het pinaparaat. Ik doe mijn pas er in en vul dan mijn pincode in. Als het aparaat weer piept haal ik hem er uit. "Quieres el recibo? (wil je de bon?)" "Sí." knik ik en hij print de bon uit en stopt hem in het tasje bij het shirt. Ik neem de tas van hem aan en loop naar buiten. 

Ik draai me om en zie dat Matthy bij de kassa staat en iets afrekent. Dan neemt ook hij het tasje van de man aan en loopt naar buiten. "Wat heb jij gehaald?" vraag ik. "Een kleinigheidje voor mezelf." zegt ie en pakt mijn hand. We lopen nog wat verder en dan komen we een dieren winkel tegen met puppies in het raam. "Matthy! Kom we gaan even kijken." zeg ik en trek hem mee naar binnen. "Hai!" zegt een van de werkers. "Do you speak English?" vraag ik haar. "A little yes." "Can we pet the puppies?" vraag ik. "Yes of course, go ahead." zegt ze en gebaart naar de kennel waar de puppies in zitten. "Hoe vind je dit niet leuk?" vraag ik Matthy als ik bij de puppies ben gaan zitten en ze op schoot klimmen. "Ja weet niet, vind ze gewoon kut." "Jij bent gewoon kut."

"Das waar." "Nee stop dat was een grapje." "Ja ja dat zeggen ze allemaal." "Oh Matthy, mag ik er een meenemen?" vraag ik terwijl een van de puppies mijn gezicht probeert te likken. "Sorry Tess, dat gaat niet lukken." "Wat? Alleen omdat jij ze niet leuk vind?" "Nee omdat we op vakantie zijn in Spanje en je de hond dan mee naar Nederland moet nemen in het vliegtuig." zegt ie. Ik maak een pruillip en kijk hem aan. "Sorry Tess, t kan echt niet." zegt ie en leunt over het hek heen en zoent me. "Das niet eerlijk." "Ja sorry ik kan er niets mooiers van maken." "Ik sneak er gewoon een mee." zeg ik en houd een van de hondjes onder mijn oksel. "Zo zien ze hem nooit." 

Matthy schiet in de lach. "Je bent zo schattig." zegt ie, weer maak ik een pruillip. "Ik ben niet schattig ik ben enorm stoer." "Dat zei ik ook." zegt ie. ~ping~ Matthy pakt zijn telefoon. "Raoul vraagt of we een boek voor hem kunnen halen." "Dat kan wel maar het zal dan niet in het Nederlands zijn. Hooguit Engels maar denk het ook niet." "Oh fuck, je hebt gelijk ik zal het hem appen." zegt ie en begint met typen. Ik zet de puppie weer neer en stap uit het hok. Mijn jurk haakt aan de rand van het hek dus ik val bijna om, gelukkig ziet Matthy het optijd en vangt me op. "Gaat het?" vraagt ie als ik weer sta. "Hm, ja." zeg ik en kijk naar mijn jurkje. "Tyfus kutzooi." zeg ik als ik er een gat in zie. "Oh shit." zegt Matthy die het ook ziet. "Oh joh het valt bijna niet op." zegt ie.

Ik kijk hem aan. "Vind je?" vraag ik hem sarcastisch. "Matthy, het is enorm duidelijk, ik ga niet nu de hele dag nog met een gapend groot gat in mijn jurk rond lopen." zeg ik en zucht, dit jurkje zat zo lekker. "Zo groot is ie niet Tess, maar ik snap het wel. Zullen we kijken of we een nieuw jurkje kunnen vinden?" vraagt ie. Ik zucht. "Ja laten we dat doen, kutzooi." zeg ik. Het gat zit ook achter in de rok van de jurk. Net onder mijn reet, jezus ook ik moet dat weer hebben. "Kom gaan we even snel, daar is een winkeltje met jurkjes." zegt Matthy en wijst naar een stukje verder de straat in. "Oke let's go." zeg ik en pak het tasje met Milo's shirt en loop samen met Matthy de dierenwinkel uit.