Stapelgek op Matthy

Deel 72⚡️🤍

Ik pak de auto sleutels en loop achter Matthy aan naar buiten. "Wat is er?" vraagt ie als we in de auto zitten. "Oh niets." zeg ik en lach naar hem. "Jawel je bent zo stil." "Oh ja ik was verrast door je opmerking van net." zeg ik. "Echt?" "Ja echt." "Sorry, maar het is zo, je ziet er echt goed uit." zegt ie ik lach. "Thanks." We komen aan bij de supermarkt en stappen uit. "Wil jij even een karetje pakken? Pak ik een tas." zeg ik. Matthy knikt en ik open de achterbak van de bus en pak een tas. Dan loop ik naar de ingang waar Matthy al staat te wachten.

We doen even snel boodschappen en ik haal ook even wat voor mezelf voor vanavond. Wat chocola, wat te drinken en een zak chips. Dan betaal ik en Matthy pakt in dan lopen we weer naar de auto en rijden we terug. "Ik wil zo graag weten wat de fack er tijdens dat gesprek is gebeurt met Milo en Britt." zeg ik tegen Matthy terwijl we terug rijden. "Ik denk dat ze geneukt hebben en toen heel snel sorry gezegd hebben tegen elkaar. Toen heeft Britt drinken gepakt en is weer snel naar boven gegaan." zegt ie ik schiet in de lach. "Ja ja ik denk het ook." zeg ik. "Nee maar ik weet het niet Tess. Ik denk ook niet dat ze het ons gaan vertellen." zegt ie.

"Ja weet ik maar ik vind het zo gek, Britt verteld me altijd alles. Ik snap niet waarom dit dan niet." "Misschien willen ze het nog even voor zich houden, komt het later wel een keer ofzo. We gaan het zien, laat het nou maar gewoon met rust." zegt ie. "Ik weet dat je gelijk hebt maar ik wil het gewoon weten. Goed het zal wel, ze zal het me vertellen wanneer ze wil." zeg ik. "Goed zo." lacht ie. Dan komt er een lekker nummer dus ik zet de radio harder en zing mee. Als we weer thuis aankomen zet ik de auto op de oprit en Matthy neemt de tas mee naar binnen. 

We komen binnen en Britt zit ook weer op de bank. "Jonge dame wat doe jij hier? Moet je niet werken." zeg ik 'streng' als ik haar zie zitten. "Maar mevrouw, ik heb even pauze." zegt ze heel zielig. "Hoe lang zit ze hier al?" vraag ik aan de jongens. "Nog niet zo lang." zegt Milo snel. "Hm, oke nog even dan." zeg ik en volg Matthy verder naar de keuken. "Jullie zijn echt raar met z'n tweeën." lacht ie terwijl hij de tas uitpakt. Ik pak het gehakt van hem aan en loop naar de koelkast. Ik lach. "Dat vat ik op als een compliment." zeg ik. "Ik weet niet of dat een goed idee is maar oke." "Alsof jullie met z'n vijfen wel normaal zijn." zeg ik, hij lacht. "Grapje, het was ook een compliment." zegt ie en zoent me.

Ik lach maar duw hem weg. "We moeten eerst even de boodschappen opruimen. Dan mag je me afleberen." zeg ik en duw hem nog wat verder weg. "Ik vind je leuk, maar niet zo leuk dat ik je ga afleberen als je het niet heel erg vind." zegt ie en helpt me verder met de tas uitpakken en alles opruimen. Als alles is opgeruimt pakt Matthy mijn middel en draait me naar zich toe. Hij duwt me met mijn rug tegen het aanrecht en zoent me weer. Ik leg mijn armen om zijn nek heen. Hij tilt me op het aanrecht blad en ik ga zitten. Hij stapt weer tussen mijn benen. Maar dan, die klote ongesteldheid, komt er weer een buikkramp. Dus ik trek terug, ik leg mijn armen om mijn buik. 

Matthy kijkt me bezorgd aan. "Wat is er?" "Buikkramp." zeg ik zacht en knijp mijn ogen dicht. Matthy stapt dichter naar me toe en legt zijn armen om mijn rug. Hij trekt me naar zich toe, ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. "Kan ik iets voor je doen?" vraagt ie terwijl hij over mijn rug wrijft. Ik schud mijn hoofd. "Het gaat zo wel weer weg." zeg ik. "Moet je ook geen para?" Ik schud mijn hoofd weer. "Daar doe ik niet aan." zeg ik. "Weet ik, maar als je echt pijn hebt moet je toch even iets innemen?" "Nee gaat al weer." zeg ik en haal mijn hoofd van zijn borst. "Niet liegen tegen me nu eh?" zegt ie en pakt mijn gezicht vast zodat ik hem wel aan moet kijken. 

"Doe ik niet, het gaat wel." zeg ik. Hij kijkt me aan, ik weet dat hij me niet gelooft. Ik weet ook dat het inderdaad niet zo is. "Echt waar Mat." zeg ik en duw hem weg. Ik spring voorzichtig het aanrecht af. Matthy plaatst zijn handen op mijn armen. "Tess ik kan aan je zien dat je je nog niet goed voelt, lieg niet tegen me alsjeblieft." "Sorry maar je kan niets doen, dus ik vind het niet nodig om te vertellen dat ik me kut voel." zeg ik en loop naar de woonkamer. "Opzich snap ik het." "Maar?" "Maar ik wil er voor je kunnen zijn als je je kut voelt, dat kan niet als je het niet zegt." zegt ie. Ik stop met lopen en draai me om naar hem. 

Ik stap naar hem toe en geef hem een knuffel. "Dank je." "Ja daar ben ik je vriend voor toch?" lacht ie. "Maar toch." Hij lacht. "Oh houd op hoor. Ik vind het gewoon niet leuk als jij je kut voelt." zegt ie. "Nee ik word er enorm vrolijk van." zeg ik sarcastisch en laat hem los. "Wat ben jij kut zeg." zegt ie. "Weet ik." lach ik en loop naar de woonkamer. Ik plof op de bank. Matthy ploft naast me en ik hang gelijk weer tegen hem aan. We kijken nog wat tv met z'n alle, zonder Britt. Maar rond half 6 komt ze naar beneden, net als ik wil beginnen met het koken. Ik loop even naar boven om mijn airpods te halen. Ik doe ze in en zet muziek aan voordat ik naar beneden loop.

Ik loop naar de keuken en pak een pan. Ik vul de pan met heet water en zet hem op het vuur voor de penne. Dan begin ik met een beetje kruiden van het gehakt. Als het water kookt gooi ik de penne er in. "Eten is klaar!" roep ik na een tijdje. De jongens stormen de keuken in met Britt achter hun aan. "Hongerige wolven, jezus krijgen jullie thuis geen eten?" lacht ze. "Nee we krijgen nooit te eten." zegt Milo. "Dat doe je echt zelf." zegt Raoul. "Jij woont op jezelf." "Ja oke dat is waar." "Oke het boeit niet jongens, ga even een bordje pakken dan schep je op en tyf je weer op uit de keuken." zeg ik. De jongens doen zoals ik zeg en ze gaan in een rijtje staan bij de pan.

Als iedereen wat te eten heeft lopen we terug naar de woonkamer. We gaan op de bank zitten en we zetten YouTube aan. We eten in rust en kijken lekker wat tv. Als het rond half 9 is besluiten de jongens en Britt dat het tijd is om zich klaar te maken om uit te gaan. "Je vind het nog steeds echt niet erg vind dat wij uit gaan en jij dus alleen thuis blijft?" vraagt Matthy voordat hij naar boven loopt. "Ja enorm." zeg ik sarcastisch. "Moet ik thuis blijven dan?" vraagt ie. Ik lach. "Nee joh schat ik maak een grapje ga lekker uit ik vermaak me wel." zeg ik. "Oke oke dan ga ik me even omkleden." zegt ie, hij geeft me snel een kus dan loopt ie naar boven. 

Milo komt als eerst weer de woonkamer binnen gelopen. Hij ploft op de bank naast me en gooit zijn arm om mijn schouder heen. "Mag ik nog weten wat er gebeurt is tijdens het gesprek met jou en Britt?" vraag ik hem. "Nou ja het was niet super bijzonder. Ze heeft me gezegd dat ze niet weet wat ze van me vind en ik heb gezegd dat ik haar opzich wel leuk vind. Dus we hebben gezegd dat we gewoon vrienden blijven." zegt ie wat sip. "Oh, ja komt wel goed Milo." zeg ik, niet goed wetende wat ik moet zeggen. "Ja dat geloof ik ook wel maar het is even kut." "Ja snap ik. Sorry man." "Ach kan jij niet zoveel aan doen." zegt ie.

Dan komt ook Raoul de woonkamer in. "Zo zo, zin in?" vraagt ie aan Milo en gaat naast hem zitten. "Ja even lekker zuipen." zegt ie. "Heb je namelijk nog niet genoeg gedaan deze vakantie." lach ik. "Nooit genoeg zuipen." zegt Milo. "Als jij het zegt." zeg ik. Dan komen ook Koen en Robbie naar de woonkamer. "Zijn die andere twee nou nog niet klaar?" vraagt Koen. Precies dan komt Britt de trap af gelopen. Ze heeft een strak zwart jurkje aan, met haar haar los, haar make up super mooi. Ze zier er echt goed uit, het lijkt alsof Milo het daar ook wel mee eens is. "Is Matthy ook al bijna klaar of wat?" vraagt Raoul. 

"Geen idee." zegt Britt en gaat op de bank zitten en pakt haar telefoon. "Matthyas het Lam! Schiet eens op ik wil weg!" roept Koen naar boven. "De taxi is er bijna!" roept Raoul. "Ja ja zeikerds ben bijna klaar!" hoor ik Matthy heel zacht roepen. "Hebben jullie zo veel haast?" "Ja we willen uit." zegt Rob. "Of is het dat jullie klaar met mij zijn en bij mij weg willen?" "Ja dat is sws het ding." zegt Koen. "Gelukkig ben ik dan ook van jullie af." lach ik. "Ja kijk dan zijn we het met elkaar eens." lacht Milo. "Prima rot dan lekker op met z'n alle. Heb ik het huis voor mezelf. Lekker tv kijken." zeg ik dan gaat de deur bel. Raoul staat op en loopt naar de deur.

"Matthy! De taxi is er!" roept ie voordat ie de deur open doet. "Kom er aan!" roept ie dan gaat de deur boven open en doet ook Raoul de voordeur open. "Zo zo ziet er goed uit hoor." zegt Milo tegen Matthy als hij de trap af komt lopen. "Je vriendin gaat niet mee hoor." zegt Koen, 'je vriendin' vlinders vullen mijn buik. "Oh stop hoor." zegt Matthy en komt naar me toe. "Jij vermaakt je wel eh?" vraagt ie nog een keer. "Ja Matthy, ik heb je al gezegd ik vermaak me prima. Maak je geen zorgen om mij." zeg ik, hij trekt me van de bank af in een knuffel. "Oke oke klaar we gaan." zegt Robbie en trekt Matthy van me weg. 

Matthy laat me los maar geeft me snel nog een kus voordat hij achter de jongens aan loopt. "Veel plezier met z'n alle!" zeg ik en loop ook achter ze aan. Als ze allemaal de deur uit zijn stopt Matthy nog een keer en draait zich om. Hij pakt me vast en trekt me naar zich toe. Hij zoent me maar word dan weer weg getrokken. "Ja ja jullie vinden elkaar enorm leuk maar we moeten echt gaan." zegt Milo en neemt Matthy aan de arm en zo lopen ze samen naar de taxi. "Doei!" roep ik en ze zwaaien naar me dan rijd de taxi weg. Ik loop weer naar binnen en druk de deur dicht. Alleen thuis. Lekker man.