Stapelgek op Matthy

Deel 46⚡️🤍

"Dat was erg lekkere kip dank je Britt!" zeg ik als Raoul en Matthy naar binnen zijn om te betalen. "Ja ik dacht al wel dat je dat kon waarderen." ik doe mijn hand voor mijn mond als ik voel dat ik moet gapen. "Zeker weten dat je kan rijden?" vraagt Milo. Ik knik. "Ja komt wel goed." zeg ik. "Zeker weten? Je ziet er niet zo goed uit." fluistert Britt. "Thanks man, jij wel." "Nee dat bedoel ik niet, gaat het?" "Ja beetje hoofdpijn maar komt goed." "Zeker weten?" vraagt Matthy die ineens achter me staat. "Ja kinders. Het is een beetje hoofdpijn. Ik ga er niet dood aan. Plus niemand van jullie mag rijden." "We kunnen een taxi bellen." "Nee joh ben je gek. Het is een kwartiertje rijden dat overleef ik wel. Dan ga ik gelijk wel naar bed ofzo." zeg ik.

"Als je het zeker weet." zegt Matthy die mijn hand pakt en me mee neemt richting de uitgang. "Is het gelukt met betalen trouwens?" vraag ik hem. "Ja zeker." zegt ie. "Top, iedereen klaar?" "Nee Raoul ging nog even pissen." ik zucht. "Ja dat moet nou eenmaal." lacht Milo. "Dat weet ik maar ik ben moe en wil naar huis." "Joh ik ben er al." "Top dan gaan we." zeg ik en trek Matthy mee, die nog steeds mijn hand vast heeft. Weer gaap ik. "Ja het is tijd om dit meisje naar bed te brengen." zegt Britt die mijn andere hand vast pakt. "Joh houd op met me, ik ben dan misschien de jongste hier maar ik kan wel zelf naar bed."

"Is Britt ouder?" vraagt Matthy. Ik knik. "Echt?! Die zag ik niet aan komen." "Wanneer ben je jarig dan?" "21 maart." "Oh maar dan is Milo jonger." "Wanneer is hij jarig dan?" "3 augustus." "Oh mijn god dus je bent net jarig geweest?" roep ik naar Milo. "Ja!" roept je terug. "Waarom wist ik dat niet?!" "Weet ik niet?!" roept ie weer. Het is 9 augustus dus hij was vorige week jarig. "Milo! Je bent net vorige week 22 geworden, wat wil je hebben?" "Ik hoef niets." "Jawel! Wat wil je?" "Nog een keer met jou naar bed?" "MILO!" roep ik en lach. "Als we van de week de stad in gaan ga ik iets leuks voor je kopen!" zeg ik.

"Hoeft toch niet." "Weet ik maar ik vind het kut dat ik niet wist dat je jarig was." Ik zie de auto en mijn hart maakt een klein sprongetje. "Naar huis! God ik ben moe." "Shotgun." zegt Matthy. "Wat moet ik voor hem kopen?" vraag ik aan Matthy. "Geen idee we gaan samen wel een keer zoeken." zegt ie. "Is goed." Raoul geeft me de sleutel en ik stap achter het stuur. Ineens krijg ik een enorme steek in mijn hoofd. "Fuck." zeg ik. Niemand die het hoorde, ze stonden nog buiten. Ik duw de deur open "Goed kom op jongens." zeg ik. Iets te hard voor mijn hoofdpijn. Ik cringe en trek de deur weer dicht.

"Gaat het wel?" vraagt Rob die als eerst de bus in stapt. "Ja gaat wel." lach ik naar hem. Matthy stapt in naast me en ook de rest zit. Ik start de auto en begin te rijden. "Matthy kan je de radio aan zetten?" vraagt Koen. Ik schud mijn hoofd. "Ja wacht even." zegt ie. "Nee wil je dat niet doen?" "Oh ja nee is goed. Sorry Koen Tess heeft enorme hoofdpijn." "Moet ze dan wel rijden?" "Ja komt goed, plus niemand van jullie mag rijden." zeg ik nogmaals. "Moet je niet iets van para hebben?" vraagt Raoul. Ik schud mijn hoofd weer. "Ze houd daar niet van." "Dat weet ik maar het is wel goed." "Hoe zo weet je dat?" "Ze had een keer hoofdpijn bij ons ook en weigerde ze ook om het te nemen. Ik heb het door haar keel moeten steken." ik lach. "Dat viel ook wel mee."

Na een kwartier rijden met knallende koppijn rijd ik de oprit op. Ik parkeer de bus en stap uit. "Wie heeft de sleutel?" vraagt Milo die bij de deur staat. "Ik heb ze." zegt Raoul. Ik loop super langzaam naar de deur, heb te erg hoofdpijn om snel te functioneren. "Hey schatje, weet je zeker dat het gaat?" vraagt Britt als ik bijna bij de deur ben. Ik schud mijn hoofd. "Het doet echt hoere veel zeer." zeg ik zachtjes. "Ga jij dan maar lekker naar bed, ik blijf nog even beneden met de jongens, als je dat niet erg vind." weer schud ik mijn hoofd. "Ga jij lekker met de jongens nog chillen ik ga pitten." zeg ik en loop de trap op. "Slaap lekker." zegt ze.

Net voor ik de deur van de slaapkamer dicht trek hoor ik Matthy en Britt praten. "Heeft ze dit vaker?" "Ja ze heeft de laatste tijd enorm last van hoofdpijn." "Is ze al naar de dokter geweest?" "Nee wilt ze niet." "Waarom niet?" "Geen idee. Moet je aan haar vragen." "Wat gek." "Ja, nou ja het is wel dat ze vroeger echt tantoe veel naar het ziekenhuis moest en veel verschillende dokters enzo. Misschien dat ze daardoor een hekel heeft aan dokters." "Huh waarom is ze dan zo vaak naar het ziekenhuis geweest?" geen zin meer om naar het gesprek te luisteren trek ik de deur volledig dicht.

Ik loop langzaam naar de kast en trek een sportbroekje en t-shirts er uit. Dan trek ik mijn jurkje uit en kleed ik me om. Ik klim snel het bed in. Maar ik kan maar niet in slaap vallen vanwege de hoofdpijn. Na een uur of twee hoor ik Britt en Matthy de trap op lopen. "Slaap lekker jongens!" roept Britt. Dan gaat de deur open. "Hey." zegt ze zachtjes. "Hii." zeg ik. "Hoe voel je je?" vraagt Matthy die in de deur opening blijft staan. "Hm. Kan beter." zeg ik en ga recht op zitten. "Kunnen we iets voor je doen?" "Nee ik moet gewoon slapen dan gaat het wel over, maar ja kan niet slapen met koppijn." lach ik. Britt komt naast me liggen en legt haar hoofd op mijn schouder. "Arm ding." zegt ze. "Goed Tess probeer lekker te gaan slapen en als er iets is, of ik iets voor je kan doen ben ik in de kamer hiernaast." zegt Matthy.

Ik lach naar hem. "Dank je komt goed. Slaap lekker." "Slaap lekker Matthy." zegt Britt. "Tot morgen dames." lacht ie naar ons en trekt dan de deur zachtjes dicht. Britt haalt haar hoofd van mijn schouder en loopt naar de kast. Ik ga weer liggen en trek de deken over me heen. "Hadden de jongens plannen voor morgen?" vraag ik haar. Ik zie dat ze haar schouders op haalt. "Volgens mij wouden ze even boodschappen gaan doen en even de omgeving een beetje verkennen, maar niet veel meer dan dat. Het is natuurlijk pas de eerste echte dag dat we hier zijn." ik knik en sluit mijn ogen. Ik merk wel dat Britt in bed komt liggen maar ben al snel weg.

Ik schiet wakker door een enorme scheut hoofdpijn. "Fuck." zeg ik en stap uit bed. Ik loop zachtjes de kamer uit en loop naar beneden. Ik besluit even een frisse neus te halen dus loop via de voordeur naar buiten. Gelukkig staat er een bankje bij de voordeur dus daar ga ik op zitten. Ik leun mijn hoofd tegen de muur aan en sluit mijn ogen. "Hey Tess." zegt Milo als hij de voordeur open trekt. "Hii." zeg ik en schuif wat op zodat hij naast me kan zitten. "Wat is er?" vraagt ie als ie zit. "Werd wakker door m'n koppijn." leg ik uit. Ik leg voorzichtig mijn hoofd op zijn schouder. "Moet je dan ff niet wat para nemen en dan weer slapen? Ik weet dat je het haat maar het is wel even goed voor je." zegt ie. "I know." "Kom dan gaan we even naar de keuken voor water en dan neem je even 2 para en dan weer lekker slapen."

"Oke." zeg ik en laat Milo me mee trekken door de voordeur naar de keuken. "Heb je er vaker last van." "Ja." zeg ik. "Wat doe je dan?" "Ik negeer het tot het weg is." "Is dat slim." "Geen idee, maar doe het wel." Milo geeft me een glas, ik loop naar de kraan en vul hem. Dan geeft ie me 2 paracetamolletjes en ik doe er 1 in mijn mond en slik hem snel weg met een grote slok water. "Gadver." zeg ik en schud mijn hoofd. "Nog 1 kom op." zegt ie. Ik knik en leg de andere ook in mijn mond. Na nog een grote slok water blijft ie hangen. Nog een slok en nog een. Dan is ie weg. "Misschien moet je ook wat eten." stelt ie voor. "Zodat het sneller gaat werken." ik knik en loop naar de koelkast.

Ik trek hem open en zie dat ie leeg is. Ja duh we hebben nog geen boodschappen gedaan. "Kut ik heb nog wel wat in mijn tas." zegt Milo. "Ik ga op de bank zitten." zeg ik en wijs naar de bank die bij de glazen schuifdeur staat naast de keuken. Dan loopt Milo weg en loop ik naar de bank. Ik ga er op zitten maar voel mijn ogen dicht vallen. Ik laat het gebeuren en val al snel weer in slaap. "Kijk ee-" begint Milo, maar stopt met praten. Ik hoor hem nog half weer weglopen. Even later voel ik twee armen, 1 onder mijn knieën en 1 onder mijn rug. Dan word ik op getild. Ik voel nog dat we de trap op lopen maar registreer het niet helemaal.

"Hey Tessje, ga je mee boodschappen doen?" hoor ik Britt zeggen, die me wakker schud. Ik open mijn ogen en zie dat het al licht is. Milo heeft me naar bed gebracht vanacht, wat lief. "Hm, ja is goed." zeg ik en ga recht op zitten. "We willen zo weg." zegt ze. "Dan spring ik nog even snel onder de douche oke?" ze knikt. "Is goed dan zien we je zo beneden." zegt ze en loopt weer de kamer uit. Ik pak mijn telefoon en zie dat het half 11 is. Hoe laat ben ik vanacht dan nog naar beneden geweest? Geen idee, boeie nu snel douchen en dan boodschappen doen. Ik stap uit bed en loop naar de kast om wat uit te zoeken. Ik pak een kort spijkerbroekje en een tanktop. Dan loop ik naar de badkamer en draai de douche aan. Ik trek mijn haar uit de knot en kam het door. Ik kleed me uit en stap onder de douche.

Als ik uit de douche kom kleed ik me snel om. Poets mijn tanden en doe een laagje mascara op. Ik handdoek droog mijn haar en kam het nog eens door. Doe deo op en loop dan naar de slaapkamer. Ik doe mijn sneakers aan en loop naar beneden. "Goeie morgen." zeg ik als ik de woonkamer binnen loop waar iedereen zit. "Hey prinsesje." zegt Milo. "Verdomme Milo, ik wil dat je me nooit meer zo noemt." zeg ik en cringe. "Maar dat is mijn nieuwe nickname voor je." lacht ie. Ik schud mijn hoofd en ga naast Koen op de hoek van de bank zitten. "Oke prins." zeg ik. "Nou dat vind ik echt een kut naam." zegt ie. "Dan moet je mij geen prinsesje noemen." lach ik. "Ja dat is wel waar prins." zegt Koen en ik schiet in de lach. "Ik zal je geen prins noemen, vind het ook een kut naam." zeg ik. "Ik zal je prinsesje blijven noemen." zegt Milo. Ik rol mijn ogen.