Deel 22⚡️🤍

4.7K 65 3
                                    

Ik besluit toch maar het boek weg te leggen, ik krijg niets binnen van wat ik lees. Dan moet ik het zo weer opnieuw lezen allemaal en daar heb ik geen zin in. Ik zucht. "Willen jullie ook wat drinken?" vraag ik en trek voorzichting mijn hoofd van Matthy's schouder, hij tilt zijn hoofd ook op. "Hebben jullie cola?" "Uh nee denk het niet sorry." zeg ik. "Geeft niet doe dan maar fanta." "Jij ook iets Britt?" "Ja een glas sprite ajb." ik knik en sta op.

Ik loop naar de keuken en pak 3 glazen uit de kast. Ik trek de koelkast open en pak de sinas en sprite uit de deur. "Oh Britt, we moeten echt vanavond de lasagne opeten." zeg ik als ik de lasagne zie. "Oh ja fuck, je hebt gelijk." zegt ze. Ik vul de glazen en zet de flessen terug in de koelkast. Ik neem de drie glazen in mijn handen en loop voorzichtig om niet te knoeien terug naar de bank. Ik geef Matthy een glas en Britt de sprite. "Dank je." zegt Matthy als ik weer ga zitten.

"No problem." zeg ik. Ik pak mijn telefoon en scroll weer wat door insta. ~ping~ 'He, voel je je al wat beter?' vraagt Levi. 'Hi, ja voel me soort van wel weer oke, denk ik.' 'Ik wil niet aan dringen hoor maar, wil je dan op z'n minst wat met me gaan eten zo?' 'Nee sorry Levi, vanavond in ieder geval niet.' 'Nee okee is goed, we kijken dan wel wanneer je zin hebt xx' "Ieuw." "Wat?" "Levi zegt xx. Gadver dat is heel naar." zeg ik en sluit whatsapp. "Ok gross." 

"Wat is daar mis mee?" "Een jonge zegt geen xx als ie 100% straight is. En prima als ie bi is, maar als ie gay is dan ga ik sws niet met m uit. Prima dat ie t zelf nog niet weet. Maar de xx is een major red flag." leg ik Matthy uit. "Ja nee oke dat snap ik, xx" zegt Matthy en doet de brug open en weer dicht. Waardoor Britt en ik enorm moeten lachen. Zo hard dat m'n neus weer zeer doet. "Auw dammit." zeg ik en sta op van de bank. "Jeetje hij heeft je wel echt goed geraakt of niet?" 

"Het viel opzich wel mee denk ik. Maar het is wel dat het gister is gebeurt dus het is logisch dat het nog zeer doet." zeg ik en loop naar de badkamer om wat paracetamol te pakken, had ik misschien al eerder in moeten nemen. Maar ik denk er nu pas aan. Ik pop twee pillen uit de strip en loop terug naar de woonkamer om ze met de sinas in te nemen. "Zal ik trouwens alvast de oven voor verwarmen? Het is inmiddels al 5 uur, en voordat de lasagne klaar is duurt nog wel even." "Ja ik heb nu eigenlijk nog niet echt honger, maar is goed." 

"Matthy blijf je eten?" "Nee ik denk dat ik zo maar weer terug naar huis ga, als jullie dat niet erg vinden." "Ja nee ik snap dat je wel klaar bent met Britt na elkaar 3 dagen achter elkaar zien." lach ik en slik de eerste paracetamol met gemak door. "Hey, hij heeft van mij niet zo veel last gehad als van jou." "Dat weet ik nog niet hoor, met je ADHD kop." zeg ik en neem de tweede paracetamol.

"Dus je zegt dat ik irritant ben omdat ik ADHD heb?" "Precies." zeg ik en neem nog een slok van m'n sinas om de vieze smaak weg te krijgen. "Ga jij nou maar de oven aan zetten dan." zeg ik en ga weer naast Matthy zitten. "Dat had jij net zo goed kunnen doen, jij stond nog." "Ja en nu sta jij." zeg ik en duw haar van de bank. "Gaat het altijd zo tussen jullie?" vraagt Matthy als Britt naar de keuken loopt. "Ja! Dat wicht is facking irritant." roept ze. 

Ik lach. "Over het algemeen gaat het inderdaad zo tussen ons. We kunnen er niet zo veel aan doen. Het is altijd al zo geweest." "Hoe lang kennen jullie elkaar nou dan?" "Sinds dat we 12 zijn kennen we elkaar. Maar sinds we 15 zijn zijn we echt best friends, dus ongeveer 10 jaar nu." zeg ik. "De tering, dat ik het met haar vol houd." zeg ik nog. Waardoor Matthy lacht. "Ik snap ook niet hoe ik het met jou vol houd hoor." zegt Britt die inmiddels de oven aan heeft gezet.

"Maar toch houd je van me." zeg ik. Ze geeft me een super onhandige knuffel en slaat me vol op mijn neus. "Jezus Britt, dat doet zeer." zeg ik en duw haar van me af. "Mijn god sorry!! Ik zat even niet op te letten." "Nee dat had ik door." zeg ik. "Gaat het?" "Ja, dat wel." zeg ik en neem een slok van m'n sinas. "De komende weken mag je me alleen niet meer knuffelen." "Ja ach dat is dan maar even zo." 

Stapelgek op MatthyWhere stories live. Discover now