PROMISE 💫 [Completed ✓]

CHAPTER 4

" යාහ් ජිමිනා..මොකද වෙලා තියෙන්නේ..ඇයි මේ කවදාවත් නැතුව?"

"මොකුත් නෑ තේහියුන් මං හොඳින්.."

"ජිමිනා ඔයා මටනේ කියන්නේ හොඳින් කියලා. ඔයා කාටද බොරු කියන්න හදන්නේ ජිමින්...?"

"හ්ම්...තේහියුන් මට මේකෙන් අයින් වෙන්න ඕනේ..."

"මේකෙන් කිව්වේ..🤔🤔"

"Group එකෙන්..."

"ජිමින් ඔයාට පිස්සුද? මොනාද ඔයා මේ කියන්නේ? මෙච්චර කාලයක් කට්ට කෑවේ මෙහෙම අයින් වෙලා යන්න ද?"

"තේහියුන් මට ආදරේ කරන්න ඕනේ තේහියුන්...මටත් ඒ හැගීම විදින්න ආසයි තේහියුන්...මටත් අනිත් කොල්ලො වගේ මං ආදරේ කරන කෙල්ල එක්ක ඇවිදින්න යන්න ආසයි තේහියුන්...මටත් ඕනේ සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක් ජීවිතයේ ගත කරන විදියට ගත කරන්න..😓😭"

ජිමින් තේහියුන් එක්ක කියවද්දී ජිමින්ට නොදැනුවත්වම ජිමින්ගේ ඇස් වලින් කදුළු වැටෙන්න ගත්තා.

තේහියුන් දැන ගත්තා ජිමින්ට මොකක් හරි දෙයක් වෙලා තමයි කියල. තේහියුන්ගේ දිග ඇගිලි වලින් ජිමින්ගේ කම්මුල දිගේ ගලාගෙන යන කදුළු පිහදැම්මේ ජිමින්ගේ වේදනාව තමන්ගේ වේදනාවක් කරගෙන ජිමින් එක්කම කදුළු බෙදා ගන්න ගමන්. ජිමින්ගේ හොඳම යාළුවා තේහියුන්. තේහියුන් තරම් කවුරුවත් ජිමින්ව තේරුම් අරං නැති තරම්.

ජිමින් සම්පූර්ණ කතාව තේහියුන්ට කිව්වේ ඉකි ගගහා පොඩි ළමයක් වගේ අඩන ගමන්. තේහියුන් කිසිම දෙයක් නොකියා අහගෙන හිටියේ ජිමින්ට ඇති වෙනකන් අඩන්න දීලා. ජිමින්ව මුලින්ම යවපු තේහියුන් staff කෙනෙක් ලව්වා taxi එකක් අරං staff එක්කම ගියේ Starbucks shop එකට.

තේහියුන් යද්දී හැමෝම තේහියුන්ව වට කර ගත්තත් staff එක්ක ආව bodyguardsල දෙන්නා කට්ටියව එහෙට මෙහෙට කරලා තේහියුන්ට shop එක ඇතුලට යන්න ඉඩ අරං දුන්නා. කරපු දේ  කොච්චර බරපතල දෙයක් උනත් තමන්ගේ හොඳම යාළුවා මෙහෙම දුකින් ඉන්නවා දකින්න තේහියුන් කැමති උනේ නෑ.

" ඔයාද නාබී කියන්නේ?"

"දේ...😕😕😐"

තේහියුන් ටිකක් සැරෙන් වගේ අහපු විදියට කෙල්ල බය වෙලා ඇස් උඩ දාගෙන කෙල්ලට වඩා උසින් ඉන්න තේහියුන් දිහා බැලුවේ ඇස් ලොකු කරගෙන.