Episode 07 : ហួងហែង
ក្រាកកកក៎៚
សំឡេងបើកទ្វារបានបន្លឺឡើងភ្លាមៗដោយគ្មានការអោយដំណឹងជាមុនព្រោះអ្នកបើកទ្វារគឺ Jungkook ព្រោះនាយមិនចាំបាច់មានការគួរសមដោយគោះទ្វារអ្វីទេនេះគឺជាចរិកម៉ាហ្វៀរក្រោមស្រោមមុខជាសុភាពបុរស ។
" ចៅហ្វាយ " Kris ក្រោកឈរអោនគំនាបដាក់នាក់ជាម្ចាស់ដែលដើរចូលមក មុននេះគេបានប្រលែងគ្នាជាមួយនឹង Taehyung ពេលនេះត្រូវកែវភ្នែកពិឃាតសម្លឹងជាប់ហើយ ណាមួយគេក៏ដឹងថាចៅហ្វាយហួងហែងក្មេងម្នាក់នេះប៉ុណ្ណាដែរ ។
" ឯងចេញទៅវិញបានហើយ " Kris អោនក្បាល ១៨០ដឺក្រេមុននឹងដើរចេញទៅក្រៅបាត់ព្រមទាំងបិតទ្វារអោយចៅហ្វាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវទៀតផង ។
" ហេតុអ្វីលោកម្ចាស់មើលមុខខ្ញុំដោយក្រសែភ្នែកបែបនេះ? " រាងតូចលេបទឹកមាត់មួយក្អឿលផ្សើមបំពង់.ក ពេលរាងក្រាស់សម្លឹងមុខគេឥតព្រិច កែវភ្នែកដែលស្មើធេង មើលពីជម្រៅចិត្តគេថាគិតអ្វីខឹងរឺក៏អត់ធ្វើអោយម្ចាស់ខ្លួនដូចជាគេអត់ភយ័មិនបាន ។
" ហេតុអីហាមមិនស្តាប់? " រាងក្រាស់លើកចញ្ចើមសួរដោយសម្លេងស្មើមិនគំហក ។ មិនមែនគេមិនដែលហាម មិនដែលប្រាប់ឯណាថាមិនអោយទៅស្និទ្ធស្នាលនិងអ្នកណាខ្លាំងនោះប៉ុន្តែរាងតូចហាក់មិនចាំសម្តីដែលគេប្រាប់ទាល់តែសោះ ។
លឺបែបនេះ Taehyung ក៏ងើបទៅឪបដៃយកចិត្តនាយ មុននឹងនិយាយហេតុផលដោយសំឡេងស្រទន់ទៅវិញ ។
" ខ្ញុំគ្រាន់តែសួរគាត់អំពីរបួសតែប៉ុណ្ណោះទេលោកម្ចាស់ "
" ក៏មិនចាំបាច់ចាប់ដៃចាប់ជើងដែរ យល់ដល់គ្រាប់ភ្នែកយើងខ្លះផង បើមិនចង់អោយវាគ្មានដង្ហើមបានដកដើរចេញទៅក្រៅនោះ " ដូចដែលគេនិយាយអញ្ចឹង ស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណាប្រច័ណ្ឌហួងហែងក៏ប៉ុណ្ណឹងដូចគ្នា ។ ប៉ុន្តែ Jungkook គឺអាចនិយាយស្រឡាញ់ខ្លាំង វាអាចខ្លាំងហួសជាងពាក្យថាហួងហែងទៅទៀត ។
" អោយខ្ញុំសុំទោសណាលោកម្ចាស់ ថ្ងៃក្រោយខ្ញុំមិនធ្វើអញ្ចឹងទៀតទេលោកម្ចាស់កុំខឹងអីណា "
" ល្ងាកនេះយើងត្រូវទៅកម្មវិធីដេញថ្លៃតើឯងចង់ទៅដែតទេ " Jungkook មិនមាត់ជំនួសចម្លើយដោយលើករឿងផ្សេងមកនិយាយ ។
