🗡️11🗡️

40 0 0
                                    

Cassandra Elise Alteria

Naitulak ko kaagad si Louis dahil alam na alam ko ang boses na 'yon. Napapikit nalang ako at hinarap ito. "Hi granny!" I said not still looking at her.

Very strict ang lola ko at laging hindi sila magkasundo ng lolo. Lady Callista Alteria. Ang pinaka-in-demand na tutor ng high society at isa ako sa mga estudyante niya. Walang kamag-anak sakanya kapag siya ang nagturo.

"What did I tell you before?!" napapikit nalang ako ulit. "I'm not allowed to use a sword and whip is the only one I should be using," I said looking down.

Ramdam ko ang presensya niya na papalapit na ito sa amin. "Also, no kissing when you're not married!" I still not dare to look on her. I'm afraid of her but at the same time she looks like a monster when she's mad!

"I'm sorry, Lady Callista." napangiwi ako ng sumagot pa si Louis. She doesn't like that at all. "Who gave you permission to talk?" this time tinignan ko na siya at ang lamig ng tingin niya. "Granny," I said in soft voice

She looked at me and glared. "Who's this young man?" I was about to say he's the prince pero this is a mission and I need to lie to her. "Count Cyrus Philip Gil, madame." I said. "Count Cyrus, this is my granny." I did not mentioned her name anymore since she's famous.

"Nice to meet you, young man. However! I don't want you near my baby if you don't plan on marrying her." Malamig niyang sabi. Magsasalita pa sana si Louis nang hilain na ako ni granny papasok ng mansion

Naglakad lang kami hanggang sa marating namin ang silid ko. "Fixes yourself quickly. We have guests coming." wala ng tanong-tanong pa kaya ginawa ko naman na ang nais niya.

Ginawa ko naman na ang routine ko at dahil wala si Rosa na tutulong sa akin ay si granny ang pumalit. Importanteng tao siguro ito kaya ganito kung ayusan ako ng lola. "Callista!"

Nilingon namin pareho ang sumigaw. Napasapo nalang ako ng makita ko ang aking lolo. "What is it, Elizar?" she casually said and continued doing my hair

"Bakit naman binigyan mo ng cold shoulder ang bata ko?" naiinis niyang sabi. Tinaasan naman siya ng kilay ni granny. "I don't know what you are talking about." I just sighed.

Binalingan naman ng tingin ni granny si lolo ng lumapit ito sa amin. Nag-umpisa na silang magbangayan kaya dahan-dahan rin akong tumakas ng silid ko at nadatnan ko naman sa living room si Louis.

Tumabi naman ako agad sakanya at pinatong ang ulo sa may balikat niya. "I'm sorry," sabi ko. "Sorry sa naging reaksyon ng lola ko sa'yo." sabay tingin ko sakanya. He just looked at me and nodded.

"I can understand her," he said. He kissed my forehead then smiled. Bumukas naman ang pinto at niluwa nito si Roel. "The Crown Prince of Pyros is here." kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

Dumating naman na si granny kasama si lolo. Maya't-maya naman ay may isang knight ang pumasok kasunod nito ang isa pang lalaki. "Good day every one. I am Nikos Daniel of Pyros," he said then bowed.

"What an honor to have you here, your highness." sabay naming sabi. Hindi naman nag-bow si Louis kaya hinawakan ni granny ang ulo niya at pinilit na i-bow ito. The prince laughed which made us confused.

"Why are you here, Pyros? I thought you'll be coming here in two weeks?" malamig na sabi ni Louis na ikinagulat ni granny. "What a disrespectful man!" galit niyang sabi. "I apologise for his actions, your highness."

Lumapit naman ang prinsipe kay Louis at umakbay sabay bumulong. Napangiwi naman si Louis habang si granny ay confused. "Lady Callista. Let this man talk to me in his most comfortable way since he is my friend, Louis Casterios."

Nanlaki pareho ang mata namin ni Louis ng sabihin nito ang tunay niyang pangalan. "Louis Casterios? The crown prince of Casterios?" napahawak naman sa dibdib si granny hanggang sa nawalan ito ng malay. Mabilis naman siyang sinalo ni lolo at sinabihang siya na ang bahala

"Nikos, this is my girlfriend Elise. Elise, this is my good friend Nikos." I offered my hand to him and he kissed the back of my hand. "Okay stop it." sabay tago niya sa akin sa likod niya. I just shook my head.

I let them talk for a while kaya lumabas naman ako at pumunta na ng hardin. I thought that I was alone kaya ng makaramdam ako ng presensya ay mabilis kong nailabas ang dagger sa bulsa ng aking dress at inatake ito pero mabilis niya itong nasangga gamit ang shealth ng espada niya

It was the knight earlier. "I'm sorry," I said then returned my dagger in my pocket. "Its fine, my lady." he bowed. I nodded to him. "What's your name, knight?" hindi ko makita ang mukha niya dahil nakatakip ang pang-ibaba niyang mukha.

"Its Cea, my lady. C-E-A and it's pronounce as Sia." I nodded. What a great name. "Stop with the my lady thing. Call me Elise." I said while smiling. He nodded "Sure, Eli."

Napatigil ako ng tawagin niya ako sa pet name ko. "Is there something wrong, Eli?" napatitig naman ako sakanya at umiling. "I just remembered the person who used to call me Eli." I said sadly.

"Alam mo bang may kakambal ako? He used to call me Eli." then a tear escaped from my eyes. Nagulat ako ng bigla niya itong punasan and I can see pain in his eyes. "What does your brother call you now?" doon ko lang na-realize na I'm giving away my secret.

"Uhm, he calls me Elise now." I said then looked away. Why is he showing some pain in his eyes. Ang gaan ng loob ko sakanya and I felt that I've known him for years! "Eli! Watch out!" napatingin naman ako sakanya and an arrow was shot beside me. Nadaplisan ako nito

Mabilis siyang lumapit sa akin at itinago niya ako sa likod niya. "I can protect myself." sabi ko pero hindi niya ako pinansin. I whistled as the sign of danger. I just hope that the people in our house heard this

"There's fifty of them." parang nanlamig naman ako sa sinabi niya. "They've found out about the arrival of the prince. We should run," pagkasabi niyang 'yon ay hinawakan niya ang kamay ko at tumakbo na kami. Bumilis ang tibok ng puso ko.

Malapit na kami sa mansyon ng makita ko ang dalawang prinsipe kasama ang aking lolo. In-explain naman ni Cea ang sitwasyon sa tatlo. Lumabas naman na si Roel at Jake, at dala nila ang whip ko.

Kinuha ko naman na ito at niramdam ang tali nito. Hinihintay nalang namin ang oras para umatake nang makita namin ang dalawang pamilyar na pigura. They are both covered in blood and some wounds are visible on them

"Roel! Jake! Aid Light and Amelia!" Inatake nila ang mga intruder habang tumatakas kami. Mabilis kong dinaluhan ang dalawa. Niyakap ko agad sila not thinking about the dress and the scolding I will receive later. My family matters the most right now!

"Please don't do this again? I can't lose you both." I said crying. Niyakap naman nila ako pareho.

"I'm sorry," sabay nilang sabi.

~•~•~•~•~•~•~•~

Princess KnightWhere stories live. Discover now