SC-8

1.2K 108 29
                                    

Unti unti akong nagising nang makarinig ako ng mahihinang bulong. I fully opened my eyes and looked at my side. There, I saw Axel sitting on the bed while massaging his temple. What happened?

"Sorry Kuya. I fell asleep kaya hindi na ako nakauwi." I heard him explaining. "I am fine. I-I'm here kina Ritsumi nga. Just tell Mom and Dad sorry for making them worried."

Umupo ako sa kama ko at tinignan ang oras. I saw that it's past 9 am already. Wait? Hindi siya pumasok? Kakagising niya lang din ba? Hindi ba siya nagising nang maaga?

"Yeah. I messaged Luther already and told him I couldn't go to class. Siya na raw bahala magsabi sa teachers namin. Opo, Kuya."

So hindi nga talaga siya pumasok? Why?

"Practice lang naman para sa ball. Preparation lang daw kaya wala masyadong gagawin. Okay lang naman daw na hindi pumasok. Hindi rin papasok sila Leinah at Reginy."

Reginy is really lazy talaga pumasok. Pala absent ang babaeng 'yon e. She can be a queen actually. Queen ng mga pala absent!

"Bukas ko kukunin 'yung coat ko. Minessage ako ng designer last night. Opo, Kuya. Binayaran na ni Mommy 'yon."

Even with his brother, sobrang galang niya. I haven't seen him yet talking with his parents but I bet mas magalang siya? Respectable na bata.

"Okay, Kuya. Sorry ulit. Promise, hindi na mauulit. Thank you." He said and he put down his phone.

Napalingon naman siya sa akin at nagulat ito nang makitang gising na ako. Mabilis siyang tumayo at yumuko sa harapan ko na para bang may nagawa itong napakalaking kasalanan.

"S-sorry. Sorry nakatulog pala ako k-kagabi. Hindi ko sinasadyang makatulog sa tabi mo." Pautal utal na sabi niya habang namumula nanaman ang mga tenga nito. Somehow, I found him cute.

"It's okay, Axel. I had a good night sleep beside you so it's fine."

"K-kahit na. I should have gone home last night."

"Hey. Wala namang masamang nangyari ah? We just slept." Pangungumbinsi ko sakaniya. "What's wrong with that?"

I don't get it why is he saying sorry. It's not like he did something on me or what. Natulog lang naman siya sa tabi ko. He was actually respectful. He didn't take advantage on me or kung ano man. Yeah, aside from hugging me wala naman ng iba. Normal lang naman na yakapin niya ako kung palayakap siya na tao at sanay na may unan sa tabi niya. I even hugged him back I assumed dahil palayakap ako whenever I sleep.

"B-baka kasi ayaw mo nun? Lalaki pa rin ako tapos nakatabi mo akong matulog dito pa mismo sa kwarto mo."

"Okay lang, I swear. Wala naman tayong ginawang masama. Well, aside from hugging each other maybe?"

I saw his face turned red kahit pa na nakayuko ito. Sobrang pula nanaman ng mga tenga niya dahil din doon.

"I'm sorry if I hugged you. I promise this will be the last time I'll sleep with you."

"What? I am actually looking forward to sleep with you again. Ang sarap kaya ng tulog ko." Nakangiti na sabi ko.

He looked at me with his surprised face and his jaw dropped. Na para bang may sinabi akong nakakabigla talaga kahit wala naman.

"You're joking right? Huwag kang magbiro nang gan'yan."

"I'm serious, Axel. Who told you that I am joking? Hindi ka papasok ngayon, 'di ba? Spend your day with me then sleep here again."

He was about to answer again when my phone rings. I looked at it and it's Raine who's calling. Bakit tumatawag 'to?


"Yo, Raine? Problema mo?"

Stupid CupidTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon