Collapsing Sky [Bravehearted Beauty #1]

Chapter 24: Demon

.

Trigger warning: Rape, violence, abuse, torture. 

Read at your own risk.

"Mababaliw ang mga Lee."

"Grabe, I'm so excited to see Archaius' reaction."

"Bakit?"

"Duhh Kuya. Ang daming chat oh. Nakipagbreak ako gamit account ni Shana. Pero siyempre yung makatotohan."

I woke up. Nagising ako nang walang nakikita kung mga pulang ilaw. I'm in a room with dim lights. Kahit may ilaw sobrang dilim parin. It was like, my feelings and the environment are with me. Walang kasama kundi ang kadiliman.

"Gising na siya," rinig kong sabi ng isang lalaki habang natatawa ito. I tried to moved. Nakatayo ako pero nakakadena ang mga kamay ko at paa. Kahit ang leeg ko ay may kadena rin.

"Hi princess," bati ni Suniz. I didn't speak.

Puno ng tanong ang isip ko. Puno ng pag-aalala para sa pamilya ko. Puno ng kaba dahil sa narinig kong sinabi ni Suniz kay Archie. At puno ng takot dahil sa kalagayan ko.

I don't know what their reason is. Bakit ako nandito? Wala akong kasalanan sa kanila. And to think that the two guys who are infront of me while looking at me with disgusting faces, mas nalilito ako. They were the guys I met in the convenience store and the guys who almost killed me. Hindi ako makapaniwala na ang kambal na walang mukha sa sinasabi ni Kuya ay sila.

Walang akong ginawang masama. Dati pa man mula nang dumating si Suniz sa paaralan ng GLHS, galit na siya sakin. Na para bang sa nakaraan kong buhay kilala niya ko. Na parang may marami akong kasalanan na hindi ko alam kung ano.

"Pakawalan niyo 'ko," utos ko. They all laugh.

Gusto kong sumigaw. Gusto kong umiyak at humingi ng tulong. Pero wala akong lakas. Parang may kung ano sa bibig ko na pumipigil sakin na gawin yun. Dagdag pa ang gulo sa utak ko.

What are their reasons?

"Ano bang kailangan niyo sa'kin? A-Ano bang ginawa ko?" tanong ko. They all look at each other as if I said something funny. Kianiqi walked towards me with a whip on his hand hitting on his palms.

He winked. "Your parents killed our Mom."

Unti-unti ay gusto ko nalang umiyak. Natatakot ako. Sobra ang takot ko na halos gustuhin ko nalang na pumikit habang buhay. What did my parents did? Anong ginawa ng parents ko para ganito sila magalit? They will kill me for a compensation?

Namuo ang luha ko sa takot, pag-aalala, sa dami ng tanong at pagod. Ako ang pangalawang babae sa mga Lee. Kapag sinabing Lee para sa amin ay malakas. Pero sa likod noon, ang totoo ako ang pinaka mahina. I always depend myself to my boys. Hindi ko naisip na magiging ganito. O naisip ko nga pero huli na.

"Sorry," sambit ko nalang saka sunod-sunod na tumulo ang luha ko. They laugh at me again.

"Alisha, hindi mababalik ng sorry ang Mommy namin. Do you know the pain I felt? Seeing my Mom being chased by police ng dahil sa Nanay mo?!" sigaw ni Suniz. Napapikit ko ako nang sampalin niya 'ko nang malakas. "You. You will pay for them. Nanay mo naman talaga ang puntirya naming eh. Kayalang...why don't we hit the mother's heart right?" nakangising sabi niya.

I tried removing cuffs. Pero imposible dahil mga bakal ang mga iyon. "Palayiin niyo ko. Hindi ako magsusumbong please?" pakiusap ko. Natawa muli sila.

"Ang daming satsat. Gawin mo na yung gusto mo Suniz. I want your plan."

I swallowed when I saw Samjik starte removing his clothes. Kahit madilim ay kita ko ang pagngisi ni Kianiqi habang naghahalo ng tubig. "Ayoko na! Tanggalin niyo 'to!" sigaw ko.