"Ya o da gelsin"
"Aman sevgilisinden ayrıldı. Onu anlatıcak" dedi
"Ya, nasıl iyi mi?"
"Evet iyi. Yani o ayrıldı zaten." dedi
Biz Derya anne ile muhabette dalmıştık ama masa kurulunca bizi çağırdılar. Kameri bahçedeki salıncağına koyduk. Deniz'i de mama sandalyesine aldık.
"Zümra'cım hepimizi davet ettiğin için çok teşekkürler. Yıldız ablaya'da teşekkür ederiz. Evinde bu kadsr kalabalığı ağırladı." dedi Buse.
"Ne demek. Seviyoruz cümbür cemaat olmayı" dedi Yıldız abla
"Toplamanın bir sebebi var mı?" dedi babam
"Var aslında. Ben buraya bugün ailem saydığım tüm kişileri çağırdım. Gözüm kapalı hepinize sırrımı söyliyebilceğimi düşündüm. Yanılmıyorumdur inşallah."
"Yani bir sır bu kadsr kalabalığa söylenmez bence." dedi Onur.
"Zaten kısa süreli sadece bir kişiye karşı çenenizi tutucaksınız. Ömer! Ömer askerden gelene kadar söyliyceklerimi öğrenmiyecek."
"Aga be! Ömer olmaz ama. Çocuk askerde. Ne diye bizi de alet ediyorsun sırrına?" dedi Ege.
"Duymak istemiyorsan git. Kulaklarını tıka."
"Tamam özür dilerim" dedi
"Evet konumuz Ömer'le ilgili. Ömer'sen saklamamız gerekenler var. Sebebi ise askerde aklı zaten bizdeyken daha da üzülmesin."
"Onu üzücek birşey mi?" dedi Derya anne.
"Hem üzer hem sevindirir. İnci, Ömer'in eski vefat eden sevgilisi. Hetkes boğuldu ve öldü diye biliyor. İnci iyileşiyordu ama olay oldu ve İnci'nin vücudu bunu kaldıramadı. İnci ölmeden önce bu Dünya'ya Ömer ve kendisinin bir Meleğini bırkatı. Doğum sırasında da vefat etti. Yani ölöeden önce Ömer'in vir parçası olan Melek Deniz'i Dünya'ya getirdi"
Sinan'a baktım. Bana destek olmak için gülümsüyordu. Derya anne çok kötü oldu. Ömervin arkadaşaları ve İlayda da iyi gözükmüyordu. Ben de kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.
"Sen nasıl ulaştın İnci'nşn bebeğine? Biz bilmezken sen nasıl öğrendin?" dedi Dilruba
"Aslı biliyormuş. Bana be Ömer'e jarşı aksi davranışları da bundanmış. Deniz'i alıp evimin önüne bıraktı. Bende bu şekilde öğrendim"
Derya anne yerinden kalkıp torunun yanına eğildi. Hala ağlıyordu. Annem elimi tuttu.
"Aferin sana ama kendini sıkma. Ağla" dedi
Bende kendimi bırkatım. Sorma biz fenalaşanlar bi lavaboda elimizi yüzümüz yıkayıp kendimize gelip geri döndük masaya.
İlk başta pek birşey konuşulmadan çorbalar içildi. Sonra Aslı katıldı aramıza
"Seni asla affetmiyceğim" dedi Dilruba gözleri doldu.
"Bunu sonra konuşuruz" dedi Aslı.
"Şimdiye kadar nerdeymiş?" dedi babam
"Dedesi ve anneannesi bakıyormuş ama artık torunlarını istememişler."
"Pislikler! Ne istemişler el kadar günahsızdan" dedi Murat babam.
"Şu an nerde kalıyor?" dedi İlayda
"Bende kalıyor."
"Ona bakabilicek misin?" dedi tedirginlikle halam.
YOU ARE READING
Zümra -BAŞLANGIÇ
Teen Fictionİlk gözünü açtığın andan itibaren birilerine güvenerek başlarsın hayata. İlk elini tuttuğun kişi hep yanında olucak zannedersin. Büyürken yakınlarına tutuna tutuna ayakta kalırsın. Bir şekilde birilene güvenir, sırtımızı yaslar ve onlara inanırız. İ...
