𝚃𝚑𝚎 𝚆𝚒𝚌𝚔𝚎𝚍 𝚀𝚞𝚎𝚎𝚗 [Marriage Series #3]

◣Chapter 31♛◢

I hope I will finish this ahead para na man maka uwi na ako sa ‘min dahil hindi maganda ang pakiramdam ko sa larong ito at sa gyera na gaganap. Halos randomly ang pag papatumba nila sa mga HQ namin.

Mabuti na lang walang Holly na susunod amps! Hahaha ang hirap pa na man nito ipapatino pero ngayon bihira lang siya maging seryoso dahil napatumba ang sariling HQ niya.

When we arrive nakaabang na ang mga iilan sa tauhan ni Horta na buhay atsaka nakatakas sa hawak nag kalaban. I looked around ang dili dahil sa usok galing sa na susunog na bahay, mabuti na lang nabalitaan namin ni ligtas muna nila ang mga innosente papalis sa lugar kung saan medyo sakop ni Horta.

“Master…. Good thing you comeback. They capture each leader of the Gang and also some of the underlings.” Tumango lang samin si Horta atsaka na sumama sa mga alaga niya.

They build a camp malayo sa sariling HQ ni Horta, they must or should next time build a underground safety ground for people na sasakopan niya.

“Guys! This is bad dahil may mga innosente tao sila nakuha at dinala sa loob.” Wika agad ni Horta habang tumatakbo papalapit sa pwesto namin.

“It is bad. Alright plan B.”

Bigla kami napahinto sa pag pla-plano nang bigla ng mamadali papalapit sa amin ang tauhan ni Horta.

“What happening?” pagtataka niya sabay hawak sa balikat noong lalaki.

“Master! They are starting now! They bomding each location. 10 km from us.”

“Just stick to the plan now move!!!” sigaw ni Blodwen. Lakad at takbo ang ginawa namin papalapit sa location. Iniwan na rin namin ang iilan sugatan na mga tauhan ni Holly para bantayin ang iilan mga innosente mga tao.

“This could be fun!” sigaw ni Gladys, at na una na tumira gamit ang machine gun niya halos maubos ang mga kalaban dahil sa ginawa niya surpise attack. Even ko-konti sila may mga dumadating na man mga panibago.

“Leave something for us bitch!” sigaw bigla ni Arianrhod. Pati ang mga butler na dala namin nina protectahan kami sa kalaban na papalapit minsan sinasabihan namin sila na freely to kill someone wag lang sa paligid namin.

I was using a shoot gun and each enemy who dare to come with me I shoot them in the head. Kaya alam ko deresto patay na agad sila.

I was running and also jumping pag may mga shuriken papunta sa gawi ko, wala ako permamente pang laban dahil kahit anong gamit kaya ko gamitin at alam ko kung para saan.

Micheal Marte’s POV

Krisha been gone almost ilan weeks na kaya medyo nag-alala na ako sa kalagayan niya kahit sinama pa ang butlter niya. It’s a best thing na wag muna siya aalis sa tabi namin dhail balita ko ‘yung mga kalaban niya naghahanda na para pa bagsikin niya.

“Kamusta na kaya si mom?” tanong ni Franz sabay tigin sa ‘kin. I know they miss their mom kahit ako rin na uulila sa asawa ko.

“Maybe we should call her. For sure wala na man ‘yun ginagawa eh.” Kabakit balikat saad ni Gerald sabay ayos sa computer para maging maayos para mamaya ang pag V-video call namin.

“Okay! In your position na po!” sigaw niya agad rin kami nag sipag pwesto sa nina upuan namin kanina.

Unang bugad agad sa amin ang pawisan na Kirsha at ng papaputok sa mga kalaban nila, may iilan rin siya mga babae nakakasabay kaya ng tataka kami kung bakit naki video call parin si Krisha sa gitna nang digmaan.

[“Guys! What with the call?”]

“Nothing mom. We just miss you.”

“Krisha! Yuko!”

Nagulat kaming lahat sa na saksehan kahit pala sanay kami sa digmaan iba parin ang digmaan na kikita sa harapan namin.

We saw how they work as a team. How they help each other, and also how they protect each other parang ba palagi nila nina bantayan ang bawat isa’t isa.
Bloodlust what we can see sa mga mata nila, hindi ko maiwasan to think they born like that a killing machine. Maliban sa asawa ko dahil namin ko o namin na she strong and siya lage ang pang bato sa mga labanan ng mga Koh.

We all shock for what krisha did. Sinaksak niya ilang ulit ang kalaban habang tumatalsik na man sa ibang parte nang katawan niya ang mga dugo. Halos hindi kami lahat makakapaniwala sa nangyayari.

She killed, No! Not that! They all killed them in brutal way.

Krisha Koh’s POV

I run to the man and aim my sword into his heart and slash it into half his body, we all killed everyone how dare to mess any of us. We still wearing our on traditional outfit even halos hindi na rin makilala dahil sa talsik ng mantika.

“Gun!” sigaw ko sabay tapon sa hawak na pistol dahil kanina po pa rin nina target ang mga tanong nag papaulan ng bala.

I catch the gun was thrown away from me galing kay Holly, “Thank you!” I shouted and starting to run to those guys who run away from me.

Dahil sa galit ko tinadtad ko sila nang bala umuulan papunta sa mga gawi nila, magpasalamat sila dahil nakokontrol ko pa ang sarili kundi patay na sila dahil sa pinapaulan kong bala.

Hinihingal na kami lahat pero wala sa utak namin ang sumoko kaya laban parin may iilan na rin kaming tauhan napapadala dahil kaylagan namin nang tulong nila at mas lalo na kaylagan pa namin back up para ipa cheack ang mga bagay sa loob noong HQ dati ni Horta.

As we finish killed all the enemy nakatayo lang kaming lahat sa labas habang tinatanggal ang kimono na suot. I was wearning sando top and fitted short may naririnig ako murahan napaligon ako sa kabila at napakunot noo. Dahil till now the flying camera still on and pointed at us. Mag sasalita sana ako pero bigla naputol dahil sa tauhan namin ng mamadali.

“Young Master! Young master! Master Ariadna is alive! We saw her!”