"Bir daha el kadar bebeğin yanında bağırma!" diyerek elinde sütle Aslı geldi.

"Aslı sen dime?! Sen biliyordun!" dedi Sinan.

"Evet! Biliyordum, en başından herşeyi biliyordum. Susmam gerekti sustum." dedi Aslı

"Hadi arabaya binelim. Melek kucak istemiyor. Hastanede her yeri eller. Mikrop kapmasın" dedim

"Tamam gidelim yolda konuşuruz." dedi Sinan.

"Ben sizle gelmiyorum. Siz gidin." dedi Aslı.

İkna etmeye çalışsakta gelemedi. Sinan'a bildiğim kadarını anlattım olayın.

"Melek bak bu amca. Sinan amca" diyerek öğretmeye çalışıyordum ama çok komik söyliyordu. Kendide söyliyemediği için gülüyordu.

"Zümra glr biraz bizim eve. Değişiklik olur. Akşam yemeğine kal. Kız kardeşim ve annem de evde" dedi

"Melek evde dinlenirdi"

"Bizim evde ded dinlenir. Sen alıştın mı Melek'e?" dedi

"Daha yeni tanıdım ama şöyle bir güzelliğe alışmak çok kolay. Sadece endişelerim var"

"Ne gibi?" dedi Sinan.

"Ben ona anne olmak istiyorum ama onun annesi değilim. Yani yanıma geleli 2 gün olmuş olabilir ama rabbimin hikmeti herhalde o da bana hiç yabancı olarak davranmadı. Benle uyuyor meslea. Beraber kitap okuyoruz. Arada istediğini anlamayınca bağıra bağıra ağlıyor. Ona yemek yedirmek için şekilden şekle giriyorum. Gözlerine baktığımda içimde çok garip duygu oluşuyor. Zeynep tekmelediğinde de öyle hissediyorum. "

" Sen onun üstüne nasıl titriyorsun hastanede gördük. "dedi Sinan

"Sinan ödüm kopuyor gerçekten. Of Ömer gelsin artık"

"Dayan az kaldı" dedi

"Annenler Melek'i sorarsa ne diyeceğiz?"

"Anlatırız. Annem Ömer'i çok sever. Nasıl biri bilir. Yargılamaz" dedi

"Gün geçtikçe herkesin haberi oluyor. Sence herkse söylemeli miyim?"

"Söyle bence. Yani ailelerinize ve bizim çocuklara. Sonuçta askerden gelince söyliyeceksin zaten. O zamana kadar laf çıkmaz ne ailelerinizden nede bizlerden" dedi

"Belki herkes bilirse daha rahat ederim."

"Demek İnci bu Dünya'dan gitmeden kendi kopyasını bırakmış" dedi

"Kaderi öyle olmuyacak. Melek huzurlu bir ailede anne-baba sevgisi ile büyüyecek. Kardeşi olucak, kocaman bir ailesi olucak."

" Aba, kardeş parkta" dedi Melek.

"Ablacım parka kardeşlerin yanına değil Sinan amcanın evine"

Ela gözleri ile bana bakıyordu. Melek ben çok korkuyorum. Senin gibi bir güzelliğe yetmezsem diye.

Sinan'ların evinde annesi ve kardeşi bizi çok iyi karşıladı. Melekle ilgilendiler. Akşam yemeği kurulurken evin kapısı çaldı. Biri girdi içeri.

"Hoşgeldin Caner." dedi Sinan'ın annesi Ayten Hanım.

"Misafir mi var?" dedi bana bakarak.

"Yok oğlum, Ömer'in eşi o. Misafir değil bizim evimizin gelini sayılır."dedi Ayten Hanım

Karşımdaydı o herif. Aslı'ya bunları yapan şerefsiz karşımda bana kuru bir" Hoşgeldin" diyip gitti.

Küçük bir masa taşıdı odaya laptop kurup başına oturdu. Yemekten sonrada laptop karşısındaydı.

"Abi ben biraz sigara içmeye çıkıcam gelicek misin?" dedi Sinan

"Olur, geliyorum" dedi

"Caner abi benim doktoruma bazı testleri atmam lazım. Laptopu kullanabilir miyim? Sadece Google kullanıcağım"

Biraz etraf a bakındı.

"Ne testi?" dedi

"Gebelikte yapılan testler işte"

"Tamam" dedi sıkıntı içinde ve Sinanla o dışarı çıktı. Sinan'n kardeşi, Melek'le ilgileniyordu. Ayten Hanım şu an odada değildi.

Laptopu baya karıştırdım. Birşeyler olmalıydı! Gelicekler diye ödüm kopuyor.

Korkarak tıkladım bir videoya. Bu Aslı'nın bahsettiği video. Hemen kablo ile telefonumu bağlayıp oraya attım. Sonra o dosyayı Caner'in laptopuda sildim.

Google bahsettiğim testler hakkında birşeyler arattımki şüphelenmesin. Laptop'un başından kalkıp Melek'in yanına oturdum. Bir süre sonra Sinanlar gelmişti.

"Caner abi teşekkürler işimi halletrim. Sinan benim eve gitmem lazım. Melek sütünü içip uyur artık"

"Tamam, ben sizi bırakıyım o zaman" dedi

O evden hiçbir şey anlaşılmadan çıktığım için şükrediyordum.

Evime geldiğim gibi rahat bir nefes aldım. Anneme hastaneye gidip boşuna evhamlandığımı anlattım

"Anne ben karar verdim. Ömer askerden gelen gelene kadar bilmiyecek ama ailelerlimize ve yakın arkadaşlarımıza anlatalım" dedim

"Sen öyle karar verdiysen öyle yaparız" dedi

Zümra -BAŞLANGIÇ Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu