CHAPTER 40

424 12 0
                                    

"See you soon, Captain Andwesta."




His commander saluted at him. Matapos ang matagumpay nilang operasyon sa Isla Arevalo, hayag na nga ang pagiging epektipo ng suspension ni Ashen. Sumaludo siya pabalik sa mataas na opisyales.




"Thank you, Sir." Saka kinuha na niya ang kanyang bag at nagpatuloy na nga sa pag-alis.




Nakalabas siya ng barko at handa na rin ang helicopter na sasakyan niya. He went up there while soldiers who saw him have saluted to him.




"Ouch, suspended." Pagbibiro sa kanya ng kaibigang si Gerald na siyang nagmamaneho ngayon ng helicopter nila




"Much better than becoming a hostage." Ashen fired back making his friend silent. "You should do the task I gave you. You know how much I treasure you-




"Shut up."




He was cut off by his friend and for that, he laughed. Palagi niya kasing pinapaalala rito ang nangyari sa gitna ng isla nang ito'y maipit sa gulo.




"I told you, hindi kami nakapaglaban dahil hawak na nila ang mga sibilyan."




"Yeah, what ever."




Sa inis ng kanyang kaibigan ay bigla na lamang nitong itinagilid ang sinasakyang helicopter kaya agad na napahawak si Ashen sa itaas.




"Fuck you."




Tinawanan lamang siya nito. "Nga pala, bakit kailangan ko pang bantayan ang isla? Aatras na tayo roon sa susunod na linggo."




"Just do it. Habang nandoon pa kayo, I need to know if Cyra went back there."




"Ano ba kasi'ng problema? Akala ko ba ayos na kayo? Palagi nalang yata kayong may problemang dalawa."




"She disappeared without any words. Hindi niya rin ako kinokontak."




"E, bakit hinahabol mo pa? Mukhang hindi kayo para sa isa't isa kaya huwag mo ng ipilit pa."




"Shut up."







After three hours, Ashen finally reached his destination- Manila. He went straight to his home where his family was completely shocked upon his sudden appearance.




"Kuya?!"




"Ash!"




Tumayo ang mga ito saka sinalubong siyang nasa pinto pa lamang. Niyakap naman siya ng nakababatang kapatid saka sumunod ang magulang niya.




"Ba't hindi ka nagsabing uuwi ka anak?"




Nilahad naman ng kapatid niyang babae ang kamay nito sa harap niya at alam na niya ang ibig sabihin niyon. Wala siyang nagawa kundi kunin ang wallet at credit card niyang nasa loob niyon saka inabot sa kapatid.




"Thank you kuya! You're the best!" Niyakap ulit siya nito at hinalikan sa pisngi bago nagtatakbo patungo sa itaas.




Last time he promised to his younger sister that he would lent her his credit card and do everything she wanted to do with it. He then sighed and threw his self at the sofa. Sinundan siya ng kanyang ina.




"May problema ba? Tatawagan ko ang tatay mo para sabihing nandito ka-




"Don't mind, ma. Hihintayin ko nalang siya, dito rin muna ako matutulog."




Dive DeepWhere stories live. Discover now