Dive Deep

CHAPTER 11

Mula sa asul na kalangitan, tanaw na tanaw ng mga sundalo ang dalawang pangmilitar na eroplanong lalapag sa kanilang barko upang ipamahagi ang mga kakailanganin nila sa gagawing aktibidad sa susunod na buwan. Gumilid naman sila upang bigyang daan ito.

"Lahat na ba kasama riyan, Captain?"

"Oo." Kaniyang sagot

Hindi na humaba pa ang kanilang usapan nang tuluyan na ngang magtagpo ang gulong ng mga eroplano't kanilang barko. Lumapag ito't bumagal ang takbo hanggang sa matigil. The engine also stopped that signalled the soldiers to go. The aircraft opened it's door revealing large boxes which were pushed down on an inclined plane. Pinagtulung-tulungan iyon ng mga sundalo sapagkat kailangang maging maingat at isa pa'y mabigat ang mga dalahing iyon.

"Good afternoon, Captain."

They saluted to each other as the pilot came out.

"Magandang hapon din sa'yo Lieutenant Latorilla." Kapwa sabay nilang ibinaba ang kanilang mga kamay. "Heto na ba lahat?" Ashen asked pertaining to the shipments.

"Yes, Captain. And Captain Xodriga is also sending his regards and good luck to your training as he can't do the job. Abala siya sa mga panahong ito."

"Naiintindihan ko."

They both stared at the soldiers who were busy pulling out the loads. Abala ang mga ito sa tulong na rin ng kapwa nila mga sundalo.

"Itabi niyo na 'yan!"

"Count of three, one! Two! Three!" Sabay-sabay nila iyong tinulak upang igilid na ang ilang kahon.

"I-che-check ko lang ito, Lieutenant."

Ashen walked towards the payload as his soldiers opened them one by one. Tumambad doon sa kanila ang mga armas na nakasilid pa sa plastik at patong-patong pa ito. May kinuha siyang isa saka inalis ang balot nito.

He examined the parts of the rifle which he concluded, "Ito na ba ang Remington natin? How many boxes are these?"

"Three, Sir."

Tumigil ang mga kamay niya sa paghaplos niyon saka umangat ang tingin sa sundalo.

"Three? Bakit tatlo nalang?" Nagsisimulang uminit ang ulo niya dahil sa nangyayari. Mahalagang makumpleto ang mga kakailanganin nila sapagkat hindi nila magagawa ng maayos ang mga aktibidad kung kulang-kulang sila sa gamit.

"What's going on here?"

Napalingon sila sa taong dumarating kasama ang ilang mga sundalo sa likod nito. Agad silang nagpugay ng paggalang sa mataas na opisyales na naroon.

"Sir."

"Sorry, I'm late." Ang kanilang Rear Admiral, isa sa may mga mataas na ranggo kung saan ang trabaho'y pamahalaan sila.

Bumaba ang kanilang mga kamay saka bumalik ang tingin doon sa mga kargamento.

"Dumating na po ang mga gagamitin natin, Sir kaso ho kulang pa ng ilang kahon." He explained