Chapter 15

5.4K 211 25
                                    

Autumn's POV

(A/N: kindly play Amnesia by 5sos from the multimedia 💔)

"Bakit ba ako ang sinisisi ng lahat?"

*sobs*

Hindi ako pumasok ngayon. Obvious naman diba? Halata namang umiiyak ako ngayon.

"It's been four years since the last time I visited you, sorry. Namiss kita sobra. Alam mo ba, ako parin ang sinisisi ng lahat. Kung nandito ka lang sana, ikaw ang magtatanggol sakin"

*sobs*

"Ang sakit sakit! Hindi ko parin matanggap na wala kana. Namimiss ko na yung mga bonding time natin, *sobs* yung tawa mo, yung pagkurot mo sa pisngi ko, yung papagalitan mo ako kapag makulit ako, *sobs* yung mga yakap mo, yung mga kisses mo, lahat everything about you, namimiss ko ng sobra *sobs*"

"Bakit mo ba kasi ako iniwan ng maaga? Diba nangako ka sakin? Hindi mo ako iiwan? Pero bakit ganun?! Nangako ka na babantayan mo ako, ako lang ang nagiisang babae sa buhay mo diba? Natatandaan mo pa ba yung mga sinabi mo sakin nung mga bata pa tayo? 'I love you so so much and no one, other than you is the princess of my life', hinding hindi ko makakalimutan lahat ng iyon"

"Kung di mo lang alam, mahal na mahal din kita! Sorry kung 'di ko madalas sinasabi sa iyo yun *sobs*. Nagsisisi ako kung bakit 'di ako nagpakabait noon. Siguro kung nagpakabait lang ako, magkayakap tayo ngayon at nagkukulitan no? Hindi ka siguro k-kin-nuha n-ni G-god s-sa'kin *sobs*"

"Lagi mong iisipin na ikaw lang at wala ng iba. Walang makakapalit sa pwesto mo *sniffs* Wala promise ko yan *sniffs* Be safe there in heaven, I love you so much" I wiped off my tears tsaka inilagay ang mga white roses sa tabi ng tombstone niya.

"I'll be back, I promise *sobs* I hate to go but it's already getting dark *sniffs* see you"

Magli-limang oras narin ako dito sa cemetery tsaka mag-gagabi narin kaya mas mabuti pang bumalik na ako sa dorm. Masama parin ang loob ko sa nangyari kanina. Mas okay sana kung hindi ko muna kausapin si V or kahit sino pa sa kanila. Baka masabihan ko lang sila ng 'di dapat.

Sumakay na ako sa kotse ko at pinaharurot ito ng mabilis. Oo mabilis, as in. Hindi naman ako natatakot.

*tears keep on flowing*

Aish! Bakit ba ayaw tumigil ng pagtulo ng mga walanghiyang luhang ito? Traitors! Sinabi ko ng hindi ako iiyak pero sila mismo ang ayaw magpapigil.

Mahaba habang iyakan na naman ito.

Xiumin's POV

Hindi na pumasok si Autumn ng hapon. Malapit ng mag-uwian pero hanggang ngayon, lahat kami ay nakatingin lang sa kinauupuan niya. Malamang galit yun ng sobra. Lahat nga kami nagulat sa inasta niya kanina eh. Sabi naman ni JHope 'wag na lang daw kaming mag-isip ng kung ano. Edi wag, pero hindi ko parin maiwasan eh.

Not in a bad way ha, iniisip ko lang naman kung ano ang problema niya. Yun lang. Wala ng iba. Nung nakita namin siyang umiyak, para akong nanlambot. Syempre as a kuya niya, nag-aalala ako ng sobra ngayon. Saan na ba kasi nagpunta iyon?! Mamaya may kung ano ng masamang mangyari sa kaniya.

Hay! No! Hindi! Wag mong isipin yan Xiumin. Walang mangyayari sa kaniya, malakas siya diba? Kaya niya ang sarili niya. Pero paano kung mag-collapse na naman gaya ng dati?! Hala! Aish bakit ba ang nega mo Xiumin?!

*rings*

Hay yes sa wakas, uwian na naman! Puntahan ko kaya si Aut mamaya sa dorm niya? Pwede na siguro yun. Ay dapat kailangan ng yogurt! Favorite niya yun!Baka gumaan ang loob niya pag binigyan ko siya nun at tsaka ice cream na rin. Talino mo talaga Xiumin!

The Cold Princess Entered In An All Boys School?! || EXO × BTS • DISCONTINUEDWhere stories live. Discover now