Costiño Series 10: Forgetting You (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 20

Hello, Katot's. This is the last chapter for this story. I hope you love my Shekky and Cavios as I love them. Hope this story taught us to be brave and not to chase by nothing. Thank you, and next chapter will be Cavios end.
-----------------------------------

Kabanata 20

Way

"Clive, don't be so hard on us please." pangaral ni Cavios sa kanyang anak na lalaki.

Ngumuso ang anak namin at sinimangutan ang kanyang ama. Clive is a hard-headed son. He's been hard on us since the day he got understand everything. He doesn't believe what we're saying, always doing what he wants and always stubborn. Hindi naman naming pwedeng paluin o saktan kasi mag-aaway lang kami ni Cavios kapag gawin niya 'yon.

My son got bone injury. He can't walk. At tanging nagsisilbing paglalakad niya ay ang wheelchair. Labis siyang naapektuhan nung nabaril kami, at gaya ng sabi ni Cavios, ang kanyang mga binti ang naapektuhan ng husto. Kaya ito rin ang rason kung bakit hinahayaan namin siyang maging ganitong bata. Alam kong inggit na inggit siya sa mga normal na mga kabataan ngayon, ngunit wala naman kaming magawa lalo pa't ang sabi ng doctor ay fifty percent lang ang tsansang makalakad pa siya.

My husband also said that I was in comatose for three years. Really, tatlong taon akong nakahiga lang sa kama at walang buhay. Muntik na nga silang mawalan ng pag-asa lalo pa't sabi ng doctor ay fifty-fifty ang buhay ko that time. But my husband didn't lose his hope. He waited for me to wake up. I born our son through cesarian. After nine months, my husband decided to take out son in my womb. 

Ang buong pamilya ay halos mawalan my pag-asa para sa amin. Lalo na sa kalagayan ko. May pagkakataon na nawawala ang pintig ng puso ko at sobrang nilang kinatatakot. But my husband didn't leave my side. Palagi siyang naka-antabay para sa akin. Kahit pa dumating ang panahon na halos mawalan na ako ng buhay. After three years, finally God made me live again. Yes, himala at nagising pa ako sabi ng doctor. Kasi buong akala nilang lahat 'yon na ang katapusan ko.

Ngunit hindi, binigyan pa rin ako ng Panginoon ng ikalawang buhay. Siguro dahil hindi ko pa oras at kailangan ko pang alagaan ang mga mahal ko sa buhay. At marami pa akong misyon na kailangan maisa-katuparan. Tulad ng alagaan ang anak ko, maging si Cavios. My life is precious, that's what my husband said. Kaya naging protective siya pagdating sa akin. At kung maaari ay nasa mansyon lang kami.

Well, I already forgive him for what happened years ago. He explained everything the moment I recovered from my comatose. He said that Lachelle just doing her work as an architect of our mansion. Si Lachelle kasi ang kinuha niyang arkitekto para sa tinatayong bahay namin noon. And take note, I didn't know about it. At nung nasa isang restaurant daw sila, ang sabi niya'y pinakita lang daw ni Lachelle ang magiging final design ng mansyon na pinapagawa niya.

That's what he said. At pinaniwalaan ko 'yon lalo pa't ramdam kong totoo siya at nagsasabi siya ng katotohanan. At nung dinala niya kami sa mansyon na pinagawa niya, mas lalo pa akong naniwala. Labis pa ang saya ko dahil marami na palang improve sa amin. Si Clive, nabungaran ko siyang ganoon na. Nasaktan ako para sa anak dahil siya ang naging bunga ng pagbabaril sa akin. 

Ang sabi ng doctor, kapag nasa twenty na ang edad ni Clive ay baka pwede na siyang tignan ng mga specialist sa ibang bansa. Ngayon kasi ay hindi pa pwede lalo't hindi pa kaya ng anak namin ang mga lacer na gagamitin sa oras ng operasyon. Sa ngayon, he's taking a medicine for his bone fracture. Para maging matigas at buo ang buto niya. 

Habang lumalaki siya, nakikita namin ang pagiging galit niya sa mundo. Nakikita namin na gusto niyang lumabas ng mansyon at gumala sa labas ngunit hindi pwede. Hindi siya pinapayagan ni Cavios na lumabas. Katulad ko, mahigpit rin siya sa anak namin. At ngayon nga, pina-pangaralan niya si Clive dahil nabasag nito ang mga collection ko ng vase. Nagkalat sa sala namin ang mga basag nito, at nahihirapan kaming sabihin siya ng mabuti.