Costiño Series 10: Forgetting You (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 12

Kabanata 12

Chance

Nanghihina niya akong inupo sa bathtub, wala na ang kasuotan ko. Tulala pa rin ako habang halos hindi mag-sink in sa akin ang lahat ng nangyari. From what happen to the event, it's still haunt me. Grabe yung hiya at mga sinabi ng babaeng iyon sa akin. I feel so little of myself. Feel so down. What am I? A whore? A woman who took her love! Shit! Wala akong inaagaw! Kahit noong gustong-gusto ko si Cavios, hindi ko nagawang umagaw!

I am done of this shit! Lahat ng paninindigan ko sa sarili ay nawala. Lahat ng sinabi ng babaeng 'yon ay tumatak sa isip ko. Na mababa akong babae. Hindi ako nararapat sa lugar nila. Na alipin lang ako, walang karapatan na mapabilang sa kanila. Yes, I know it! I am nobody! I am nothing! Simula palang noong una ay ganoon naman talaga ang tingin nila sa akin e.

Mataas ang pangarap. Ambisyosa! Oo, ganoon ako! Mahirap lang ako! Pero naghanap ako ng paraan para magkaroon ng buhay sa mundong ito. I work hard for my profession! I sacrifice for myself! I even lost my interest to other doings just to be a good person! To have my name as human! Hindi ako mukhang pera! Hindi ako nangangarap na maging ganoon. Si Cavios! Sa lahat ng sinabi niya, tanging si Cavios lang ang pinangarap ko na gustong matupad! Pero hindi 'yon nangyari! Kasi noon palang ay hindi na ako. Hinding-hindi na ako!

"Baby…" he said softly.

Tumingin ako sa kanyang mga mata. Naluluha na ako habang hindi ko kayang maging ganito sa harap niya. Sobra akong nasaktan ngayong araw. At hindi ko na alam kung bakit nagiging ganito ako.

"H--hayaan mo nalang." mahina kong sabi.

He stiffened. Namungay ang kanyang mga mata.

"No." he said very softly.

Pumatak ang luha ko.

"I'm not deserving for you." I said weakly.

Hinaplos niya ang pisnge ko, marahan na gusto ko nalang gawin niya ito sa akin buong buhay ko.

"Then who deserve me?"

Umiwas ako ng tingin sa kanya.

"L--lexi is more---"

"You didn't say your name." he cut me.

Napahinga ako ng malalim. Maluha-luha ang mga mata ko, hindi ko kayang ganito kami kalapit habang para akong madungis na babae sa harap niya.

"Cavios…"

"Marry me, Shekky." marahan niyang sabi.

Nanghina ako sa sinabi niya. Nanghihina ang puso ko habang paulit-ulit na naririnig ang malambing niyang boses. Hindi ko alam pero unti-unti akong nadadala sa gusto niya.

"P--paano ang mga babae mo?" nauutal kong tanong.

He chuckled softly.

"Bakit? Sino ba ang mga babae ko hmm?" malambing niyang boses.

Pinikit ko ang mga mata habang nanunuot sa balahibo ko ang kanyang boses. I can't even understand myself! Dulot siguro ng panghihina ko, halos hindi ko maintindihan ang sarili, ang mga sinasabi ko. Pumasok sa isip ang isang plano na siguro ay magagamit ko sa mga babaeng naghahangad sa kanya.

"H--hindi ko alam sayo…" my voice were shattered.

Namumungay ang kanyang mga mata, umiigting ang panga at namumula ang labi.

"Magpakasal na tayo. Wala akong ibang babae. If I have, well they are in my past. I'm single, and you are too so let's settle down." sobrang rahan ng kanyang tinig.

I sighed heavily. My plan is marrying him and show to those girl that I won! That I am the woman he will marry! After what happened years ago, I will show to the world that yes…I won, finally! My heart is beating for the man who's looking at me softly and tenderly. Yes, I may be fragile but damn…it's starting again!