Forget | Harry Styles

21

Esthers P.O.V

'Niall?' Hij kreunt en steunt op mij om op te staan. Als hij stabiel staat draai ik me om naar Harry, 'waar was dat voor nodig?'

Harry kijkt me woedend aan en trekt me achter hem. 'Je had sex met mijn beste vriend. Hij had sex met mijn vrouw!'

Hij kijkt Niall met woede aan, 'GA WEG!'

Ik trek aan Harry's T-shirt. 'Het kan niet Harry, hij moet meedoen aan die vaderschapstest. Hij kan de vader zijn van mijn kind.'

Er beginnen meer tranen te stromen, ik heb het verpruts...

'Esther.' Zijn stem ik hard en koud, 'waarom heb je dit gedaan? Heb je gevoelens voor hem?!'

'NEE.' Schreeuw ik uit, 'mijn gevoelens zijn vriendschappelijk, ik had ruzie met jouw en ging naar hem toe, ik voelde me schuldig om onze ruzie. Niall maakte mijn gevoel beter en hij wist dat ik niet helder nadenken. Het ging vanzelf, maar voor mij betekende het niks Harry! Echt niet!'

Hij draait zich om naar Niall, 'maar jij deed het met opzet, en dat noemt zich een vriend!'

Dan barst Niall in tranen uit, 'het spijt me! Ik snap dat ze met jouw wil zijn en ik respecteer dat nu ook, maar het is zo moeilijk. Ik houd zoveel van haar... Het spijt me zo Harry.'

Harry rolt met zijn ogen, 'aan spijt heb ik niks Klootzak. Mijn baby kan jouw als vader hebben. Wat als dat is?!'

Dan draait hij zich weer in naar mij, 'ga je dan met Hem samenwonen?!'

'Neeeee, ik houd van jouw schat!' Ik wil hem knuffelen, maar hij schud me af.

'Ik was zo blij over die baby, nu kan die net zo goed dood gaan, ik hoop dat je een miskraam krijgt!'

Op een een of andere manier deed dat zoveel pijn. Ik kan niet gevolgen dat hij dat zei!

Een seconde later ziet hij mijn gezicht, 'oh Esther het spijt me, ik meende het niet, ik was boos en-'

'Laat maar Harry.'

Ik pak mijn tas, 'ik ga.'

Niall en Harry staan nu op, 'waar heen?' Vragen ze tegelijkertijd tijd.

'Geen idee, ik wil even alleen zijn.' Ik trek mijn jas aan en draai me nog een keer om. Ik zie Niall huilen en in Harry's gezicht zie ik bezorgdheid en spijt, maar ook woede.

'Dag.' Dan doe ik de deur open en ren het huis uit. Zo hard ik kan ren ik de straat uit de hoek om, weer ergens anders heen, linksaf dan rechtsaf. Na bijna een half uur rennen stop ik buiten adem op een plek. Geen idee waar ik ben. Ik zak neer en vak huilend op de grond..

Harry's P.O.V

Ik zie Esther het huis uit rennen, ik wil achter haar aan gaan, maar Niall houdt me tegen. 'Laat haar, ze wil alleen zijn.'

Ik wil hem weg slaan maar bedenk me, hij heeft een beetje gelijk. Inplaats van achter haar aan te gaan trek ik Niall de woonkamer weer in. 'Waarom Niall?!'

'Het spijt me zo Harry, als ik de tijd terug zou kunnen draaien had ik het niet gedaan, ze was alleen zo kwetsbaar, ik maakte daar misbruik van. Pia was ook om haat jaloers te maken.'

Mijn ogen worden groot, 'een nep vriendin? Dat is zelfs laag voor jouw!'

Zijn ogen zijn helemaal rood door het huilen, 'ik weet het. Het spijt me! Als die baby van mij is dan weet ik niet wat ik moet doen..'

'Als die focking baby van jouw is dan mag je er niks mee te maken hebben!'

'Zou jij dat echt doen Harry? Je weet hoe graag ik kinderen wil, het was een ongeluk maar, ik houd nu al van dat kleintje.. Het spijt me Harry.'

Ik zucht ergens heeft hij gelijk. 'We bespreken dat later nog wel. Eerst die vaderschapstest.'

'Harry?'

Ik kijk op, 'ja?'

'Kunnen we nog vrienden zijn? We waren beste vrienden al zo lang, en de band...'

Ik kreun, 'je weet dat ik nooit zo lang boos op jouw kan blijven Niall, maar voor nu ben je heel even mijn aartsvijand.'

Een kleine glimlach verschijnt er op zijn gezicht, 'bedankt man.'

'Ja ik zei dat je nu nog mijn aartsvijand bent.' Maar bij weet dat ik nu niet meer boos op hem ben. Je kunt destijds de tijd niet terug draaien, mensen maken nou eenmaal fouten en hij boot zijn excuses aan.

'Waar zou Esther zijn?'

Ik haal mijn schouders op, 'zoals jij zei, we laten haar, maar even alleen.'

~

Esthers P.O.V

Het is nu al 3 uur 's nachts en ik probeer al twee uur lang de weg terug te vinden. Het is moeilijker dan ik dacht. Ik heb geen idee waar ik langs ben gerent..

Ik heb in al die uren lang de tijd gehad om na te denken. Ik weet nu wat ik wil, ook al wist ik het al. Ik wil bij Harry zijn, en ga mijn best doen om zijn vertrouwen weer terug te winnen. Het gaat moeilijk worden, zoiezo als zie baby van Niall blijkt te zijn..

En Niall. Hij houd van de baby, ergens in zijn hart.. Ik kan het voelen. Als de baby van Harry blijkt te zijn, dan verlies ik misschien wel mijn Beste vriend. Een vriend die voor problemen zorgde, maar hij is een blijft mijn vriend. Hij was er voor me toen ik in coma lag, hij was er voor me toen Harry er niet was. Maar als Harry er wel was, deed hij netjes een stap terug. Alleen die nacht was Harry er niet, hij moest eens toe terug doen, mij tegen houden, maar deed het niet. Het us ook mijn schuld, maar ik was die nacht gewoon niet hoed snik..

'Fuck!' Schreeuw ik als ik weer als ik voor de zoveelste keer langs het standbeeld loop. 'Waar moet ik Dan heen?!'

Ik kan het niet langer ontkennen...ik ben verdwaald...

~

Harry's P.O.V

'Waar blijft ze?! Het is nu al 3 uur!'

Niall loopt ook de hele tijd mensen te bellen, weer hangt hij op. Dit keer met Zayn en Anna. 'En?' Vraag ik.

Hij schud zijn hoofd, 'ook niet bij hen.'

Boos trap ik tegen de deur aan, 'jij blijft hier! Nog meer mensen bellen, ik ga haar zijn met de auto!'

Niall knikt en belt de volgende, 'neem verdomme op Louis!'

Ik ren naar de auto, vergeet mijn jas en rij weg. Ze moet hier toch ergens zijn..

'Waar ben je toch?'

--------------------------

Pffff nu Eindelijk ff eten.

Comments en votes😍

Xx Romy