Bakugou'nun ağzından
Lanet sabahın lanet saatin lanet 8'inde lanet okula gitmek için yola çıkmıştım yine. Aptal dersler kimin umrunda?! Sadece kahraman olmak için gidiyorum ben bu okula. Tabii ya! Eğitim şart. Herkesi geçip bir numara olmak için de şart. O lanet Deku ve diğer herkesi geçeceğim.
Günlük olarak birine patlamam gerekiyor. Yoksa sinirimi çıkaramıyorum ve daha kötü oluyor. İki haftadır sinirimi aptal Deku'dan çıkarıyordum ama henüz buralarda görünmüyor. Okula bu kadar erken gelmeme ne gerek vardı ki sanki. Okulun 3. Haftasının 2. gününe kiminle başlamalıyım acaba? Okul bahçesine girince belki salak Elektrik direğini görürüm diye umutlanarak girdiğim kapıdan sadece yarım pi*i görebilmiştim. Bu beni sinirlendirmişti. Bu melez hiç eğlenceli değil ki?! Söylediğim hiçbir şeye adam gibi karşılık vermiyor ve bu beni dahada sinirlendiriyor. Seni de ezip geçeceğim, koyduğumun melez pi*i.
-Hey, melez!
Seslenmeme rağmen arkasını bile dönmüyor. Yine o aptal tavrını takınıyor! Beni duymazlıktan gelmesinin bedelini ödeteceğim ona!
-Lan sana diyorum, TODOROKI!
Sanki bu sefer işe yaramıştı, sesimle beraber dengesizleşmeye başlamıştı. Ne oluyor buna? Düşecek gibi du-
-HEY, DİKKAT ETSENE!
Son anda eğer mükemmel çevikliğim sayesinde onu tutmasaydım, yüz üstü yere çakılacaktı. Bana minnettar olmalı!
-SEN İYİ MİSİN LAN?!
-Evet, te-teşekkür ederim. Kendim sınıfa kadar yürüyebilirim.
Bu yarım salak benimle dalga mı geçiyor? Bahse varım ayakta bile duramaz. Dünki antrenman onu iyi yormuş anlaşılan. Tch! Ben de bu melezi abartılan kadar iyi sanıyordum.
-Salak mısın? Kalk da seni revire kadar taşıyayım.
-Revire gerek yok ben-
Salak işte tam ayağa kalkacağım derken kafayı kıracaktı.
-İyi değilsin oğlum işte. Çık sırtıma. Daha seninle dövüşmedim. Ölme hemen.
Kendiside durumun farkına varmıştı sanki. Ama hâlâ harekete geçmiyordu. İlk kez birine yardım etme konusunda bu kadar ısrar ediyordum. Kabul etse iyi olur.
-E hadi melez. BEKLETMESENE!
Tuhaf, onu burada bırakabilirim ama bir yanım izin vermiyor. Sanki onu burada bırakırsam başına bir şey gelir gibi hissediyorum. İnek Deku olsa görmezden bile gelebilirdim.
(YN-Bu arada şu an ilk sezondalar bu da Katsuki'nin ilk halleri. Tam nefret edilesi bi karakter😍😍😍. Ama hikayenin ilerleyişinde karakterini düzelticem ben bu itin)
Sonunda kabul ettiğinde onu revire götürmek için yürümeye başaladım. Göründüğünden daha hafif ya da ben çok güçlüyüm.
-Teşekkür ederim ve kusura bakma.
-Pff önemli değil be yarım p*ç.
Onu öpücük karıya kadar götürene kadar titreyişini hissetmiştim. Bu Todoroki denilen çocuk her ne kadar aptalın teki olsada, sadece dün okuldaki eğitimle bu hale gelemez. Kendini öldüresiye falan mı çalıştırıyor bu?!
Ama bunu sormama gerek yok. Sonra onu önemsediğimi falan sanar. Onu revire götürmekle bile bana borçlu kalmasını sağladım bence.
Öpücük karının yanına melezi bırakıp sınıfa doğru gittim. Şükürler olsunki onu revire götürürken kimse yoktu. Ders de yeni başlamak üzereydi. Birkaç derse yarım p* çinde (YN- o senin yarım p*çiN Katsuki, adam akıllı konuş. Gelmeyeyim yanına. ) sınıfa gelmesini umarak dersi dinlemeye başladım. Garip... Neden onu tekrar görmek istiyorum?
Evet... ONU ÖLDÜRÜP EZEN BEN OLMAK İSTEDİĞİM İÇİN!
(YN-birkaç gün sonra Katsuki; todoroki.... dudağında bir şey kalmış ha!)
Ehe bu bölüm de bitti😋
Oylamayı ve yorum atmayı unutmayın!
Seviliyorsunuzz
Sağlıkla kalın.😭✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
What A Waste~ TodoBaku
FanfictionSen olmadan yaşadığım her an acı vermekten başka bir şeye sebep olmuyor. Ama artık sorun yok. Çünkü yanına geliyorum birazdan. Bencillik olduğunu düşünebilirsin, ben de farkındayım. Gerçek bir kahraman gibi ölmeliydim. Senin gibi. Ama... Olanlarda...
