Flowers Of The Destiny (Career Series #1)

13

"Get well soon po, Architect Gonzal." Ngumiti ang mga staff nang makita akong naka wheel chair, at tulak tulak pa ni Xai iyon.

I didn't want to see them, na ganito ako, tapos kasama ko pa si Xai.

Binuksan ko na ang phone ko, para tawagan si Glenda, dahil may meeting ngayong araw.

"Goodmorning! Glen, pa-inform ako sa team natin, meeting today."

[Sure po, Architect Gonzal, what time po ang gusto niyong oras?]

"10am" I said. "If not available ang iba, resched nalang." I added.

[Noted po]

Binaba ko na ang tawag nang maka abot kami sa elevator. Napakunot ang noo ko nang makita ko si Xai nakatingin sa akin.

"Ano ba namang titig yan!" Inis kong sabi.

"I'm not looking at you." He said.

"Edi saan?" Tanong ko.

"You don't care."

Umagang umaga, kumulo na agad ang dugo ko sa lalaking ito. Tahimik lang siya, at kalmado magsalita pero naiirita ako pag nagsasalita siya.

Nanlaki mga mata ko nang pumasok si CEO Del Zalle, galing sa second floor. Halos lumakas ng tibok ng puso ko sa nakita ko.

Mukha siyang nagulat sa nakita niya. Sana kung ano man makita niya sa amin, wag na niyang pansinin. Ayoko nang malaman ng iba na boyfriend kami ni Xai, kahit hindi naman.

"Goodmorning po!" Maligayang bati ko.

"Oh, Ms Gonzal, I heard, nasprain ang paa mo. Good thing your boyfriend Xai took care of you."

Putangina! Ito na nga ba sinasabi ko! Bitch! Sino ba kasing tangang maniniwala na boyfriend ko tong lalaking to?

"Hindi ko po siya boyfriend." Tanggi ko.

Hindi niya ako pinansin at medyo natawa pa sa pagtatanggi ko, well totoo naman!

Nang lumabas na si CEO Del Zalle, napahinga ako ng malalim. Agad ako tumingin kay Xai at inirapan siya.

"What?" Tinapunan niya ako ng makapal niyang kilay.

"Uso tumanggi noh!" I gave him a fake smile.

"I'm not your echo."

"Tangina mo!" I rolled my eyes.

Dinala na niya ako sa office, at table ko. Nilapit niya rin ako sa table ko para mas madali saakin makalipat. "Salamat" I rolled my eyes.

Hindi niya ako pinansin, at agad na umalis. This guy is a creep hell!

Inasikaso ko na ang mga papeles ko, at papers nila, dahil papalapit ng papalapit ang araw, ay magsisimula na rin ang construction.

"Drey Ferro!" I shouted nang makita ko ang lalaki na nasa pintuan. Hindi manlang kumakatok!

"Wag kana maarte, papasok ako." Walang hiyang sabi niya.

"Uso kumatok!" Reklamo ko.

"Ikaw katukin ko." Pang aasar niya.

"Ano ba! Epal! Bakit ka andito?" Tanong ko.