Sitio Series 3: Scheming List

Chapter 33

“P-Pero alam niya na.. Parating na siya.. K-Kuya natatakot ako..”

Hindi ko na nakayanang makinig kaya’t tumalikod ako at lumabas muna sa apartment. Ito ang pangalawang beses na nakakita ako ng lalaking umiiyak peto ito ang unang beses makakita ng nagmamakawa at lumuluhod.. I clenched my fist, why are we suffering like this? Ang bata pa namin.. Bakit parang tambak-tambak ang mga dapat naming harapin? Hindi ba pwedeng hayaan nalang kaming maging masaya? Na puro saya nalang ang maramdaman habang nabubuhay?

I went to the nearest convenient store, I decided to buy snacks for the two of us. Gusto ko sanang ikwento kay Gremory ang mga nangyari nitong mga nagdaan kaso ‘di ko man lang alam na may pinagdadaanan siya. Ayaw niyang magsabi kahit kanino tulad nga ng sinabi nina Rossweisse at Xerxes kahit na magbestfriend sila e parang may barrier pa rin na namamagitan sakanilang tatlo. Parang iniiwas pa rin ni Gremory ang sarili, ni problema niya ayaw niyang sabihin sa mga kaibigan nito. Kinikimkim lang.

“Bakit ka nandito?!” Malakas na tinabig ni nanay ang kamay kong hahawak sakanya ng makita nitong kasunod kong pumasok sakanyang private room si Mama Karina. “Putangina! Demonyo ka!” She shouted and screamed in terrifying manner. On the other hand mama Karina just lowered her head, and sighed.

Sinubukan kong lapitan si nanay pero dinuro niya ako. “N-Nay.." Ani ko.

Nanlilisik ang mga mata niya, nanginginig ang daliring nakaturo sa akin. “W-Wala kang utang na loob! A-Ako ang nanay mo! A-Ako ang nagluwal sa iyo, bumuhay, at nagmamahal ng totoo! Pero bakit hindi ka nakikinig?! Mas gusto mo ba riyan sa putanginang demonyang babaeng iyan?!" Namumula na ang leeg niya kakasigaw. “Tangina Dorothy ganiyan ka ba talaga? Tulad ng sabi nina Mercedes? Totoo bang sumama ka sa taong simula’t sapol ang dahilan kung bakit ako naghihirap?! Akala ko ba tayo ang magkakampi rito? So, ano ito? Magtatrayduran tayo? Ako na sarili mong ina?”

Mama Karina held my hand ang placed me on her back, like protecting me on danger. “Celia ‘wag mong idamay ang anak mo sa problema nating dalawa! Kung galit ka ay sa akin lang! Huwag mong ibunton sakanya!”

“Tangina! Saan mo nakukuha iyang kakapalan ng mukha mo Karina?”

“I meant no harm, Celia.. All I wanted to do is to help your daughter and you inihabilin kayo sa akin ni Ernesto.. Did you know that your daughter received maltreatment from Ernesto family? Did you know that your daughter suffered from bullying? Did you know how many times she cried wishing that her mother will recover? Did you know how lonely she was?! ”

Natahimik si nanay at pinakatitigan ako na umiiyak sa gilid habang nakahawak sa dulo ng damit ni mama Karina. “M-Mamili ka Dorothy.... I-Iyang babaeng iyan o ako na nanay mo?” Natulos ako sa kinatatayuan bakit kailangan kong mamili? I glanced at her with tears streaming on my cheeks, it was blurry. A kind of pain I didn't wish to feel. She wants me to choose between them. How could I make a single decision kung parehas silang mahalaga sa akin? Na parehas silang itinuturing kong pamilya?

“N-Nay ayaw ko po..”

She went bersek. “H-Hindi mo naiintindihan eh!”

“Paano ko po maiintindihan kung ayaw niyong sabihin sa akin? Gusto niyo nalang na basta ako magdedesisyon sa bagay na ni hindi ko maintindihan!”

Galit na ibinunton ni nanay sa mga dala kong prutas ang prustasyon. “Iyang babaeng iyan ang dahilan kung bakit kamuntikan ka ng mawala sa akin! Siya ang dahilan kung bakit sa buong taong pagsasama namin ng tatay mo’y hindi ko naramdamang maging masaya!” She shouted. Her eyes were blank, emotionless. “Tanungin mo siya kung anong ginawa niya noon. At saan niya nakukuha iyang lakas ng loob niya pagkatapos niya akong pahirapan. At saka mo isipin kung bakit ako nagkakaganito.. Dorothy ako naman ang piliin mo.. Sawang-sawa na akong maging second choice.. ”

A hunch of mine was telling me that when they were wrong there's a love triangle between the three of them. Pero ang pinili ni tatay ay si nanay kaya siguro naging madre si mama Karina? So, anong kinalaman ko sa kanila? Masyado naman atang mababaw si nanay. Yes, I'm taking mama Karina's side this time.

Iniabot ko ang isang daan sa cashier habang binabalot nito ang mga pinamili ko, pagkatapos ng mahabang oras ay napagpasiyahan ko ng bumalik sa apartment ni Gremory. Sa paglalakad papunta ay nadatnan ko si Genevorld na naninigarilyo.. Awtomatikong nangunot ang noo ko, hindi ba siya masyadong bata para manigarilyo? Kami nga nina Gremory ay nasa edad 18-19 sa tiyansa ko’y 16 or 17 palang siya.

His eyes turned on me, dali-dali nitong tinapakan ang sigarilyo. Kakaiba ang awra kumpara sa ibinigay noon. “Dorothy,” he called me. “What's exactly your relationship with my brother?” He asked for a sudden. “I knew everything. You're his loyal suitor, admirer and a fan, right?” I felt like it was a question full of harm. I nodded as a answer. “Do!’t you wonder why my brother doesn't like you and him to be seen in public? Why he suddenly treat you like a fine lady despite the things he did you on the past? Mahal na mahal mo talaga si kuya?”

I faked a cough. “A-Ano bang gusto mong iparating? Ayos kami ng kuya mo saka napatawad ko na siya’t nagka-usap na rin kami patungkol doon.”

Genevorld shooked his head. “You’re naive and gullible. Do you think my brother believe in love? Break up with him before it's too late.”

Marahas kong ibinaba ang mga bitbit ko. “Sinisiraan mo ba si Gremory?! Kahit ano pang sabihin mo hindi ko siya hihiwalayan! Hindi ako makikinig sa sulsol mo!”

He glared me, “really? You have the guts to be mad at me when I only did is to warn you and save you from futher pain?!” Anito. “Tanga ka ba? You're nothing but a toy to him! We, the Santillan don't do love!”

Umiling ako, galit na sakanya. Ano bang nakain nito? Food poison ba siya? Bakit ba ganito ang ugali niya ngayon! “Tigilan mo ako Genevorld. Wala akong pake kung half brother ka ng taong mahal ko, papatulan talaga kita.”

He smirked. “Ah, brave now are we? Rafiya is that name ring a bell?”

I took a deep breath. “ Bakit hindi mo nalang ako diretsuhin?!”

“Bakit makakaya mo ba kung sasabihin ko sa iyo ng isang bagsakan? Sa tingin mo ba kung malalaman mo may magagawa ka?”

I clenched my fist, anger embraced my mind. “Puro ka patutsada at paninira.” I spat.

“You’re a mere toy for him. Don't act so tough just because he's treating you nicely. Keep holding on him and it will be the death of you.”

__________
#Hold