Doktoru olduğum Dean Winchester'ın kokusunun odamı tekrar hakimiyeti altına alacağı gün için delirir vaziyetteydim.
-Ve bu hiç profesyonel değildi.
✨TAMAMLANDI✨
"Eskiden kim olduğumu sorgulardım. Artık görüyorum. Cevap kalbinde.
Çünkü bebeğim, her şeyinle, ihtiyacım olan her şeysin.
Benim için her şeysin.
Bebeğim, her parça seni sen yapan şey.
Çünkü benim için anlamlısın.
Ve ihtiyacım olan her şeysin."
× × × × ×
Dean'in telefonu çaldığı zaman başımı göğsünden kaldırdım ve telefona uzandım. O uyuduğu için bunu ben yapıyordum, ama yine de telefonun ekranına bakmaktan kendimi alamamıştım.
"Dean, uyan."
Onu birkaç kez dürttüm. Yüzünü buruşturup kafasını diğer tarafa doğru çevirdi.
"Arayan Sam."
Kafasını zorla kendime doğru çevirdim. Gözlerini aralamaya çalıştı, ama çok başarılı olduğu söylenemezdi. Telefonu açıp kulağına dayadığım zaman gözünü açmaya çalışma savaşına son vererek uyku moduna tekrar döndü.
"Evet?"
Kaba bir şekilde telefonu cevapladığında onu kibar olması için dürttüm. Kaşlarını çatıp devam etti.
"Sabahın köründe ne var Sam?"
Böyle söylediğinde saate baktım. Henüz 9'du, bugünkü ilk hastamı 10'da alacağım için kendimi tekrardan Dean'in göğsüne bıraktım. 10-15 dakika içinde buradan çıkmalıydım.
"Nerede dedin?"
Dean, telefonu elimden alıp kendisi tutmaya başlayınca göğsüne bir öpücük bıraktım. Ama Dean'e dokunmak, alkolden bir yudum almak gibiydi. Veya bir tane cips yemek gibiydi. Başlayınca durulacak türden bir şey değildi. O sebeple elimi göğsünde gezdirirken öpücüklerimi de genele yaydım. Çıplak bedeninin her yerine minik öpücükler bırakıyordum.
"Evet, evet. Orada daha önce bulunduğumuzu hatırlıyorum."
Boşta olan elini saçlarımın arasına attı. Dün gece duş aldığım için saçlarım inanılmaz yumuşaktı, Dean'in şampuanı bu konuda beni kendine çekmişti.
O da benden sonra duş aldığı için dün gece kullandığı duş jelinin kokusuyla kendi kokusu birbirine karışmış vaziyetteydi. Bu koku, terapiye geldiği ilk gün beni benden alan kokunun aynısıydı.
Yatakta aşağı doğru kaydım ve göbeğinin etrafında dilimi gezdirdim.
"Babamın günlüğüne göz atayım, hatırlamadığımız detaylar orada yazıyor olabil...ah...olabilir."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
