Upside Down {C.F. & J.C.} - ON HOLD

03. You're in!

Written by QueenBWrites aka Britt

Lucy's POV

Ondertussen is het al aardig druk geworden en helaas heb ik alleen de namen van de eerste paar mensen onthouden. Hoe erg ik ook mijn best doe, het zijn er te veel om in vijf minuten te onthouden. Ik loop naar de hal, richting het kantoor van mijn tante om te kijken of ze klaar is om alle sollicitanten te kunnen ontvangen.

'Wat ga je doen?' hoor ik een stem achter me zeggen. Ik draai me verbaasd om en zie dat Sam me achterna is gekomen. 'Nieuwsgierig soms?' vraag ik grijnzend en hij knikt lachend zijn hoofd. 'Ik ga kijken of mijn tante er klaar voor is zodat ik jullie naar binnen kan sturen,' zeg ik terwijl ik hem aankijk. 'Is ze streng?' vraagt Sam een beetje beschaamd. 'Wil je het echt weten?' vraag ik omdat ik weet dat mijn tante onwijs streng is. Hij knikt met zijn hoofd en kijkt me aan, bang voor wat ik ga zeggen. 'Ja ze is streng. Maar hey, je bent een leuke jongen en als je dat laat zien dat weet ik zeker dat je wordt aangenomen. Maak je geen zorgen oké?' probeer ik hem gerust te stellen. Hij knikt en er verschijnt een kleine glimlach op zijn gezicht. 'Ik heb deze baan gewoon nodig, het is niet makkelijk om in deze stad te wonen zonder een baan,' zegt hij terwijl hij even naar de grond kijkt en daarna weer naar mij. 'Ik zal een goed woordje voor je doen,' antwoord ik en draai me om. 'Lucy?' hoor ik Sam nog zeggen. Opnieuw draai ik me om en kijk hem aan. 'Bedankt,' zegt hij met een klein glimlachje op zijn gezicht. 'Geen probleem Sam,' antwoord ik. Dit keer loop ik echt aan richting mijn tante.

Ik open zachtjes de deur omdat ik anders bang ben dat mijn tante boos wordt. Dat is namelijk al heel vaak gebeurd. 'Ooit van kloppen gehoord?' vraagt ze en ik deins een stuk achteruit. Tante Lillian stond recht voor de deur op het moment dat ik hem open deed en haar stem tetterde hard in mijn oren. 'Ben je er klaar voor?' herstel ik mezelf en neem een andere houding aan. 'Ja, laat de sollicitanten maar komen. Hoeveel zijn het er?' vraagt ze op een botte manier. 'Rond de vijftien,' antwoord ik. Ik draai me om en loop weg zonder haar antwoord af te wachten.

Met grote stappen loop ik terug richting de woonkamer waar alle sollicitanten en Amber zitten. 'De eerste mag komen,' zeg ik glimlachend. 'Wie biedt zich aan om als eerste te gaan?' vraag ik omdat ik geen lijst heb van de volgorde waarop iedereen moest. We wisten namelijk ook helemaal niet wie er allemaal zouden komen, en hoeveel mensen er zouden komen. 'Ik wil wel als eerste,' zegt een jonge met bruine haren en blauwe ogen. Hij heeft een vriendelijke glimlach op zijn gezicht en we lopen samen richting het kantoor van mijn tante.

Het is best een eindje lopen en hij loopt braaf achter me aan. 'Ben je zenuwachtig?' vraag ik terwijl ik even omkijk richting de jongen. 'Ja best wel, dat moet ik toegeven,' zegt hij met een kleine glimlach op zijn gezicht. 'Maak je geen zorgen, het komt goed,' antwoord ik en hij komt langs me lopen. 'Wat was je naam ook alweer? Sorry, ik moet zoveel namen onthouden dat ik het niet meer bij kan houden allemaal.' 'Het is oké, ik ben Jake,' antwoordt de jongen terwijl hij me een hand geeft. Ik pak zijn hand vast en zeg; 'Lucy.' Snel laten we elkaars handen weer los en lopen snel richting het kantoor van mijn tante waar het allemaal gaat gebeuren.

***

De rest van de dag gaat snel voorbij. Amber en ik hebben met alle sollicitanten een praatje gemaakt zodat wij ook een beeld krijgen van hoe iedereen is. Dat zal onze tante ook helpen bij het maken van een keuze. Amber en ik brachten om de beurt de sollicitanten naar het kantoor van onze tante zodat  niet iedere keer dezelfde hoefde te lopen en zodat we dat als excuus konden gebruiken wanneer we geen zin meer hadden om met een van die knullen te praten.

Nadat alle sollicitanten zijn geweest, lopen Amber en ik samen richting het kantoor van onze tante om alles te bespreken. Het is natuurlijk niet zo slim dat we die jongens alleen laten in één kamer maar we hebben het er met een aantal over gehad en die vonden het oké dat we hen alleen lieten. Die zouden op iedereen letten.

Amber en ik lopen druk pratend richting tante Lillian. 'Wie vond jij het aardigst?' vraag ik terwijl ik haar aankijk. 'Nou dat zijn er wel een aantal, maar ik heb wel een voorkeur voor een paar mensen,' geeft ze eerlijk toe. 'Ja ik ook hoor, dat is normaal denk ik,' antwoord ik. 'Hopen dat tante Lillian ook positief is over een paar mensen,' zegt Amber. 'Reken daar maar niet op, zij is zo negatief als het maar zijn kan. Het maakt me niet zo heel veel uit wie er aangenomen worden, zolang wij maar niet die hele lijst met klusjes met z'n tweeën hoeven te doen.' 'Daar heb je gelijk in,' zegt Amber en we zijn ondertussen aangekomen bij haar kantoor.

Amber klopt zachtjes op de deur en je hoort tante Lillians stem 'Binnen' mompelen. We openen de deur en stappen een voor een naar binnen. We begroeten haar zo vriendelijk mogelijk maar tegelijkertijd willen we niks verkeerds zeggen of doen, dat hebben we namelijk al veel te vaak gedaan. 'Ga zitten,' zegt ze en wijst naar de twee stoelen tegenover haar kantoor. In haar kantoor ruikt het muf. Het ruikt naar alcohol, gemixt met zweet en viezigheid. Helaas moet ik zeggen dat ik die geur gewend ben, het hangt namelijk over in haar gedeelte van het huis. In haar kantoor, slaapkamer, badkamer etc.

Tante Lillian schuift een blaadje naar ons toe waarop een aantal namen zijn geschreven. We pakken het blaadje van haar bureau af en scrollen met onze ogen over de namen heen.

               Justin Cloud Caylen

               Connor Franta

               Blake Sheelds

               Sam Pottroff        

               Trevor Moran

               Kian Lawley 

Ik slaak een zucht van opluchting wanneer ik de naam van Sam zie staan. Ik ben erg blij voor hem dat hij de baan krijgt. 'Zijn jullie het hier mee eens?' vraagt tante Lillian terwijl ze ons een voor een aankijkt. 'Het is een goede lijst,' zegt Amber. 'Maar die Blake Sheelds stond me niet zo aan,' geef ik eerlijk toe. 'Wie zien jullie voor hem in de plaats?' vraagt ze dan met een kleine irritatie in haar stem omdat haar keuzes niet goed genoeg zijn. 'Ricky, Ricky Dillon,' antwoord ik een beetje twijfelend.

Ik vind het wel een beetje jammer dat Jake niet is aangenomen want ook hij leek me echt een hele aardige jongen. Zo denk ik er bij meer jongens over maar we kunnen natuurlijk niet meer dan zes mensen in dienst nemen. Wel ben ik erg blij dat tante Lillian nu eindelijke en keer een goede keuze heeft gemaakt en Amber en ik moeten ervoor gaan zorgen dat ze geen spijt krijgt van haar keuze. Ik denk dat dat wel goed komt met deze jongens.

Tante Lillian pakt een pen uit haar la, streept de naam Blake Sheelds door en schrijft daarvoor in de plaats Ricky Dillon. 'Dan is dat geregeld,' zegt ze terwijl ze probeert te glimlachen. Het ziet er gewoon niet uit want een heks zoals zij hoort gewoon niet te glimlachen. Wanneer ze het doen, ziet het er gewoon totaal niet uit. Amber en ik staan op, pakt het blaadje van het bureau af en lopen richting de woonkamer, terug naar de jongens om hun het goede (of bij sommige het slechte) nieuws te gaan vertellen. Dit is een moment waar ik me niet echt op had verheugd..