33.Bölüm

5.4K 223 7
                                    

Nasıl  gidiyor gençlik takip edin ki daha güzel hikayelerle sizlerle birlikte olayım. Beğen, takip et, yorumyap. Sevgiyle kal.

Gece  uykum kaçtı, en iyi yaptığım şeyi yapıp, pencereden dışarıyı izlemeye başladım ki, bahçede sağ sola dolaşan birilerini gördüm.çok karanlıktı acaba notumu bulup polise haberimi vermişlerdi yada ailem beni bulmuşmuydu.

Heyecandan  ne yapacağımı şaşırdım ses etmeden yatağa girip beklemeye başladım.

Odamın kapısında bir hareketlilik vardı uyuyor numarası yaptım. Kapım açıldı, kesin Okan dışarıda ki hareketliliği farketti yada beni kontrol ediyordu.

Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Kısık bir ses Feyza Hanım dediğinde, korktum yorganı kafamdan yavaşça kaldırdım.

Siyahlar giymiş bir adam bana bakıyordu. Beni Mehmet abiniz gönderdi korkmayın sizi güvenli bir şekilde çıkartacağız sakin olun ve yavaş hareket edin dediğinde kafamı salladım.

Adam beni arkasına aldığında koridorda bir kaç kişi daha gördüm.

Üzerime siyah bir bahtaniye sararak beni dışarı çıkartıp çitin arkasında ki araca götürdüler neredeyse 20 kişilik bir ekip ve Jandarma vardı.
Ağlama başladım Abim nerede dediğimde Jandarma  karakolunda bizi bekliyor gidelim içeri operasyon yapılacak denildi......

Demirkan....

Kadir Bey  bize haber verdiğinde heyecandan nefesim kesiliyordu, Mehmet abimle bize attıkları Konuma vardığımızda.
Jandarma karakolu hiç beklemediğimiz bir yerdi. Bizi karşılayan komutan, detaylı bilgi verdi.
Feyza hanımın yerini belirleyen arama ekibinize destek vermek üzere arkadaşlarımız olay mevkinde, sizden ricam metanetli şekilde burada beklemeniz dedi.
Sakin olmak şuan yapabileceğim birşey değildi.

Mehmet abimle 1 saat kadar Jandarma karakolunun kapısında dört döndüm. Araçlar karakola yaklaşırken kalbim ağzımdan çıkabilecek seviyedeydi.
Arabalar durup içinden bahtaniyeye sarılı Feyza indiğini gördün ya, dünyalar benim oldu.

Tam ona doğru koşacakken, Feyza üzerindeki bahtaniyeyi atarak abi diye koşarak Mehmet abime sarıldı.
Ayrılmalarını Feyzayı kollarıma almayı bekliyordum ama yüzüme bile bakımoyordu.
Bir müddet sonra dayanamadım Feyza dedim,kafasını çevirip bana baktı selam verdi, abisine dönerek abi tüm eşyalarım o evde deli o adam bütün evimi boşaltmış onları ordan aldıralım demesiyle.

Feyza diye kükredim, neredeyse 1 aydır  ayrıyız, deliye döndüm ne şimdi bu davranışımı hak ediyorum dediğimde, Demirkan şuan değil ama  bir karar vermem için zamana ihtiyacım var sonra konuşalım demesiyle, arabama atladığım gibi oradan ayrıldım........

Abimi gördüğüm zaman koşarak ona sarıldım.
Demirkan'nın Feyza demesine dönüp selam verdim, ama abimle eşyalarımı aldırmaları konusunu konuşurken.
Demirkan bağırdı, bende düşünmem gerektiğini söyledim çekti gitti.
Abim ne oluyor dediğinde sonra abi dedim.
İfademi verdim. İstanbula doğru yola çıktık.....

1 Hafta sonra...

Annemlerde kalıyordum kendimi toparladım. Demirkan  hiç aramamıştı. Başak aradı  konuştuk. Demirkandan hiç bahsetmedi sormadımda.
Okan tutuklandı,
Eninde sonunda evime dönecek Demirkanla yüzleşecektim. Bunun en iyi yapılacağı yerde iş yeriydi ikisiylede iş yerinde  yüzleşecektim.

Demirkana mesaj yazdım  saat 11'de iş yerin de görüşelim dedim.
Hiç cevap vermedi ama ,mesajımın okunduğu mavi tiklerden anlaşılıyordu....

Demirkan....

1 haftadır ne ben Feyzayı arıyordum, nede o beni arıyordu.

Aklımda deli sorular vardı.  Ne yapmıştım Okanın onu kaçırması benim suçummuydu, neden bana uzakdı, onu bulmak için elimden geleni yapmıştım.
Okanla arasında birşeyler mi geçmişti bana uzak oluşu bu yüzdenmiydi çıldırmamak için Haydarla boğuşuyordum.
Telefonuma mesaj geldi, Feyza sabah 11' de iş yerine geleceğini yazmıştı. Telefonu koltuğa fırlatıp içimden gel bakalım dedim ve Haydara daha sert vurmaya başladım....

Demirkan'nın bürosunun önünde durmuş, kapıya bakıyordum Feyza hoşgeldin nasılsın diyen Levent'in sesiyle kendime geldim.
Sarıldık öpüştü konuştuk beraber kata çıktık Levent geçmem için yol verdi.
Büroya girdiğim de bir zamandır tanıdığım çalışanlar önce hoşgeldiniz, sonra geçmiş olsun diyorlardı.
Teşekkür edip başımla selamlıyordum ki onu gördüm, genç güzel alımlı Demirkan'dan çocuğu olduğu için kendini özel hissettiği her halinden belliydi, bir asistan için fazla iyi giyiniyordu, makyajı gözlükleri duruşu bana ben burdayım gözüne battım görmüyorsun diyordu.
Yanına yaklaşıp pardon isim neydi dedim.
Asiye dedi.
Asiye Hanım 5 dakika benimle, Demirkan Bey'in odasına gelirmisiniz dedim.

Tabi ki diyerek peşimden gelmeye başladı.

Demirkan'nın odasını açtım içeri girdim masasında dosyalara bakıyordu.

Arkamdan Asiye Hanımda girdi.
Oturun diye, Demirkan'nın karşısında ki çiftli koltuğu gösterdim.

Demirkan'a bakarak onay aldıktan sonra koltuğa oturdu, bende Demirkan'nın masasının yanındaki tekli koltuğa oturup Demirkan'a döndüm ve anlat bakalım.

Asiye Hanımla ne zamandır Birlikte sin???

Ne zamandır beni aptal yerine koyuyorsunuz????

Neden nurtopu gibi  bir kızınız varken ahlaksızlığınıza beni ortak ettiniz de evlenmediniz??

Gizli saklı  iş pişireceğinize dürüst olmadınız.?

Neden benimle nişanlandın tek tek anlatmanı bekliyorum,dediğimde.

Asiye, Demirkan Bey  dediğinde. Demirkan gözlerime bakarak Asiye dışarı çık  dedi. Ama Demirkan Bey dediği zaman.
Asiye  dışarı çık diye bağırdında  yerimden sıçradım.

Neden bağırıyorsun, suçunu bastırmak için ucuz numaralara gerek yok, baksana inkar bile etmedin.

Ne oldu  yanlışlıklamı hamile kaldı neden sakladın.
Aaaa şimdi daha iyi anlıyorum neden benimleyken içime boşalmadın bir tane daha çocuk sana ağar gelirdi ulu Demirkan Bey  konuşsana suratıma öğle bakacağına konuş dedim.

Çık dışarı git buradan dedi.

Anlamadım neden çıkıp gidiyorum bir açıklamayı hak ediyorum dediğimde.

Çıkkkdışarııı diye  masaya iki eliyle sertçe vurdu.

Yerimden kalktım  yüzüğü suratına fırlatıp kapıyı vurduğum gibi çıktım.....

Demirkan...

Odamda oturmuş Feyzayı beklerken bir dosyayı inceliyordum.

Kapı açıldı içeri önce Feyza Arkasından da Asiye gerildi.
Feyza Asiye'ye karşımdaki ikili koltuğu gösterdi.
Kendi de masanın hemen başındaki Teklik koltuğa oturarak başladı konuşmaya.
Söylediği her söz, önce kalbime, sonra beynime, sonra tüm vücuduma, çiviler batırıyordu.
Asiye'yi dışarı çıkarttım, öyle şeyler söylüyordu ki sakinliğimi koruyamıyordum.
Son sözlerinden sonra dışarı çıkmasını söyledim yüzüme yüzüğü fırlatıp gittiiii........

  

SAPLANTI Where stories live. Discover now