İNSAN OLMANIN ACZİYETİ

39.Bölüm

Gözlerimi yeniden açtığımda, Philip’in darp edilişini yine ürkütücü bir rüya olarak hayal meyal hatırlıyordum. Sağ kaşıma ve dudağıma dokunduğumda sanki bu bedenin canı da acıyor gibiydi. Etrafıma baktığımda yeniden İstanbul’da ki güvenli evde uyandığımı fark ettim. Yataktan kalkarken homurdanan ve lavaboya giderken ayaklarını ahşap tabana sürüyen bu hantal bedenin Vladimir olduğunu tahmin etmem zor değildi. Zaten onun bugünü yaşamayı bekliyordum. Lavabodan çıkıp mutfağa yöneldiğimde, sağımda ki odanın kapısı açıldı. Philip kararmış ve uykusuz gözlerle bana bakıyordu.  “Erkencisin patron.”

“Hiç uyumadım ki.”

“Uyumadın mı, neden?”

“Uykum yoktu ve olacakları düşünüyordum, sen neden erken kalktın.”

“ Bu lanet iş başladığından beri kimse doğru dürüst bir şey yemiyor. Ekip toplanmışken hep birlikte kahvaltı yaparız diye düşündüm.”

“Üzgünüm ama sanırım size katılamayacağım. Geceleyin acil bir emir aldım.”

“Ne emir aldın patron? Ne yapıyoruz, planda değişiklik var mı?”

“Hayır, kısa bir nottu daha çok uyarı aldım diyebilirim. Amerika’ya bugün, yani sizden önce gitmem isteniyor. O yüzden bende biletimi çoktan aldım. Hatta şimdi ayrılacağım.”

“Biz?”

“Siz yarın geleceksiniz, sizi Miranda gelip alacak.”

“Pekala patron sen nasıl istiyorsan.”

“Bir kaç şey daha var, notta silahların hepsini ayırabildiğiniz kadar küçük parçalara ayırıp, cipin tavanına, kapılarına işte vesaire her yerine saklamanız söylenmiş.”

“Başka bir şey.”

“Son olarak Murat’ı kesinlikle Amerika’ya getirin diyor.”

“Tamamdır.”

“O halde ben çıkıyorum, sormak istediğin herhangi bir şey var mı?” Buraya kadar zaten her şeyi bildiğim için Philip’e hızlı ve net cevaplar verdim. Bizim dünyamız da bu bile zamandan tasarruf etme biçimiydi. Fakat bu dünyada konuştuklarımıza bile dikkat etmenin neden önemli olduğunu şimdi anlıyordum. Şuan da emir aldığımız adam bile bilmiyordu kim olduğumuzu, ancak bu sadece bir yanılsamaydı. Avukat nihayetinde her şeyi öğrendiği için bildiğini varsayabilirdik. Yine de şuan ona Robert olduğumu söylersem, iki farklı zaman diliminde uyanan bedenin arasında bir de Murat vardı. En çok dikkat ettiğimiz şey ise kim olduğumuzu ondan saklamaktı. Ancak Daniel hakkında gizemin büyük oranda çözülmesi, her bedenimde defalarca planı sorgulama neden oluyordu. “Aslında var.”

“Seni dinliyorum.”

“Miranda’ya, Robert’ı kurtarma operasyonunda her şey olması gerektiği gibi oldu dedin.”

“Evet.”

“Vurulacağımızı biliyordun.”

“Evet.”

“Bu durumda o gün tekrar geldiğinde cipimde sakladığım çelik yeleklerin birini ben takacağım. İvan’a ve Murat’a da vereceğim. Her ne kadar bu bedenler bize ait olmasa da bize hizmet ediyorlar ve bir şahsa aitler. Öylece ölüme yollanmaları doğru değil. İşimizi görsünler ama bedenleri kurtulsun. Bakarsın bu cehennemden kurtuluruz ve bu insanlar kendi hayatlarını yaşamalı.”

“Sana kesinlikle katılıyorum, bedenler bizim değil ve onlara saygı duymalıyız. Fakat o gün hepinizde zaten çelik yelek vardı.”

“Nasıl vardı, buna ne zaman karar verdin?”

“Ben vermedim, sen karar verdin.”

“Ben mi ama ne zaman?”

“Şimdi veriyorsun ya işte.”

“Nasıl şimdi karar veriyorum, nasıl oluyor bu?”

“Philip neden aramızda en bilge olanı biliyor musun?”

“Neden?” Avukat pardösü ve ceketini giyerken gelecekteki bedenine zaman yolculuğu dersini vermeyi ihmal etmiyordu.

“Biz aslında gelecekteki herhangi bir bedenimizin geçmişteki herhangi bir bedenimizden daha bilge ve daha üstün olduğunu biliyor ve ona göre hareket ediyoruz. Philip’in ise en uzak gelecekteki bedenimiz olduğunu düşünüyoruz. Elbette bundan emin değiliz ama yine de bu yüzden içimizdeki en bilge kişi olarak kabul ettik. Çünkü her şeyi bilip gördüğü için bilge olduğunu düşünüyoruz. Fakat bir kişi bu duruma ters, Philip’in kendisi. Tıpkı şuan da olduğu gibi değil mi. İkimizde senin şuan gelecekteki bir bedenimiz olduğunu biliyoruz. Mantık olarak geçmiş bir bedenden emir bile almaman lazım ama hala kafa karışıklığını geçmişteki bedeninden gidermeye çalışıyorsun. İşte bu yüzden mektupların yazarı avukatı lider olarak seçti. Philip’in kendisi zeki ve ileri görüşlü olduğu için lider oldu, en uzak gelecekte yaşadığı için değil. Avukat olayları çok iyi ve hızlı kavrayıp, en karışık işin bile onlarca ihtimal ve istatistiğini hemen listeleyebiliyor.” Aslında Vladimir’in anlaması gereken, operasyon evinde karmaşık uyanma yaşadığı için orada neler yaptığını hatırlamıyor oluşuydu. “Söylediklerinden anladığım tek şey, o gün belim inanılmaz bir acı içerisindeydi ve sen bana çelik yeleğim olmasaydı öleceğimi söylüyorsun.”

“Kesinlikle.”

“Yani o gün orada kimse ölmedi?” Avukatın gittikçe bana sinirlendiğini görebiliyordum. Çünkü o da çok iyi biliyordu ikimizin arasında farklı bedenlerin uyandığını ve onlardan saklamamız gereken şeyler olduğunu. “O gün birinin ölüp ölmediğini bilmiyorum.” Avukat şuanda Stanley’nin mektubundan habersizdi. Murat’ın bizim tarafımızdan öldürüldüğünü henüz bilmiyordu. Ancak Murat’ın kafasından akan kanları Vladimir’in gözünden görmüştü. Yani bilse de bilmese de,  yalan söyleyecekti. “Anlıyorum, yani senin anlatmaya çalıştığın şey arkandakine dikkat et uyarısını şuan biliyorsun ama o çatıya kaç defa çıkarsan çık arkandan vurulacaksın.”

“Ben daha çok Philip’in zekasını övmeye çalıştım. Sen buradan onu anladıysan evet, aynen öyle kaç defa çıkarsan çık arkandan vurulacaksın. Çünkü bizim dünyamızda geçmiş diye bildiğimiz zaman dilimi aslında geleceğimiz, geleceğimiz ise geçmişimiz oluyor. Biz saatin tersten aktığı bir yerde yaşıyoruz.”

“Anlıyorum patron, sanırım herkes sadece işini yapmalı.” Avukat odadan çantasını alıp geri döndü. “Evet aynen öyle herkes en iyi bildiği işi yapsın.” Evden ayrılırken bana kızgın bir bakış atmayı unutmadı. Çünkü onu gerçekten sinirlendirmiştim. İkimizin arasında Murat’ın uyandığını bilmese, kesinlikle bana çok daha yüksek sesle farklı kelimeler kullanacaktı. Her ne kadar avukat benim hiçbir şey anlamadığımı düşünse de, aklımda yeni fikirler uyanmasına neden olmuştu. Avukat Miranda ile tartışırken, başarısız olsaydık Murat’ta tekrar uyanırdık dedi. Fakat İvan Daniel hakkında öğrenilen gerçekler doğrultusunda bu teoriyi çürütmeyi başarmıştı. Kesinlikle haklıydı, Robert’a bir şey olursa her şey sona ererdi. Ancak bir şekilde oyun baştan başlıyordu. Bunu yapan ise kesinlikle Daniel olmalıydı. Asıl soru bunu neden yapıyor oluşuydu. Yeni bilgilerimiz bize ne olursa olsun, her seferinde hiçbir şey hatırlamadan Murat’ta uyandığımızı doğruluyordu. Ancak bu oyun için konuşmak gerekirse Murat’ta uyandığım ilk andan beri her şeyi hatırlıyordum. Dikkatimi çeken konu ise sekiz yıldır buradaysam bütün oyunlarım başarısız oluyor demektir. Bu oyun için ise bütün bedenlerimi 22 hazirana kadar götürüyor ve tekrar geçmişte uyanıyordum. Yani bir şekilde geçmişte hata yaptığımı mı anlamam lazım, yoksa her bedenin her gününü yaşamak zorunda olduğumu mu? Ancak kafamı karıştıran bir diğer konu ise gerçek bedenim o cihazdan söküldüyse ben neden hala oyundayım. Bununda bir cevabı varsa eğer geçmişte yaşanan olayların bağlantılarını kurmak olabilirdi. Sonuç olarak asıl bedenim bu gerçeklik üzerinden kurtulduysa, yerine getirilmeyen en ufak görev bütün gerçekliği değiştirirdi. Geçmişimiz geleceğimiz, geleceğimiz ise geçmişiz diyordu avukat. Bu sözünü çok iyi anlamalıydım. Çünkü baştan beri bu işin sonuna geldik deyip durdular. Ancak bizim aslında sondan başlayıp başlangıca döndüğümüzü şimdi anlayabiliyordum.