𝚃𝚑𝚎 𝚆𝚒𝚌𝚔𝚎𝚍 𝚀𝚞𝚎𝚎𝚗 [Marriage Series #3]

◣Chapter 20♛◢

Nakakahiya!

We start planning now for the attack lalo na habang tumatagal daw mom feel something strange lalo na hawak ng mga kalaban ang mga grandparent’s and magulang namin.

“Do you know who behind this mess?” tanong ni Tito Mark kay mom siguro nahalata niya the way mom plan and tell to us the info parang kabisado niya ang kalaban.

“Yes, but that not my point. Kaylagan natin mag lagay ng tauhan sa east and west dahil alam ko they won't attack just for us. Aatake sila sa mga mahalaga natin company to bring us down together.”

“So we need more people?” tugon ni Dad.

“More like that. I will send some of my man in every division magkakaroon rin nang kabalan each world gangster to gangster. Mafia to mafia, we cant risk by attacking the enemy without putting some people to look out.” Mahaba linya ni mom habang may tinuturo mga lugar kung nasaan naka locate ang ibang tao na hindi dapat maging involve sa labanan na gaganap.

3 days for now we will fight, fight against the whole damm country of that enemy kaya kaylagan talaga may ma iiwan dito sa banda namin kundi magkakaroon ng gulo.

Mom said she know who behind this mess, so we should trust mom. Lahat kami mabubuhay at mag sama-sama pupunta at aalis sa mundong ‘yun.

“Kinakabahan ka ba Bree?” mahina tanong ni Harriet nasa bakuran kami ng papahinga kagagaling lang namin sa pag train kasama ang tatlong itlog.

What make us shock that pinasabak sila ni mom sa isang mission na hindi namin inaasahan matatapos sila lahat na walang galos, kundi umiwi sila na puno nang dugo sa kalaban hindi galing sa kanila.

Surely mom train them hard as I remember when we were young like them ni Kuya araw-araw lage kami nina train ni mom. I wonder ganoon rin ba ginawa ni mom sa kanila? Halos atekahin na sana si dad sa nakikita niya na ang tatlong itlog marunong humawak ng baril at patalim.
Halos hindi kami mapakali lahat dahil 2 days missing na si mom at ang tatlong itlog kasama na rin na wawala si Tito Newt at ang butler nila si Miggie, they leave Minna to us tinatanong namin siya kung alam niya saan sila like she always said hindi niya alam at wala sila sinabi sa kanya.

“Ano? Tuloy parin ba tayo? We don’t have krisha.” Kinakabahan tanong ni Tita Jane.

“Tuloy parin we can’t just disappointment krisha for this war.” Matigas bigkas ni Tito Dustin.

Halos mag lugmok kami lahat dahil sa nabalitaan namin sunod-sunod nag sipag sabogan ang mga GU sa ibang panig nang pilipinas, wala kami magawa kundi we see it for our self may iilan na rin mga tauhan ng babantay pero sa nakikita namin ngayon a lot of people die protecting their place.

Halos maiiyak na kami lahat sa galit at kaba na baka sa sunod ang mundong mga mafia na man ang target nila.

“Gumagalaw na sila!” inis buylaw ni Tito Mark sabay hampas sa lamesa. We were shock to know to tito that tita London is not here with us bali nakuha siya ng kalaban.

Mom give her a mission akala namin babalik na siya pero hindi namin nahahalata matagal na pala na wawala si Tito London simula dumating si mom and give her mission after.

“Bukas, Bukas mag sisimula na tayo. Bukas dadamak na ang mga dugo nila lahat at bukas no one can leave that fucking island na hindi nila nararamdaman ang galit ko.”

Like Tito Mark said. Lahat kami handa na sasabak sa labanan pero we still hoping that mom will comeback and help us, pero wala kahit ilan oras na kami humintay. Akal ako ba follow the plan mom? Where are you? We need you, we need your help.

“Let go, oras na para humaganti sa mga ginagawa nilang lahat!” tito Mark shouted and we all run to the car mag iilan sa hampapawid. This is war.
As soon as we arrive sobrang tahimik ang lugar kaya mabuti na lang rin we got here without any nosy, we must careful beause this is not our country we don’t know the way and place.

“GET DOWN EVERYONE!!!” sigaw nang kung sino sa panig namin. Yumuko kami mag ba-barkada pero ang walanghiya ko kapatid dinadaganan ako.

“SHIT! PWEDE BA WAG NINYO AKO DAGANAN!!” inis ko sigaw at tili kay kuya, tumatawa siya tumatayo papalis sakin.

“Sorry, lil sis hahahha!”

Third Person’s POV

The war just started with guns and knife flying in any direction. Cries and pain all over the place, blood shade everywhere like a living hell. Habang tumatagal pakonti na lang ang mga kampo nila Michael halos hindi na nila ma intindihan kung na’saan na ang back up tinawag nila.

Where the hell is the back up!” inis sigaw ni Dylan sinuntok niya agad ang lalaki papalapit sa kanya.

Nasa loob na silang lahat kung saan ang main kuta ng kalaban may pinapadala na rin sila para hanapin ang mga matatanda para hindi na sila madaya sa gulo nangyayari ngayon.

“Tumawag sila habang papunta dito may mga bagay raw pumoputok sa himpapawid kaya hindi nakakalusot.” Paliwanag agad ni Hektor. Inis nila pinapaputok ang mga baril sa paligid dahil pag may papatayin sila may dumadagdag na kalaban na man ulit.

“Yung mga tauhan pinadala mo? Nasaan sila? Nakita na ba sila mom?” tanong ni Mark kay Danniel napailing siya sign for saying napatay ang mga tauhan niya papunta pa lang sa lugar kung saan na trace nila. “Bullshit!”

“Well…Well look what we have here? A family reunion?.” Ngiti salubong ng babae sa kanila napahinto sila sabay baling sa harapan kasama ang mga matatanda.

。。。。。。。。。。。。
FOLLOW ME🎈​
WATTPAD: Vkes1997
DREAME: Vkes1997 (Official)​
PAGE: http://Vkes1997stories.com

Don't forget to leave a comment and vote🌸