"Sana aradığın duyguları vermediğim için üzgünüm Milena."
"Önemi yok."
Tam tersine, çok önemliydi. Öyle üzgündüm ki, o kadar büyük bir hayal kırıklığına uğramıştım ki, ölmeyi istedim. Canım öyle ölmek istiyor ki. Ölmeyi çok istiyorum. Biraz ölmek is...
Merhaba! Oy ve yorumlarınız beni mutlu eder. Ayrıca bölümü okurken yukarıdaki şarkıyı dinlerseniz bölümü hissedeceğinize eminim. Şimdiden çok teşekkürler. İyi okumalar. 💕
••••••••••••••••••••••••••••••••
"Seni çok sevdiğimi söylediğim zaman bu aşk anlamına gelmiyor olabilir, Sen kalbime giren bir bıçaksın ve ben bu bıçağı daha da derine saplıyorum, işte asıl aşk bu.."
Bölüm 3: Veda
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevgi, insana zarar veren bir hatadır; işbirlikçisi, yani umutsa tehlikeli bir yanılsama. Ancak hayatta yaptığım en acı şeyse bunu bilerek sevmem. Gerçi sevdiğim kadar sevilseydim ne mutlu olurdum ya!
Kalkmaya derman bulduğumda Levi'ın çalışma odasına adımladım. Yine kendini herkesten soyutlamış, dosyalara gömülmüştü. Artık konuşmalıydık. Bu belirsizlikle yaşayamıyordum.
Sanırsam hazırdım ama çok da hazırmışım gibi hissetmiyorum. Ondan ayrılmak zor olacaktı. Tıpkı bir alkoliğin, içkiyi bırakmaya çalışması gibi.
Yutkunurken kapıyı tıkladım.
"Gel Milena."
Soğuk buz parçası gözleri, ateşler içinde yanan kalbimi söndürmeye yetmiyor, sadece daha fazla harlamasına sebep oluyordu.
"Levi."
Titreyen ellerimi yumruk yaptım. Devam etmeliydim.
"Konuşmamız lazım."
"Söyle."
Karşısındaki koltuğa oturduğumda kelimeler ağzımdan çıktı.
"Ayrılalım."
Tepki aradığım yüzünden bir şey okunmuyor.
"Bunca zaman sonra nasıl bu fikre karar verdin?"
Sen...
Ağlayacaktım ama ona bile mecalim kalmadı.
Gözümdeki yaşlar tükendi.
"İnsan bazen vazgeçer Levi. Sevmediğinden değil, yorulduğundan. Ve bazı adamlarla birlikte olmak, yalnız olmaktan çok daha kötüdür."
