are

650 48 29
                                    


Aradan saatler belkide günler geçmişti. Ne kadar zaman geçtiğini ikiside bilmiyordu. Zaman, tam anlamıyla tüm özelliğini yitirmişti.

İki genç yere dağınık kitaplarla beraber uzanmış ve sade tavanı izliyordu sakince. Onlara yumuşak nefes sesleri ve zamanın geçmesiyle çekilen içler eşlik ediyordu.

Kokichi eline ulaşan kitabı olduğu yerden alıp Shuici'ye doğru fırlattı.

"Hey!" Shuichi acıyla seslenirken elini kitabın sertçe çarptığı göğsüne koyarak oturma pozisyonu aldı.

"Çok hassassın." Kokichi kıkırdadı ve kitabı açıp rastgele bir sayfa kopardı. Shuichi kaşlarını çatıp onu izlemeye başladı.

Kopardığı sayfa ile kağıttan uçak yapmaya başladı. Bir tane daha ve bir tane daha. Tüm kütüphanede kağıt uçaklar ve diğer onlarca şey uçuşurken o yapmaya devam ediyordu.

"Hey, yeter artık."

Kokichi elinde tuttuğu kopuk sayfayı kaldırdı. "Yada ne? Üzerime atlayıp beni zorla durduracak mısın?" Gülümsedi.

"Buraları toplamamız gerekiyor.."

"Evet, bu işte çok iyiyim bana güven!"

Shuichi umutsuzca baktı.

"Yalan söylüyorum. Umrumda değil." Elindeki kağıtla uğraşmaya başladı. Kağıdı katlıyor ve tekrar açıyordu.

Shuichi nefesini verdi ve ayağa kalktı. İlerde ki çalışma masasına yöneldi. Fakat duyduğu kısık, acı dolu sesle hemen arkasını döndü.

"Agh!"

Shuichi hızla yerde oturan çocuğa doğru koştu. "İyi misin?"

"A-abartılacak bir şey yok kağıt parmağımı kesti sadece."

"B-bekle beni." Kokichi kafasını kaldırıp telaşla ona bakan çocuğu süzdü. Hızla kalkıp uzaklaşmasını ve elinde bir bant, pamukla dönmesini, hızlıca yanına geçip elini kendi ellerine alışını ve parmağında ki küçük kesiği pansuman etmesini.

Gülmeye başladı. Shuichi kafasını kaldırıp ona gülen çocuğa baktı. Bu kendisinin kötü hissetmesine sebep olsada bir şey demedi. Utanmıştı. "Komik olan ne?" dikkatini tekrar elinde ki önemsiz kesiğe verirken sordu.

"Çok garip." Gözleri bir araya geldiğinde devam etti. "Sanki daha önce bunu yaşamışım gibi."

"A-ah anladım." Bantlamayı bitirdğinde elini yavaşça bıraktı. Kokichi elini kaldırıp parmağını inceledi. Kahkahaları odayı doldururken duygularını bastırmayı denedi. Onları boğup bu günahtan kurtulmayı.

thwm | saioumaWhere stories live. Discover now