How You Hate Me Like That

Chapter 07

Nagbilang ako sa daliri kong ilang araw na kaming nandito sa bago naming bahay. Siguro walong araw na. My mind was quite occupied for the past few days dahil sa sunod-sunod na reporting ko. I volunteered as the first reporter in all of my subjects para sa susunod ay wala ng problema.

All of my scheds were fixed and nagpapalit-palit na rin ng room para sa minors subjects. Yung majors lang ang hindi kami lilipat ng room. Ewan ko ba kung bakit hindi agad finix ng Admins ang schedule ng mga subjects namin ng maaga. Dapat inaayos nila para walang problema.

I wore my beige uniform. We education students wear two different colors of uniform alternately. Sa MW ay beige, sa TTH naman ay navy blue. Parehong pencil skirt yun nga lang ay ganun ang colors. The designs and silk are the same.

Awkward akong ngumiti kay Manchester.

His eyes roamed around my body.

"Is it fine?" I asked awkwardly. Ngayon lang ako nagtanong sa kanya about sa suot ko. Dati ay pareho kaming walang pakialam sa suot. Ngayon ay parang sabay pa kaming nag-judge sa uniform ko.

His cheeks turned red. "It's. . ." Kumunot ang noo niya at tumikhim. "Pretty." Said with a small voice.

"Sure?" Panigurado ko.

"Do you want me to tell you a lie?"

"No." Umiling agad ako.

"It's pretty. I don't want to lie to you because it's pretty obvious that you look fine with that uniform of yours." Aniya. I shrugged my shoulders because that was a nice compliment. Hindi na kailangan pang pahabain yun dahil gusto ko lang malaman kung bagay sa akin ang uniform ko. 

Nagsuot na rin siya ng uniform niya. Walang uniform ang Adamson. Basta formal yung damit nila ay okay na. Pero may white polo naman sila na may logo sa gilid sa may left side dibdib. Masyado silang mga holy kapag nagsusuot ng white na polo na yun. Sa LCC ay yung mga med students lang ang may uniform.

"Maybe I go home late later. May practice kami mamaya." Sabi niya sa akin.

I looked up at him. "Magtataxi lang ba ako mamaya?"

"No. I'll ask Maple later." He affirmed.

"Diba kasali siya sa team niyo? Paano niya ako mahahatid kung ganun?" Nagtataka lang ako kung bakit si Maplewood ang palagi niyang inuutasan. Kung sabagay ay bunso, pero hindi naman paminsan-minsan dapat yun.

Manchester raised his brow and blew off an air through his lips. "Mas mabilis siyang kumilos kaysa sa akin. He's like a mustang. But okay... I do it nalang." Tipid akong ngumiti sa kanya saka tumango.

"I'm not yet sure okay? If ever na maaga pa ang practice namin ay sumama ka nalang muna sa akin sa Adamson."

Naapawang ang labi. Should I go there? Alam ni Manchester kung ano ang rason kung bakit ayaw ko ng pumasok sa Adamson.

"Stepping inside the gate 2 won't hurt you right? You don't have to worry about anything because the court is just a few steps away from the gate. Malapit lang and I'm with you." I nodded to his clinch.

Papayag nalang ako dahil siya mismo ang nagsasabi sa akin na magtiwala lang ako sa kanya.

I concentrated to deliver my report when the class started. Tatlo ang rineport ko sa araw ng Tuesday. Yesterday I also reported three in my majors para hindi na ako magkaproblema pa. Mas mabuting mauna kaysa sa mahuli. Nakakawala kasi ng kaba kapag nauuna kang magreport.

So apat pa na mga subjects ang irereport ko this week. Bukas ay dalawa at sa Thursday ay dalawa. Sa susunod na week ay malaya na ako sa reporting.

"Buti ka pa tapos ka ng magreport. Ang layo pa nung akin." Ang reklamo ni Dina.