Unicode
မနက်စောစောနိုးလာတဲ့အချိန်မှာ ခန္ဓာကိုယ်က တင်းကျပ်နေတဲ့ခံစားချက်နဲ့အတူနွေးထွေးမှုကိုပါတဆက်တည်းခံစားလာရသည်...။
မျက်ဝန်းတွေကိုဖွင့်မကြည့်ခင် ဆံနွယ်တွေကြားက ရွေ့လျားနေတဲ့တစုံတရာက အိပ်ချင်မပြေသေးတဲ့ Jaeyunကို အိမ်မက်တွေထဲပြန်ကာအလည်သွားဖို့တွန်းအားလိုမျိုး...
ထိုအထိအတွေ့ကိုသဘောကျသလို ခံစားရပီးတဲ့နောက်မှာ ထပ်ပီး အိပ်စက်ခြင်းကိုပြုလုပ်ခဲ့ပြန်သည်...
ထပ်မံကာနိုးလာချိန်မှာတော့ အေးစက်တဲ့အိပ်ရာခင်းစကိုဆွဲကိုင်မိကာ မျက်ဝန်းတွေကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်...။
အိပ်ခန်းထဲမှာငြိမ်သက်နေတဲ့အနေအထားကလွဲပီးပုံမှန်ရနေကြမဟုတ်တဲ့အနံ့တစ်ခုက နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာသည်...။
အိပ်ရာခင်းစကို နှာခေါင်းတရှုံ့ရှုံ့နဲ့နမ်းရှိုက်ကာ အနံ့ကိုစူးစမ်းဆဲ တံခါးခေါက်သံကိုကြားလိုက်ရသည်..
ညက Jayက အိမ်မှာညအိပ်ခဲ့သည်ပဲ..
ကုတင်ပေါ်ကမြန်မြန်ဆင်းကာ အခန်းတံခါးသွားဖွင့်ရင်း ခေါင်းလေးသာပြူကာအပြင်ကိုကြည့်တော့ Jayက အကုန်ပြင်ဆင်ပီးနေသလိုအနေအထားမျုးိ..
" ငါပြန်တော့မယ်....မင်းစားဖို့မနက်စာပြင်ပေးခဲ့တယ်...ဒီနေ့ပိတ်ရက်ဆိုတော့ အေးဆေးနားလိုက်ဦး.."
" အိမ်ပြန်မှာလား..."
" မဟုတ်ဘူး.Heeseung hyungဆီသွားမလို့...."
" အင်း...ကောင်းကောင်းသွား..."
" ဒါနဲ့ Jake..."
တံခါးပြန်ပိတ်ခါနီးလက်တွေကိုအလျင်အမြန်ဟန့်တားရင်းတံခါးကိုပါကြားထဲကလက်ခံလိုက်သည်မို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့တံခါးကြားညပ်သွားတဲ့ Jayလက်က အတော်ကိုနာကျင်သွားလောက်သည်...
ကိုယ်တိုင်လန့်ဖြန်သွားကာ အားခနဲjayရဲ့အော်သံအဆုံး လက်ကိုပျာပျာသလဲဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်...
ဖောင်းနေတဲ့ လက်ချောင်းတွေမှာ သွေးခြေဥကာ ရဲနေတဲ့အကွက်တွေကြောင့် မထိရက်မကိုင်ရက်နဲ့ကြည့်နေမိပြန်သည်....။
ဘယ်လောက်နာကျင်သွားလိုက်မလဲ.....သူတစ်ပါးကိုနာကျင်အောင်လုပ်မိတာလောက် Jaeyunဘဝမှာနောင်တရတာမရှိ...တကယ်ပင်စိုးရိမ်စိတ်ကငယ်ထိပ်ထိရောက်လာခဲ့သည်....။
YOU ARE READING
𝑬𝒏𝒅𝒍𝒆𝒔𝒔 // 02𝒛
Fanfiction- C o m p l e t e d - ချစ်ခြင်းတွေရှိတယ် မင်းရယ် ကိုယ်ရယ် သူရယ်
