ល្បែងស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀ❣️❣️[ចប់]

Part39: ប្រពន្ធប៉ិនង

ភូមិគ្រឹះជូន 🏠

សភាពនៅក្នុងបន្ទប់ជុងហ្គុកពេលនេះគឺរាយប៉ាយសុទ្ធភួយខ្នេីយ របស់របរផ្សេងៗមាននាឡិការបស់រាងក្រាស់ ទាំងក្រវ៉ាត់ក ទឹកអប់របស់គេអីនៅក្នុងថតតុនឹងជីមីនរេីខ្ចិចរេីខ្ទីអស់ឲ្យហេីយ ព្រោះគេអង្គុយចាំជុងហ្គុកយូរពេក បេីមុខវិញមិនបាច់និយាយទេឡេីងក្រម៉ូវម៉ងតែធ្វេីឲ្យរឹតតែគួរស្រឡាញ់ទៅទៀត
«ជូន ជុងហ្គុកមនុស្សបោកប្រាស់គេ ស្មាលនេះហេីយនៅមិនទាន់មកវិញទៀត ដឹងអត់ថាគេឃ្លានមិនឬយ៉ាងម៉េចមនុស្សឃ្លានណា~ » ជីមីននៅអង្គុយពេនភ្នែនលេីការ៉ូរអ៊ូង៉ូវៗ ពេលនោះសម្លេងទ្វារក៏បេីកឡេីងបង្ហាញឲ្យឃេីញរាងសង្ហាមុខព្រានចូលមកដៃកាន់ថង់រណេងរណោង
«ឮសម្លេងក្មេងរអ៊ូអីម្លេះទេ!
«ជុងហ្គុក~ ឯណាការ៉េមសូកូឡាអូន?
គ្រាន់តែឃេីញជុងហ្គុកចូលដល់ភ្លាម រាងតូចនឹកឃេីញការ៉េមដែលគេចង់ញាំមុនគេ
«នៅទីនេះ» ជុងហ្គុកក៏ហុចថង់ដែលខាងក្នុងសុទ្ធតែជាការ៉េមសូកូឡាដែលមានរាងខុសៗគ្នា»
«ជីមីនញញឹមបេីកភ្នែកធំៗ គេប្រាកដជាបានញាំឆ្ញាញ់មាត់ហេីយព្រោះគេប៉ងចង់ញាំវាតាំងពីល្ងាចម្ល៉េះ»
ភ្លាមនោះគេក៏យកប្រអប់ការ៉េមដែលមានរាងជាចានបកគម្របវាចេញហេីយដេីរទៅអង្គុយលេីកៅអីជិតគ្រែជុងហ្គុកដៃដួសញាំយកៗអត់ខ្វល់ពីជុងហ្គុកសោះ

ជុងហ្គុកbe like: គេឆ្លងស្ពានហេីយក៏រុះស្ពានចោលគេបានរបស់ដែលគេចង់បានហេីយក៏ភ្លេចយេីងបាត់ចាត់ទុកយេីងជាខ្យល់អាកាសទៅវិញ😔

ជុងហ្គុកក៏ដេីរមកជិតរាងតូចហេីយលេីកខ្លួនគេឲ្យអង្គុយឡេីតុ
«ជុង~~» រាងតូចលាន់មាត់ហៅគេតិចៗហេីយមេីលមុខគេភ្លឹសៗទាំងដែលដៃកាន់ស្លាបព្រានៅក្នុងមាត់នៅឡេីយ
«បានហេីយបងអនុញាតិឲ្យញាំតែមួយនឹងទេ កុំញាំច្រេីនពេកប្រយ័ត្នក្ដៅខ្លួន អូនគួរតែញាំអាហារដូចជាបន្លែផ្លែឈេីវិញព្រោះវាល្អសម្រាប់សុខភាពអូននិងកូន» រាងក្រាស់ដកស្លាបព្រាចេញពីមាត់គេវិញហេីយបិទគម្របចានការ៉េមយកទៅបោះចោល
«តែអូនញាំអត់ទាន់អស់ទេ! ជុង~»
រាងតូចមេីលទៅចានការ៉េមទាំងមិនអស់ចិត្ត
«បងប្រាប់ហេីយថាកុំញាំច្រេីនពេកអីវាមិនល្អទេវាធ្វេីឲ្យអូនមិនឃ្លានបាយ»
«តែ~ អឹម~~» និយាយអត់ទាន់ចប់ផងជុងហ្គុកដេីរមកថេីបមាត់គេមួយដង្ហេីម
«ផ្អែម~~» រាងក្រាស់និយាយមុខព្រានដាក់ជីមីនធ្វេីឲ្យរាងតូចអៀនមួយរំពេច
«ពេលនេះអូនទទួលបានរបស់ដែលអូនចង់បានហេីយឥឡូវបងត្រូវការរបស់ដោះដូរបងម្ដង»
ពេលឮចឹងរាងតូចចាប់ផ្ដេីមធ្វេីឡេងឡង់ៗអង្គុយលេីលេីតុនឹងអត់ដឹងគេចង់បានន័យថាម៉េចគរាន់តែញាំការ៉េមនឹងអីក៏ត្រូវការអីច្រេីនម៉េស
«អូនអត់យល់ទេ? ជីមីនសួរគេទាំងមុខស្មេីព្រោះគេអត់យល់មែន
ជុងហ្គុកក៏ដេីរមកជិតគេហេីយឱនខ្សឹបដាក់ត្រចៀករាងតូចថា
«គឺ....s*xណាអូនសម្លាញ់~» និយាយរួចជុងហ្គុកក៏ឱនមកថែថេីបកញ្ចឹងក អូសមកទងត្រចៀកជីមីនលិទថេីបគ្មានឲ្យសល់ចន្លោះ
ឯរាងតូចវិញអង្គុយរឹងខ្លួនព្រោះថាគេខានត្រូវជុងហ្គុកប៉ះពាល់ខ្លួនយូរមកហេីយនេះវាធ្វេីឲ្យគេមានអារម្មណ៍ដូចលេីកទីមួយចឹងគឺវារំភេីប និងភ័យខ្លាចផងដែរ
«ជុង~ តែអូនកំពុងមានកូន!
កំពុងតែថេីបបំបោសអង្អែលសុខៗរាងតូចក៏និយាយឃាត់តែសួរថាឃាត់ប៉ិនឹងបានអត់ចម្លេីយគឺអត់
«បងសួរពេទ្យរួចហេីយថាទារកទេីបមានរយៈប៉ុននេះគឺរឿងលេីគ្រែអាចធ្វេីបានមិនអីទេជឿបងណា~»ឮជុងហ្គុកនិយាយរួចរាងតូចក៏លែងមាត់ត ហេីយជុងហ្គុកក៏លេីកកាយតូចពរច្រកគាវដេីរសំដៅទៅលេីពូក