30. Bölüm

4.5K 243 77
                                    

Baban giderse ;
Başı dumanlı dağın gider
Atan gider , sırtın gider..
İki kapılı bu handa
Menzile erişen yolun gider

Baban giderse ;
Darda yetişen elin gider.
Aklın gider ,canın gider
Şu dağlanmış yüreğinde
Çocuk kalan yanın gider

Baban giderse ;
Öpülecek elin gider,bayram gider...

" Baba...Baba gitme nolur "
Karaca kanter içinde kalmış sayıklıyordu.

" Karacam... Güzel kızım..Ağlama babamm. Ağlama yavrum"

" Baba canımı çok yakıyorlar. Gücüm yok sana ihtiyacım var "

Karaca babasının başını yere eğip " Koruyamadın seni affet Karacam " deyip  arkasını dönüp gitmesini izledi. " Gitme " diyebildi son gayretiyle dizlerinin üzerine çöktü.

Dedesi belirdi bir anda , kolundan sürükleyip karanlık kuyuya getirdi. " Oğlumun sebebisin lanetlisin sen."

Genç kız bir anda kuyunun içinde olduğunu farketti . Heryan zifiri karanlık. Nefes alıp verirken zorlandı.
" Dedeee. Dede nolur yardım et nefes alamıyorum. Baba nerdesin ?"

Kanter içinde uyandı yine Karaca. Etrafına baktı . Emirle kaldığı odadaydı ama karanlıktı. Duvara yaslanıp dizlerini kendine çekti .
Boynundaki kolyesini tuttu sıkı sıkı"

Derin nefeslerle saydı. " 1..2..3 " Nefes almakta zorlandığını hissetti. Sanki dedesi bu sefer kovadan çıkarmayacaktı başını.

" 1... 2... 3..4... Emirrr... " titreyen sesiyle seslendi odada çıt yoktu. Oksijene muhtaç gibi yakasını çekiştirdi. " EMİR " diye bağırdı tekrar.

Balkondan gelen sesle döndü o tarafa gözündeki yaşları elleriyle sildi. " Karaca " diyen kocasının sesiyle rahatlasada alt üst olmuş sinirleri daha fazla dayanamadı.
" Emir ışıkları yak nolur "

Emir yatağın kenarına oturup zorlukla nefes alan karısını kendine çekti.Sarıldı sarmaladı. " Sakin ol.. Sadece elektrikler kesildi. Bak burda odadasın yanımdasın. Derin nefesler al"

Karaca Emirin yakasını sıkıca tuttu " Işık...Işık istiyorum"

Emir cebinden çıkardığı çakmağı ateşledi karısının yüzünün yakınına getirdi. " Bak bana Karaca... Sakin ol .. Burdayız beraberiz.. "

Karaca sımsıkı yumduğu gözlerini açtı yavaş yavaş. Alnında  akan ter gözyaşlarına karıştı.

O anda elektrikler gelince Karaca uzaklaştı Ekberden. Eliyle gözyaşlarını silip toparlanmaya çalıştı.
Zorlukla ayağa kalkıp banyoya girdi.
Emir Ekber karısının ardından baktı hüzünle.
" Noldu Karacam ? Ne yaptılar sana ? "

*******

Yıldırım düşüncelere dalıp gitmiş Mehmedin omzunu sıktı. Mehmet bir anda irkilerek baktı .

Yıldırım genç adama göz kırpıp karşısına geçip oturdu.

" Hayırdır Mehmedim nedir bu dalgınlık?"

Mehmet gözlerini kaçırdı " Yok abi öyle bir anlık.. " sustu Mehmet . " Abi .. Yok mu bir gelişme?" dayanamayıp sordu.

Yıldırım keyifle arkasına yaslandı " Ben bir işe başımı koyacam o iş olmayacak he ?" diyerek sırıttı. " Başımı kesseler sözümü tutmadan ölmem lan ben "

Mehmet heyecanla ayağa kalktı. " Osman amcayı buldun mu "

Yıldırımın gözlerinden bir ışıltı geçti.
" En yakın zamanda Türkiyede "

Mehmet duygu geçişlerine engel olamayan bir kahkaha attı . " Naa.. Nasıl abi ? Nerden  buldun ?"

" Osman abimizin biraz başı derde girmiş . Yurt dışındaki bir müvekkili yüzünden başı belalı. İşlemediği suçtan yıllardır hapiste.

Eşine hiç haber verilmediği gibi mahkemesi de geçiştiriliyor. Hemen başvurularımızı yeniden yaptık ve tabi medyayı da kullanmaktan çekinmedik ."

Yıldırım sinsice gülümsedi. " Osman amca en yakın zamanda buraya gelir. Sonra da kardeşimizi kurtarırız. "

*****

Miran öfkeyle bağırıp masayı devirdi . " Allah Kahretsin... Nasıl lan ? Nasıl kaçtı bu adam ?"

Genco tutulduğu depodan kaçmayı başarmıştı.

İşte şimdi asıl oyun başlıyordu.

****

" Deponun kapısını açık bıraktım.Eline de bıçağı verdim. Bundan sonrası Genco'da devrem "

Mesajı okuyan genç adam telefonu kapatıp cebine koydu. Pencerenin önüne gelip gökyüzüne baktı. Zifiri karanlık hüzünlenmesine sebep oldu.

" Sabret Karacam  .. Karanlıklar bitecek ve sen hakettiğin güneşe kavuşacaksın "



Gün Eksilmesin Penceremden (Tamamlandı)Where stories live. Discover now