Gün Eksilmesin Penceremden (Tamamlandı)

6. Bölüm

Zehra ve Emir Ekber için hazırlanan düğünde gelin olarak ben oturuyordum. Etraftaki insanlar bana bakıp fısıldaşıyor, yüzlerini buruşturuyorlardı.

Gözlerim yine irademi yok sayıp dolmaya başladığında başımı yere eğdim. Bu kadarı da fazla değil miydi ? Bir insana daha ne kadar yüklenilirdi ki?

Emir başını bana çevirip sesini duyurmak için yaklaştı. Yine bilindik alay vardı sesinde.

" Düşünsene Karaca . Kuzenin için hazırlanan düğüne davetli değil gelin oldun . Onun için alınan gelinliği giydin. Onu seçen damatla evleniyorsun. Üstelik ayağıma gelip Zehrayı bana ihbar edip benle evlenmek istediğini söyleyen de sensin."

Başımı kaldırıp gözlerine baktım. " Ben öyle birşey yapmadım "

Dişlerini göstererek güldü. " Tüm Adıyaman arkandan böyle konuşuyor ama "

Gözlerim dolu dolu gülümsedim " Sadece beni mı konuşuyorlar peki ? Koskoca ağayı nasıl aldatmış Zehra demiyorlar mı? Karaca evlenelim deyince hemen mı kabullenmiş.? Bu ağada da nasıl mide varmış yahu ? Diye sormuyorlar mı? "

Sanırım hayatımdaki en uzun cümleleri kurmuştum. Sinirlendiği her halinden belliydi. Söylediklerimi umursamıyor sadece bu cüretimi sorguluyordu.

" Sence kimin ne söylediği umrumda mı benim ? Sıkıyorsa yüzüme konuşsunlar. Kimsenin yüreği yetmez bunları bana demeye. Ama..." dedi ve beni süzdü.
" Ama gelin görmeye gelen herkes seni sorgulayıp, bunları yüzüne vuracak. Sen şimdiden cevaplarını hazırla prenses "

Amacı benim küçük düşmemdi , amacı ailemin adının kirlenmesiydi. İstese Zehrayı araya katmadan benimle evlenirdi. Belki de Zehrayı yakaladığı adam da onun adamıydı .

Önüme eğdiğim başımı kaldırıp gözlerine saf bir nefretle baktım. Gülümsemem bu sefer gerçekçiydi.

" Emir Ekber Hanın karısı dillerde gezecek desene. Sana da tam böylesi yakışırdı "

Dudaklarım düzleşirken tıpkı onun bana baktığı gibi tiksinme vardı yüzümde.

" Herşeyi unut Emir . Ama bu söylediğimi sakın unutma . Cellatları da asarlar . O gün geldiğinde ipin ucundaki kişi ben olmayacağım "

An be an değişen yüzünde sadece öfke belirdi. Tıpkı uçurumun kenarındaki gibiydi tavrı. Zorlukla yutkundum ve önüme döndüm. Ben hangi cesaretle kafa tutmuştum bu canavara.

Eliyle birini çağırdığını gördüm ellerime bakarken. Yanina gelen adamının kulağına bir şeyler fısıldadı.

" Emredersin Ağam " diyerek koşar adım uzaklaştı adam. Birkaç dakika sonra Derya hanım yanıma gelip kolumu tuttu. Etrafa karşı sahtekar bir gülümseme vardı dudaklarında.Ama tırnakları etime geçiyordu.

" Hadi kalk bakalım " dedi dişlerinin arasından.

Korkuyla Emire baktığımda başıyla kalkmamı emretti. Kalbim deli gibi çarparken teyzesinin peşinde yürümeye başladım .

Emirin beni getirdiği odaya çıktığımızda bana döndü Derya . Bir kaç adımda yanıma geldi ve beklemediğim o an güçlü bir tokat attı.

Yana savrulan yüzümü tutup şaşkınlıkla ona baktım.

" Tıpkı annene benziyorsun ve bu benim canımı çok sıkıyor. Sende onun gibi masum görünen bir şeytansın. Sakın... Emirimin aklını zehirli dilinle etkilemeye kalkma sonun olurum senin " dedi ve çıktı gitti odadan.

Yatağın üzerine kadar zorlukla adımlayıp oturdum. Artık daha fazla engel olamadım gözyaşlarıma ağladım hıçkıra hıçkıra.

Ailemden hiç kimse yoktu sözde düğünümde. Kimsenin umrunda değildim. Insanlar sorgusuz sualsiz hırpalama hakkını buluyorlardı kendilerinde .