Gün Eksilmesin Penceremden (Tamamlandı)

5. Bölüm

Ah anam ah anama
Dayanamam babama
Acısı kesilirdi
Eli deyse yarama

Karaca anlatıyor...

Araba konağın önünde durduğunda ikimiz de  sessizdik. Birazdan gireceğim kapının ardında neler yaşayacağımı az çok tahmin ediyordum.

Ellerimle dizlerimi sıktım güç almak için. Yanımda oturan adam her hareketimi takip ediyordu .

" Bu kadar korkma prenses.. Insan yemiyoruz " dediğinde ona döndüm.

Eğlendiği her halinden belliydi.
" Yanlış yapıyorsun.. Bir gün çok pişman olacaksın.  " diyebildim gücümün son kırıntısıyla .

" Sen o güzel kafanı bunlara yorma. İn bakalım arabadan. Ailemle tanışma zamanı "

Arabadan inişini izledim bir kaç saniye. Zorlukla yutkunup kapımı açtım. 

Attığım her adımda kalbim daha çok çarpıyordu. Canım kanım olanlardan bile öyle acımasızlıklar görmüştüm ki; bu konaktan ölüm çıkardı benim. Tahmin etmesi güç değildi.

Adımlarım bir anda durdu. Ben güçlü değildim ve kimsem yoktu. Bu insanlarla nasıl baş edebilirdim ki?

Emir durduğumu anlayıp arkasına baktı. Bir kaç adımda gelip kolumu tuttu.

" Hadi prenses. Daha düğünümüze yetişeceğiz "

Beni yönlendirmesine izin verdim. Keşke güçlü olabilseydim . Keşke babam hayatta olsaydı. Bunları yaşamama asla izin vermezdi. Geçmişte ne yaşadıklarını ya da babamın neler yaptığını bilmiyorum ama bana karşı çok iyi bir babaydı.

Kapıdan girdiğimizde güç almak için tırnaklarımı avucuma geçirdim.  Bu konaktan tanıdığım tek isimdi Emir.  Hoş  onu da tanıyamamıştım ki . Benimle öyle güzel oynadı , beni öyle büyük bir  hayal kırıklığına uğrattı ki ömrüm boyu unutamayacağım bir ahtı o benim için .

Önce umut ekti olmayan geleceğime , sonra güvenmeyi,  bir kişi tarafından önemsenmenin  hazzını yaşattı. Sonra bir gün içinde tüm yaşattığı duyguları acımadan söküp aldı benden.

Gözlerim dolu dolu etrafa bakındım. Ağlamamak için dudağımı ısırdım.

Benden birkaç adım önde yürüyen adam dönüp bana baktığında göz göze geldik. Yüzünde mimik dahi oynamıyordu. Zaten ciddi olan duruşu iyice sertleşmişti . Tekrar önüne dönüp beni de peşinde  sürükledi.  Ondan çok korkuyordum. Herşeyi  yapabilirdi .Beni uçurumdan attığı gün anladım ki bu adamın sınırı  yok.

" Hoş geldin oğlum " diyen kadının sesiyle yeniden bulunduğum ana odaklandım. Kadın samimi gülümsemesiyle sarıldı Emire. Emir kolumu bırakıp kadına karşılık verdi.

Kolumun serbest kalmasıyla kollarımı bedenime doladım.

" Hoş bulduk Teyze. Hazırlıklar ne alemde ?" diye sorduğunda bu kadının Derya hanım olduğunu anladım.

" Herşey hazırdı zaten , düğünün üç gün erkene alındığını da tüm davetlilere duyurduk . Yani sorun yok "

Kadın beni yok sayıyor ve görmezden geliyordu . Bu şimdilik beni rahatlatmıştı.

" Dedem daha gelmedi mi ? Ben toplantıda bıraktım onu "

Kadının  bakışları nihayet bana değdiğinde gözlerinde gizleyemediğı nefretle baktı bana .

" Mezarlığa uğrayacaktı sanırım "

Emir Ekber beni  yeni hatırlar gibi döndü  ve alayla konuştu.

" Anladım teyze . Ben gelin hanımı odasına götüreyim düğününe hazırlansın."

Kadın büyük bir kahkaha attı.
" Hazırlansın tabi ,onun en güzel ve özel günü bugün  "

Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı yere eğdiğimde Emir  tekrar koluma  yapıştı.

Konağın en üst katında bulunan odaya geldiğimizde bıraktı beni.

Etrafa bakındım korku ve merakla. Geniş bir oda olmasına karşın sade bir şekilde döşenmişti. Yatak ve dolap dışında çalışma masası vardı fazlalık olarak.

Etraftaki bakışlarımı Emire çevirdim. Elleri cebinde beni izliyordu öylece. Öyle iyi oyuncuydu ki yüzündeki ifadeyi çok iyi saklıyordu. Ne düşündüğünü tahmin etmek imkansızdı.

Başıyla yatağın üstünü işaret etti. " Gelinlik orda . Hemen hazırlanmaya başla " dedi ve sandalyeye oturdu.

Bakışlarım gelinliği bulduğunda gözlerim tekrar doldu. Zehra için alınan gelinliği bana giydirecek kadar gözü kararmıştı. 

Son bir kez olsun konuşmayı denedim . 

"Bırak nolur gideyim . Benim günahım ne? Neden bana bunu yapıyorsun?"

Cevap vermeyince tekrar konuştum.

" Ben başkasının suçunun bedelini çekmek istemiyorum. Sen olmaz dersen bu iş olmaz . Ağasın sen . Hükmü  verensin"

Emir oturduğu yerden doğruldu. Saatine baktı umursamaz bir tavırla.  Gözlerimin içine dikti bakışlarını.
" Bitti mi ?"

Göz yaşlarımı silerken ne demek istediğini anlamadım ve sordum.  " Ne..Ne Bitti mi ?"

Sabırsızca ofladı .  " Küçük tiyatron  bittiyse  hazırlanmaya başla   "

Göz yaşlarımdan buğulanan  gözlerimi onun gözlerine diktim ve omuzlarmı dikleştirdim.

" Kabul etmiyorum... Bana biçtiğiniz bu hayatı kabul etmiyorum. Cansa can . Kansa kan. Ikisi de burda karşında.  Al kurtulayım " diye bağırdım. Artık isyan sınırındaydım.

Küçük bir kahkaha attı Emir . Ayağa kalkıp  yanıma adımlayınca geri gitmemek için büyük bir savaş verdim kendi içimde.

Dibime kadar gelen adam başını eğdi. Çenemi tutup kaldırdı ve yüz yüze geldik. " Gözlerime bak.." dedi ürkütücü bir sakinlikle .  

Yumduğum gözlerimi açınca bir damla aktı kirpiklerimden yanağıma doğru.

Göz yaşımı takip etti gözleri.  Sonra gözlerime baktı duygusuzca . " Senin canın da kanın da benim. Sana zarar vermek istemiyorum . Canımı sıkma.Bana yakışan bir şekilde hazırlan  " dedi ve odadan çıkmak için arkasını döndü.

Kabullenmek istemiyordum olanları.

" Yapmazsam ne olur ?"

Yürümeye başladığında sorduğum soruyla durdu . Bana döndü.

" Çok kan akar Karaca. Bunun sebebi olmak ister misin ?"

Ellerimi gayri ihtiyari elbiseme silip başımı  hızla iyi yana salladım.Asla böyle birşey istemezdim.

Babamı kanlar içinde gördüğüm günden beri kan kelimesini duymaya bile katlanamazken birilerinin hayatına sebep olma fikri bile ürkütücüydü.

Babamın cansız bedeni konağa geldiğinde dedem beni onun cesedinin yanına sürükleyip itmişti. " Senin yüzünden. Bak sen ve anan naptınız oğluma?  Iyi bak  "

O an aklıma geldiğinde gözlerim korkuyla açıldı ve Emir ' e baktım.

" Istemem" dedim bir avazda. " Kimsenin sebebi olmayı istemem"

Beni anlamaya çalışır gibi süzdü birkaç saniye ve yine sertleşti bakışları.

" Öyleyse ne diyorsam onu yap ve sözümü ikiletme  " deyip çıktı odadan.

Olduğum yerde kalakaldım. Öylece kapanan kapıya baktım dakikalarca .

Kimsenin sebebi olmak istemiyordum ama istisnasız herkes benim sebebim olmaya yemin etmişti sanki ...

😪😪😪😪

Böyle mi  iyi diyorsunuz ? Karacanın ağzından mı yazalım he mi?

Bu sefer başka olcak dedim amma yine günübirlik yazıyorum hikayeyi 🙈🙈 Çok mu saçma?  Nasıl sizce idare ederi var mı?

Haftaya sınav var  ya . Daha yazmam sanırsam 🙈❤