Gün Eksilmesin Penceremden (Tamamlandı)

21. Bölüm

Sen kimseyi sevemezsin
Sevmeyeceksin
Rüzgarların önünde
Kuru bir yaprak gibi
Sürükleneceksin

Bu şarkı bir Berat'a bir de Emir Ekber'e yakıştı he. 😪

Karacadan

Beni Emir Ekber'e mahkum eden konağın önünde durduk. Burda hüküm verilmiş,  evlenmemize karar verilmişti.

Şimdi neden bu konağa geldiğimiz hakkında fikir yürütemiyordum. Ruhumda bedenim kadar yorgundu.

" Neden geldik buraya ?" Sözcükler dudaklarımdan gayri ihtiyari döküldü.

Arabadan çıkmak için tuttuğu kapı kolunu bırakıp bana döndü.

" Birkaç sebep var. Ama işin ikimizi ilgilendiren kısmı evliliğimizin gerçekliği sorgulanıyor "

Algılarım kapanmıştı sanki.
" Anlamadım "

Sıkıntılı nefesini bırakıp gözlerimin içine baktı.
" Ayrı yatmamız duyulmuş,  sorun olmuş . Bak .. Sana bu durumu sorduklarında kabullenme. Aramızda sorun olmadığını söyle "

Dudaklarım alayla kıvrıldı. " Beni dinleyeceklerini nereden çıkardın? Siz konuşup karar almıyor musunuz ? Beni buraya ilk  getirdiğinde konuşturdular mı ki şimdi konuştursunlar?"

Hüzünle baktım  konağın tahta kapısına.  Hiç bir şey sormamışlardı . Emir Ekber anlatmış diğerleri de onun istediği hükmü vermişti. 

" Karaca... " ismimi seslenen adama döndüm tekrar.
" Eğer sana dokunmadığım duyulursa.. zorlayacaklar seni. Ben bunu istemiyorum. Ben.. "

Sözünü hızla kestim.
" Sen istediğin gibi oyun kurup oynamak istiyorsun. Ama işler tahmin ettiğin gibi olmadı değil mi ?"

Başımı iki yana sallarken gülümsedim.

"Oyunun için de oyun Emir Ekber . Tam sana göre bir durum aslında.Neden bu durumdan hoşlanmamış gibi duruyorsun ki ? Yoksa bu da mı oyununun bir parçası?"

Gözlerini yumdu. Acı çekiyordu benim gibi.

Hayır.. Öyle değildi? Benim duygularımın yanından geçemezdi onun  hissettikleri ..

" Bilmiyordum .. Yemin ederim bilmiyordum. Bana böyle anlatmadılar seni. Eğer bilseydim ... "

Gözlerini açıp gözlerimin içine baktı. Elini yüzüme uzattı.
" Eğer bilseydim başka olurduk "

Hemen kendimi geri çekip elini ittim.
" Sus.. Sakın bir kelime daha etme. Senin ne merhametine ne  de acımana ihtiyacım var.. Ne olacaktı bilseydin? Hem sen yaşadığım hayatın  ne kadarını biliyorsun da böyle bir dönüş yaptın? "

Gözlerim yanıyordu. Bugünkü kotamı doldurmuştum. Artık ağlayamıyordum ama kalbimdeki  yara oluk oluk kanıyordu. İçim acıyordu .

" Sen ve ailen bugünler için çok beklediniz. Sakın vicdan yapma... Son nefesimi verene kadar ruhumun üzerinde tepinin ailenle birlikte ."

Başımı yana eğip tüm nefretimle baktım gözlerine.

" Ama şunu da unutma. Sessiz kalmak gibi bir niyetim yok artık. Yıllardır sustum da ne oldu ? Öleceksem de bundan sonra sinerek vermeyeceğim son nefesimi . Avaz avaz bağıracağım.  Yüzünüze haykıracağım..gücüm yettiğince sizinle savaşacağım. "

Arabadan çıkmak için kapıya döndüm ,açtım kapıyı. Durdum ve son sözlerimi söyledim  yüzüne bakmadan . " Ve mazlumun zalimden hakkını alacağı o çetin hesap gününü bekle Ekber Ağa.. Hepinizin yakasına yapışıp zerre hakkımı bırakmayacağım. Tek tek hesap vereceksiniz "