Gün Eksilmesin Penceremden (Tamamlandı)

Geçmişin Tozlu Sayfaları 🤔

Bir kaç aydır görüşüyordu adamla .
Kalbindeki çarpıntı, içine dolan sıcaklık yabancı duygulardı genç kıza.

Konaktaki zulümden bunaldığı bir gün gelmişti uçurum kenarına. O gün çıktı karşısına . Elini uzattı genç kıza .
" Hiç birşey ya da hiç kimse için değmez. Sakın yapma . Tut elimi " dedi.

Karaca birden gelip hayatına giren adama güvenmek istedi tuttu elini . Karanlık dünyasını aydınlattı bir anda . Hiç sormadı Karacaya o uçurumun başına getiren sebebi. Oturup sohbet etti saatlerce. Hayallerinden bahsetti. Hayaller kurmasına yardım etti Karacaya.

Ne yakındı ne uzak adam ona. Bazen gözlerinde acı gördü, bazen anlamsız soğukluk. Ama Karaca sorgulamadı . O kadar açtı ki ilgiye , değer görmeye.. Olduğu gibi kabullendi adamı. Karaca da acılarından hiç bahsetmedi. Hep geleceği konuştular. Sanki geçmişi konuşmamak için yeminliydi ikisi de.

Atına bir sır verir fısıldadı. " Emir..Adı Emir..." Karaca atının alnına alnını yasladı. Gözlerini kapayıp gülümsedi.
" Sence bugünde gelir mı? Ne dersin? "

O sabah yine gitti uçurumun kenarına..
Emiri gördü ayakta sırtı dönük duruyordu. " Gelmiş.. " dedi atına sevinçle.

Indi atından. Bıraktı Karayı bir kenara. Koştu umuduna. Emir sese döndü, Karacayı görünce gülümseyerek ona gelmesini bekledi.Karaca nefes nefese vardı Emirin yanına.

Gözlerinin içine baktı. Bu adam ona güven veriyordu . Olmayan evi gibi hissettiriyordu. " Galiba sana aşık oldum ben " deyiverdi.

Emirin gözlerindeki parıltı mutluluktu ona göre . Karacayı kendine çekip sarıldı. Kulağına eğildi. " Günlerdir bu itirafını bekledim. Yarın herşey çok başka olacak sana sözüm olsun prenses "

Karaca Emirin göğsüne iyice sokuldu ve gülümsedi. " Senin içinde olduğun herşey çok başka zaten "

*****

Eve döndü Karaca. Dudakları durmadan kıvrılıyordu. Engel olamıyordu buna. Yarın belki de evlenmeyi teklif edecekti gizemli adamı. Kurtaracaktı bu zulümden.

Konağa geldiğinde ortalıktaki telaşeye kaptırdı kendini. Han aşiretinin evlerine geleceğine herkes kadar şaşırdı. Ama çokta umursamadı. Bu konakta yaşadıkları yetmişti Karacaya. Zehra için üzülse de o konağa gelin diye yollanmayacagını bildiği için mutluydu .

Akşam oldu misafirler geldi. Genç kızlık işte. Merak etti yeğeninin nişanlanacağı adamı. Kapı önünden baktı yüzükleri takılırken. Merakı koca bir hayal kırıklığına dönüştü . Emir kapıda gördüğü genç kızla göz göze geldi. Gülümsedi ve göz kırptı.

Karaca hemen ayrıldı kapının önünden. Odasına çekildi ağladı sabaha kadar.

Inanamıyordu gördüklerine. Onunla tanıştığı uçurumun kenarına geldi. Baktı boş boş etrafına. Nasıl da güvenmişti sorgusuz sualsiz. Nasıl izin vermişti burnun dibine girmesine.

" Sana yarın herşey çok başka olacak " demiştim.

Duyduğu sesle arkasına döndü. Elleri cebinde başını yana eğmiş ona bakıyordu celladı.

Birşey demeden yanından geçmek istedi. Emir Ekber kolunu tuttu. Karaca kolunu tutan ele baktı. Parmağındaki yüzüğü gördü. Hemen kurtardı kendini .Uzaklaştı bir kaç adım.

" Dokunma bana " dedi sert bir sesle.

Emir Ekber küçük bir kahkaha attı. " Dün kollarımdayken böyle demiyordun? "

Karacaya doğru yürümeye başlayınca genç kız geri geri uzaklaşmaya çalıştı.
" Dediğin gibi bugün başka bir gün " dedi kırıklığını gizleyip gururuna tutunarak .

Uçurumun dibindelerdi o an. " Sana da böyle bir şerefsizlik yakışırdı " diye ekledi gözlerinin içine nefretle bakıp.

Emirin eğlenen havası değişti. Öfke ve hırs kol gezdi bedeninde kan diye. Karaca o nefret dolu gözleri görünce korktu biran yutkunamadı. Geriye doğru bir adım daha atmak istedi.

Ayağı boşluğa adımladı. Korkuyla çığlık attı. Emir Ekber kollarından tuttu genç kızı.

Uçurumun kenarında baktılar birbirlerine uzun gelecek bir süre. Karacanın gözlerinde korku ve hayal kırıklığı.. Emir Ekber de nefret ve alay .

Karaca başını çevirip aşağıdaki uçurumun altındaki suya baktı. Tekrar Emire bakıp yutkundu. Emir de bir an yükseklik hesabı yapar gibi gözlerini kısıp baktı aşağıya.

" Karaca Karacalı.... Bu zamanı öyle çok bekledim ki . Senin sonun benim elimden olacak . Ama öyle çabuk kurtulamayacaksın benden. Gün gün ölmenin ne demek olduğunu öğreteceğim sana. Baba evindeki sefanın son günlerini yaşa. Zamanı geldiğinde gelip seni alacağım "

Genç kızı itip kollarını bıraktı. Karacanın gözleri korkuyla açıldı ve aşağa düşerken çığlığı yankılandı boş alanda.

******

Derin bir nefes aldı genç kız. Yattığı yerden doğruldu.Üzerine örtülmüş ceketi gördü önce. Etrafına bakındı korkuyla. Emir Ekber Hanın arabasındaydı, sırılsıklamdı üstü başı.
Arabanın ön koltuğunda oturan adamla göz göze geldi aynadan. O da onun kadar ıslaktı.

Emir Ekber korkuyla kendisine bakan genç kıza göz kırptı. Başıyla ileriyi işaret etti.

" Amma da sevenin var prenses .. Seni aramaya koyulmuşlar baksana. Atın eve yalnız dönünce merak ettiler sanırım "

Karaca boş boş baktı ilerideki hareketliliğe. Konaklarının yakınındalardı. Dedesi öfkeli hareketlerle bir şeyler anlatıyordu yanındakilere.

" Dedeciğinin kalbine inecek şimdi. Hadi gitte sevinsin "

Karaca dedesinden aldığı bakışları aynaya çevirdi ve celladiyla göz göze geldi. Gülümsedi Karaca. O gülümsemenin içindeki manayı Emir Ekber bilemedi.

Hiç bir kelam etmeden indi arabadan genç kız. Sersem adımlarla yürüdü diğer canavara doğru. Gözünden akan yaş mıydı ? Hissetmeden yürüdü.

Dedesi onu farketti . Gözlerinde gördüğü bu seferki sınavın yaşadıklarının en çetin olacağıydı.

" Keşke " dedi içinden " Keşke bugün bitse bu zulüm. "

*****