Nikko's Pov
“Hey! Babe!”,aniya kaya napabalik ako sa reyalidad.
.
“Oh! Bakit?”,sagot ko
.
“kanina pa kita tinatawag. Lalim ng iniiisipmo ah”, aniya sabay subong kinakain niya.
.
“Pano kung hindi nangyari yung insidente 8 years ako? Pano kaya ang buhayko?”,aniko kaya napatigil siya sa pagkain at malungkot na tumingin sakin.
.
“hayaan mo sila ng mag isip ng kung ano tungkol sayo. Basta ako! Hindi kita iiwan! Hehehe fighting!”,nakangiting aniya.
.
“talaga ba? O dahil kay Nicholai kaya nandito ka pa sa tabi ko?”,malungkot kong ani. Tumayo siya kaya tiningnan ko siya. Nagulat ako ng bigla niyakong kutungan.
.
“Stop me! Tigilan mo ko sa ka dramahan mo! Kumain ka oh!”,aniya sabay subo sakin ng kutsara.
.
“ayaw!”, aniko tsaka umiling at nilayo ang kutsara.
.
“ayyy! Ahhhh!”,dalinaaaaa!”, dagdag niya tsaka lumapit sakin at isubo ang pagkain. Mahigpit kong pinagdikita ang mga labi ko tsaka umiling pero dahil siya si Violet ang kulit kulit niya.
“oi bakla! Ang PDA natin ah”, napalingon kami sa nagsalita. Sina Carlo kasama si Marga at Macky. Akala ko umuwi na to? Napaayos ako ng tayo.
“ah guys si Yu nga pala”, pakilala ko sa kanila.
“akala ko ba pupunta kang theater club?”, ani Marga kaya napatingin ako sa kanya.
“ah oo papunta na sana kaso ko nakita ko siya kaya niyaya ko siya muna sa kantin at wala siyang kakila-“, napatigil ako sa pagsasalitang tumalikod siya at naglakad. Tiningnan ko si Macky pero nag iwas lamang siya ng tingin. Katahimikan ang bumalot samin.
“Hey minna-san!Daijoubo?”,pabalik balik ang tingin ni Violet samin.
Akmang aalis na sana ko para sundan si Marga nang hawakan ni Macky ang braso ko.
“Ako na”, aniya tsaka pabatong tinapon ang braso ko. Tiningnan ko siyang naglakad palabas ng kantin.
“Temeee!!Iiwan mo ko dito para sa maarteng babaeng yun?”,pagalit na sabi ni Violet. Kaya nilingon ko siya.
“hoy babae! Sinong maarte?! Eh kung tirintasin ko yang nguso mo!! Baklang to! Che!!”,ani Carlo tsaka naglakad palabas. Napaupo nalang ako.
“sino ba yun? Epal masyado!!”, pasigaw niyang sabi. Tsaka umupo.
“gusto ko ng umuwi”, ani ko tsaka tumayo at nagsimulang maglakad.
“ui! Ui! Ui! Tekaaa!”, rinig kong sigaw ni Violet. Alam kong sumusunod siya sakin.
BOOOOGGSSSHHHH!!
“What the! Are you fvckin’ blind? Or your just noob?!!”, rinig kong sigaw ng babae kaya nilingon ko. Napakonoot ang noo ko ng makita si Leerah na nagpupunas ng damit niya habang si Violet naman ay nakaluhod at pinupulot ang mga dala niyang pagkain. Gusto kong matawa dahil hanggang ngayon kasama niya parin si Keith. Letche ano ka aso ni Leerah?!! Nilapitan ko sila.
“hey Lee relax! I got my extra shirt in my locker. Gotta get it and please stay here okay? I’ll be back!”, rinig kong sabi ni Keith at nagmamadaling umalis.
Tinulungan ko si Violet pulutin ang pagkain niya.
“babe! Natapon yung juice ko”, malungkot niyang ani tsaka nginuso ang baso niyang wala ng laman.
“bat kasi dinala mo pa yan? Pd naman kita ibili ulit mamaya”, ani ko.
“eh bat kasi umalis ka agad? Eh hindi pa nga ko nakakain eh! Pd naman kasi mamaya na umuwi-“, aniya hindi ko na narinig ang iba nyang sasabihin dahil tumayo na siya. Oo nga pala kanina pa siya gutom. Engot ko talaga. Tumayo na rin ako.
“Won’t you say sorry?”, maangas na wika ni Leerah habang nakatingin ng diretso kay Violet.
“Why would i?”, inosenteng tanong ni Violet.
“biatch!” rinig kong sabi ni Leerah kaya tiningnan ko siya. Napayuko ulit ako ng makasalubong ko ang nakakatakot niyang tingin. Dumating bigla si Keith dala ang isang jacket at kulay puting tshirt. Pinatong niya ang jacket sa ulo ni Leerah at binigay ang damit.
“tara magpalit kana”, ani Keith. Diretso lang akong nakatingin sa damit ni Keith.
Leerah’s pov
Kinuha ko ang binigay na damit ni Keith. Ibang klase ka Nikko! damn! Youre unbelievable! Kasalanan na nga ng babae mo pero siya pa tinulungan mo. Gusto ko siyang suntukin yung sobrang sakit!
“tara magpalit kana”, ani Keith kaya tumalikod na ko sa kanila. Pero nagulat ako ng may humila sa sakin at kinaladkad ako. Tiningnan ko kung sino ang may ari ng kamay na yun pero bigla na lamang tumibok ng malakas ang puso ko. Nawala lahat ng galit ko at parang tumigil bigla ang paligid. Napailing ako sa naisip ko! Shit! Iba na to!
“whats with this drama!? Bitawan mo ko!!”, sigaw ko sa kanya pero dirediretso lang siya sa pagkaladkad sakin.
“ano ba totoy!! Sabing bitawan mo ko eh!”, sigaw ko ulit at malakas na hinila ang kamay ko kaya napatigil siya. Humarap siya kaya napatigil ako halo halong emosyon ang nakikita ko sa mata niya. Lungkot, galit, takot at pagod hindi ko manlang nakita ang saya sa mata niya. Nagsusukatan lang kami ng tingin. Hanggang sa bumaba ang tingin niya sa damit ni Keith na hawak ko. Tumalikod ulit siya at dahan dahang hinubad ang suot niyang tshirt tsaka humarap ulit sakin.
‘The hell! Tumalikod pa siya! Bobo talaga ng totoy na to! Payatot!’
“Oh! Eto nalang suotin mo”, aniya sabay abot ng damit niya at hablot nung damit ni Keith. Tiningnan ko yung damit at tinaasan siya ng kilay.
“I didn’t know your that aggressive.”, ani ko tsaka kinuha ang damit niya. Yumuko siya at ngumiti ng napakalapad. Tumalikod na ko dahil hindi ko na mapigilan ang ngiting nais kumawala sa labi ko.
‘damn totoy! Pano mo napaparamdam sakin to!’
“ghe una na ko balik ko nalang bukas to”, ani ko tsaka tinaas ang kamay ko upang magpaalam.
‘King ina! Mukha na kong tanga kakangiti!’
