Nikko’s pov
.
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
.
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
.
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
.
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
Paulit ulit na nagrereplay sa utak ko ang sinabi ni Leerah. Halos dalawang araw na kong nagmumukmok dahil lang dun. Gusto kong manuntok at magpakalasing hanggang sa mawala ang sakit. Pero hindi eh. Hindi pwede ayokong sirain ang tiwala ng mga magulang ko. Kung sana’y si Nicholai lang ako kayang kaya kong takbuhan ang sakit na to. Nagtalukbong ako ng kumot at muling nangilid ang luha ko. Nagulat ako ng may kumalabog sa pinto kaya bumangon ako saktong may tumama sa mukha ko kaya inis ko siyang nilingon.
“Ano dre?! Nganga?? Dahil sa babae nagkakaganyan ka?! King inang yan!! Kung ako sayo magbihis kana jan at pumuntang school king inang sakin ka hinahanap ng theater club kulang nalang maglagay ako ng banner na “HINDI KO KASAMA SI NIKKO! HINDI BA OBVIOUS?!King inang yan!”, sigaw ni Macky kaya nag iwas ako ng tingin.
“Masama ang pakiramdam ko”, sabi ko nalang tsaka nahiga. Hinila niya at kumot tsaka sumigaw.
“Masama ang pakiramdam my ass!! Hindi ako tanga para hindi alam ang problema mo!! Tayo!!”, maotoridad niyang sabi. Pero imbes na tumayo tumalikod ako sa knya at pumikit. Nagulat ako ng bigla niya kong hilahin patayo at saktong nasalo ko ang kamao niya. Natumba ako at nakaramdam ng likidong dumaloy mula sa bibig ko. Tiningala ko siya.
“Houh! Siguro naman nagising kana sa bangungut mo!”, nakangising sabi niya. Tumayo ako at sinuntok siya sa mukha pero mahina lang. Tumawa kami ng malakas.
“Quits lang”, ani ko tsaka dumiretsong banyo tsaka naligo.
‘Isang suntok lang yun pero pakiramdam ko inalog ang buong pagkatao ko. Ngayon alam ko na ang dapat at hindi dapat kong gawin’ hehehehe
Matapos maligo nagbihis na ko at nag ayos. Naabutan ko si Macky na kumakain ng sandwich sa sala.
Tinawag ko siya at sumakay ng kotse sumunod naman siya. Sinabi k okay Manong na diretso kaming school.
“Pano mo nalamang babae ang problema ko?”,tanong ko kay Macky.
“Instincts”, tsaka siya ngumisi.
“Galing ko no?”, dagdag niya pa. Gusto kong batukan siya dahil inistorbo niya ang pananahimik ko. Pero ngayon ko palang nakitang ganun si Macky. I wonder what happened when I was gone. Nilingon ko siya pero seryoso lang siyang nakatingin sa labas. Dahil nga ba to sa theater o may iba pang dahilan?
“Ser andito na ho tayo”, naputol ang pag iisip ko ng magsalita si Mang Kanor.
“Salamat”, ani ko tsaka bumaba kaming sasakyan. Pumasok kaming school at madaming taong nagsisigaw since interhigh nga.
“Nikkoppiiiiee!!”, nagulat ako nung bigla akong niyakap ni Marga. Tiningnan ko si Macky at seryoso siyang nakatingin kay Marga. Tumingin din si Marga kay Macky at parang nag uusap ang kanilang mata. Maya maya’s humiwalay si Marga sakin at diretsong tumingin sa mata ko.
“I miss you”, aniya. Nakaramdam naman ako ng ilang kaya nag iwas ako ng tingin. Nilibot ko ang mata kong nagbabakasakaling makikita ko si Leerah pero bigo ako.
“Ah a-ano, una na ko kailangan ko pang pumunta sa theater eh. Kailangan ko pang magpractice”, nagnod sila kaya tumalikod na ko.
Diretso lang akong naglalakad papuntang theater club. Kinakabahan ako baka sakaling makasalubong ko siya. Pero laking pasasalamat ko ng makarating ako sa club at ni anino niya ay hindi ko nakita.
‘hmmm nasan kaya yun?’
Wala gaanong tao sa club dahil siguro nanunuod sila ng mga laro. Dumiretso ako sa piano at nagsimulang tugtugin ang gagawin ko bukas.
(Now playing: Sana Maulit Muli)
Napapapikit pa ako habang nagtitipa dahil ramdam ko ang tugtug.
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
"You're always secured"
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
"You're always secured"
"Wala!!! Wala kong gusto sa kanya?!! pwede ba!
"You're always secured"
Gustong tumulo ng luha ko dahil hanggang ngayon parang naririnig ko pa rin ang usapan nila ni Keith. Ang sakit!!
Natigil ako sa pagtipa ng biglang may pumasok. Si Joseph vice president ng theater. At meron siyang kausap sa cellphone. Tiningnan niya ko at parang sinasabing ituloy ko lang, kaya sinimulan ko ulit tipain ang piano.
“Ha? Nasa ospital ka?! Anong ginagawa mo jan Keith!?”, pasigaw niyang sabi. Napatingin ako sa kanya ng banggitin niya ang galangpan Keith. Kinabahan ako bigla. Kasama niya kaya si Leerah?
“Ahh! Pasabi kay Leerah pagaling siya. Sige maya nalang may gagawin pa ko. basta siguraduhin mong nandito ka mamaya para makapagpractice tayo”, tsaka niya binaba ang tawag. Napatayo ako bigla. Kinakabahan kong sinuot ang jacket ko.
“oh! San naman punta mo? Dalawang araw ka nawala tapos aalis kana naman?”, aniya.
“ah emergency lang”, ani ko tsaka tumakbo bigla. Dumiretso akong SIS Hospital dahil yun lang pinakamalapit na ospital sa school.
(Now Playing: If I Say by Howie Day)
Lumapit ako sa isang nurse at nagtanong. Tinuro niya ang isang kwarto na parang pahingahan lang. Kinakabahan at natatakot ako. Ang lakas ng tibok ng puso ko! nag aalala ako sa kanya. Napapikit ako at niyukom ang kamay ko. Bahala na! Hinawi ko ang kurtina.
“Hahahahahaha dapat nga kinaliwa ko na eh!”, malakas na tawa ni Leerah. Ngayon ko lang siya nakitang tumawa. Ni ngumiti nga sa harap ko parang hirap siya. Pero bakit kay Keith!! Tumalikod ako dahil nagbabadyang bumagsak ang mga luha ko. Parang dinurog ang puso ko.
“Nikko?”, patanong na tawag ni Keith. Pumikit ako at huminga ng malalim bago humarap.
